Κατερίνα Γερονικολού: Το “τεστ” που πέρασε η σχέση της με τον Γιάννη Τσιμιτσέλη και η δημιουργία οικογένειας!

Η πρωταγωνίστρια της σειράς του ΑΝΤ1, «Αν ήμουν πλούσιος» και της θεατρικής παράστασης «Κι από Σμύρνη… Σαλονίκη», έχει κάθε λόγο, τόσο στην επαγγελματική όσο και στην προσωπική της ζωή -στη σχέση της με τον Γιάννη Τσιμιτσέλη– να νιώθει πραγματικά ευτυχισμένη, ξέροντας πια τι έχει προτεραιότητα στα «θέλω» της. Σε ένα διάλειμμα από τις επαγγελματικές της υποχρεώσεις, η Κατερίνα Γερονικολού παραχώρησε συνέντευξη στο Down Town Κύπρου και μίλησε για όλα στον δημοσιογράφο Αλέξανδρο Πρίφτη.

Πέρασες κάποια περίοδο της ζωή σου χωρίς χρήματα;
Όχι, γιατί ακόμα κι όταν πέρασα στο πανεπιστήμιο, έμενα με τη μητέρα μου. Οπότε, είχα και το χαρτζιλίκι μου. Από την άλλη, με θυμάμαι ως παιδί να μεγαλώνω μέσα σε μια μικροαστική οικογένεια, όπου ήταν όλα πάντα μετρημένα. Ποτέ δεν υπήρχε πολύ μεγάλη άνεση ή κάποια σπατάλη. Όμως, απ’ την άλλη, ποτέ δεν στερήθηκα βασικά και αναγκαία πράγματα.

Η ομορφιά, πιστεύεις, σε βοήθησε στη δουλειά σου;
Ναι, φυσικά. Μου άνοιξε πόρτες και γενικά νομίζω ότι η ομορφιά ή η όποια ιδιαιτερότητα, το κάθε τι που είμαστε, οπωσδήποτε και μετράει. Οτιδήποτε κάνω, είτε μιλάμε για τηλεόραση είτε για τον κινηματογράφο, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την εικόνα μου. Και τα δύο, άλλωστε, είναι μέσα που έχουν να κάνουν με την εικόνα, κατά κύριο λόγο. Για όλους ισχύουν αυτά. Όμως, δουλεύω πολύ για να μην είναι μόνο η εμφάνισή μου το κυρίαρχο στοιχείο που με επιλέγουν για τις δουλειές.

Έχεις το άγχος τού να πείσεις ότι δεν είσαι μόνο μία ωραία κοπέλα, αλλά και μία καλή ηθοποιός;
Αυτό το άγχος το είχα πολύ όταν πρωτοξεκινούσα. Στη ζωή μου οι συνεργασίες κάνουν κύκλους. Δουλεύω με ανθρώπους ξανά, που είχαμε συνεργαστεί κάποτε. Αυτό αποδεικνύει, για εκείνους που με επιλέγουν να είμαι κοντά τους, ότι δεν είμαι ακόμα μια που τους αρέσει εξωτερικά, αλλά ότι τους κάνω και στη δουλειά ως συνεργάτιδα και ως επαγγελματίας. Με τον Στράτο Μαρκίδη στη σειρά, συνεργάζομαι για τρίτη φορά, όπως και με τη Μιμή Ντενίση στο θέατρο, στο σίκουελ της «Σμύρνης». Όπως και με τον σκηνοθέτη, τον Γιάννη Παπαδάκο, δουλεύουμε για δεύτερη φορά.

Για τον εαυτό σου τι άποψη έχεις;
Δεν τα πηγαίναμε πάντα καλά, εγώ και η Κατερίνα. Στην εφηβεία, ήταν κάπως δύσκολα. Πολλές ανασφάλειες, πολλά άγχη, στο σχολείο οι πανελλήνιες… Υπήρχε πολλή πίεση και, όσο μεγαλώνω και απομακρύνομαι από εκείνη την περίοδο, όλο καλύτερα με γνωρίζω και με συμπαθώ πιο πολύ. Πλέον, με φροντίζω και με αγαπώ.

Ποιο πιστεύεις ότι είναι το μεγαλύτερό σου μειονέκτημα;
Είμαι ξερόλας! Επίσης, είμαι λίγο απόλυτη κι όταν θέλω να περάσω την άποψή μου και τη γνώμη μου, δεν κάνω πίσω. Είμαι Παρθένος με Λέοντα! Τι άλλο θες; Έχω τον δυναμισμό της Παρθένου, αλλά έχω και την ξερολίαση. Αλλά η πυγμή και η τελειομανία, με έχουν βοηθήσει στη ζωή μου – έχω βελτιωθεί σε πολλά.

Ο Γιάννης σε έχει βοηθήσει να τα εξαλείψεις αυτά τα ελαττώματα;
Ο Γιάννης καταρχήν, μοιραία, τα έχει εντοπίσει! Αλλά, δεν γίνεται να σε βοηθήσει ο άλλος να τα εξαλείψεις – μόνος σου πρέπει να κάνεις αυτή τη δουλειά. Ναι, προσπαθώ να το κάνω. Ξέρω όλα μου τα ελαττώματα, είναι πολλά, απλά τα βασικά τα έχω λειάνει κι όταν τη σπάω στους άλλους, προσπαθώ να βρω τρόπους να με συγχωρήσουν.

Φέτος, παίζετε μαζί με τον Γιάννη στην παράσταση «Κι από Σμύρνη… Σαλονίκη». Μαζί στο σπίτι, αλλά και στη δουλειά. Λένε ότι το «πολύ μαζί σκοτώνει». Το πιστεύεις;
Αναλόγως την περίπτωση. Το καλοκαίρι περάσαμε με τον Γιάννη ένα τεστ. Όταν κάναμε την ταινία μας τον Ιούνιο, το «Για πάντα», ήμασταν επί ενάμιση μήνα 24 ώρες μαζί. Ήταν μία ωραία δοκιμασία για να δεις και πώς είναι ο άλλος στη δουλειά του, το πώς φέρεται. Τον βλέπεις από άλλη ματιά. Ήταν μία ωραία συνθήκη και δεν μας κούρασε. Το να είσαι, όμως, επί μονίμου βάσεως με τον άλλον συνέχεια μαζί, δεν νομίζω ότι είναι καλό. Φέτος, ο Γιάννης είναι στο «Έλα στη θέση μου», εγώ στο «Αν ήμουν πλούσιος» και θα βρισκόμαστε μετά από όλη την ημέρα στο θέατρο για τέσσερις ώρες. Μετά θα επιστρέφουμε σπίτι, κατάκοποι, «πτώματα» από μία εξαντλητική ημέρα και, τουλάχιστον, θα λέμε ότι «είδαμε ο ένας τον άλλον». Είναι βάλσαμο αυτό. Ακόμη και στο θέατρο, μπορείς να μιλήσεις με τον άλλον, να επικοινωνήσεις, να νιώσεις την επαφή.

Στο μέλλον πώς σας φαντάζεσαι; Υπάρχει το concept της οικογένειας και των παιδιών στο μυαλό σου;
Όχι, δεν έχω κάνει τέτοιες σκέψεις. Μου αρέσουν πολύ τα παιδιά, είμαι υπέρ της οικογένειας και χαίρομαι όταν βλέπω ανθρώπους που προχωρούν σε κάτι τέτοιο, ειδικά όταν το θέλουν πολύ. Για μένα, αυτό που μπορώ να σου πω, είναι ότι πραγματικά είμαι χαρούμενη που όλα στη ζωή μου είναι τόσο ισορροπημένα και δεν θα ήθελα να τα αλλάξω. Αν είναι όνειρο ή στόχος, το να παραμείνουν τα πράγματα ως έχουν στη σχέση μου και στη ζωή μου, τότε ναι, αυτό θέλω. Ζούμε μία πολύ όμορφη περίοδο με τον Γιάννη, που δεν θεωρώ ότι έχει εξαντληθεί σαν μορφή για να πεις «και μετά;».

Προσέχεις να μην επαναλάβεις τα λάθη που έκανες σε προηγούμενες σχέσεις σου;
Ναι, όλο έτσι λέω, ότι «αυτό δεν θα το κάνω», αλλά, ασυναίσθητα, μπορεί να κάνεις κάτι, έστω σε πιο light μορφή. Γενικά, όταν έχεις στο δυναμικό σου τουλάχιστον μία αποτυχημένη σχέση, τότε προσέχεις και το έχεις πάντα στο μυαλό σου. Κι εκεί λες: «Στην επόμενή μου σχέση, δεν θα κάνω ποτέ το τάδε…». Το πιο σημαντικό από όλα στις ανθρώπινες σχέσεις, είναι το ταίριασμα. Αυτή η λέξη μου αρέσει πολύ και με απασχολεί τελευταία. Όταν δύο άνθρωποι ταιριάζουν, όλα κολλάνε μόνα τους. Όταν κάτι το ψειρίζεις και το αναλύεις, τότε σου φταίει η χημεία, το ένα, το άλλο, αλλά το τελικό συμπέρασμα είναι το «δεν ταιριάζουμε».

Έχεις τη γυναίκεια ματαιοδοξία, τού να θεωρείσαι όμορφη και αποδεκτή από όλους – και ως γυναίκα και ως επαγγελματίας;
Είναι κομμάτι του χαρακτήρα μου αυτό, αλλά βάζω πια προτεραιότητες σε ποιους θέλω να είμαι αρεστή και αποδεκτή. Οικουμενική αποδοχή δεν υπάρχει. Όλοι θέλουμε να είμαστε αποδεκτοί, ανθρώπινο είναι, αλλά δεν γίνεται.

Κάνεις photoshop στις φωτογραφίες σου στο Instagram;
Όχι, δεν κάνω Photoshop, αλλά επιλέγω διάφορα φίλτρα που μπορεί να με κολακεύουν περισσότερο ή να γλυκαίνουν μία φωτογραφία. Επίσης, αν δεν μου αρέσει κάτι σε μία εικόνα, μπορεί να το κόψω, να το αφαιρέσω, για να την κάνω πιο ωραία αισθητικά. Από εκεί και πέρα, δεν παραμορφώνομαι. Ξέρω ότι είμαι κοντούλα, για παράδειγμα, και δεν θα με «φτιάξω», ώστε να δείχνω δίμετρη. Θα είναι αστείο. Ξέρω τα ελαττώματά μου και δεν θα τα κρύψω. Αλλά, δεν σημαίνει ότι θα τα προβάλω κιόλας! Δεν θα με έβλεπες ποτέ σε μία δεξίωση με φλατ παπούτσια. Έχω συμφιλιωθεί με τον εαυτό μου και είμαι καλά. Αν μία φωτογραφία δεν μου αρέσει, απλά δεν την ποστάρω.

Αρκετοί συνάδελφοί σου -και όχι μόνο- χρησιμοποιούν το Instagram ως επιχείρηση, διαφημίζοντας προϊόντα για να βγάλουν extra χρήματα. Πιστεύεις ότι μακροπρόθεσμα αυτό μπορεί να κάνει κακό στην καριέρα ενός καλλιτέχνη; Ότι ίσως ξεφύγει;
Δεν το ξέρω, είναι ένα καινούριο φαινόμενο αυτό. Παγκοσμίως γίνεται πια η διαφήμιση μέσω των social media, ειδικά των αναγνωρισμένων καλλιτεχνών. Αυτό έχει να κάνει καθαρά με το ποιος είναι ο άλλος. Γίνεται ως κάτι έξτρα, δηλαδή διαφημίζεις κάτι, όχι στην τηλεόραση, στον λογαριασμό σου και πληρώνεσαι. Ok, δεν είναι κακό. Το πρόβλημα έγκειται στο να μην έχεις κάποια ιδιότητα, παρά μόνο να διαφημίζεις προϊόντα. Εκεί είναι ένα θέμα κάπως προβληματικό.

Μπορεί να είναι influencer, όμως, κάποιος…
Ναι, σωστά. Επειδή είπαμε για το μακροπρόθεσμο του πράγματος, δεν ξέρω πώς θα εξελιχθεί όλο αυτό. Δεν κρίνω κανέναν, δεν έχω θέμα με κανέναν, αλλά είναι φαινόμενα της εποχής. Δες την Kim Kardashian, ένα παγκόσμιο φαινόμενο που δεν ξέρω πώς θα εξελιχθεί. Εγώ δεν θα έκανα αυτές τις επιλογές για παράδειγμα, αλλά δεν το θεωρώ και κακό.