Καλησπέρα.
Eίμαι η Αθανασία και πριν λίγες μέρες χώρισα. Είχα μια σχέση μικρή σχετικά (ενάμιση χρόνο περίπου).

H αλήθεια είναι ότι τον πρώτο καιρό ήμουν πάρα πολύ ερωτευμένη μαζί του. Μετά από κάποιους μήνες όμως συνειδητοποίησα ότι κατά κάποιον τρόπο με κάνει ό,τι θέλει. Είχα χάσει σχεδόν τα πάντα (φίλους, οικογένεια, σχολή).

Το ξέρω ήταν μεγάλο λάθος μου που το επέτρεψα, αλλά ήταν σαν να μην έβλεπα τίποτα στην αρχή και απλά όταν το κατάλαβα δεν ήξερα πως να το σταματήσω. Για να μην τα πολυλογώ κάποια στιγμή απόκτησα πρόβλημα στο στομάχι μου από το άγχος και τη στεναχώρια.

Είχα καταλάβει ότι με αγαπάει παθολογικά και του ζήτησα να χωρίσουμε. Με ενοχλούσε συνέχεια και με έκανε να νιώθω πολλές τύψεις για την κατάστασή του. Ένιωθα τύψεις. Μετά από τρεις εβδομάδες τα ξαναβρήκαμε αφού δέχτηκε να πάει σε κάποιον ψυχολόγο.

Για μήνες ήμασταν ένα φυσιολογικό ζευγάρι μέχρι που κατάλαβα ότι δεν υπάρχουν προοπτικές για τη σχέση μας. Δεν μαλώναμε, απλά είχε κάνει τον κύκλο της εδώ και καιρό και δεν το καταλάβαινα επειδή γενικά μου ασκούσε κάτι σαν ψυχολογική βία και δεν ήθελα να τον βλέπω πληγωμένο. Τον αγαπούσα πολύ.

Πριν λίγες μέρες λοιπόν του ζήτησα να χωρίσουμε κι ενώ στην αρχή της κουβέντας μας έδειχνε να καταλαβαίνει ό,τι κι αν του έλεγα, κάποια στιγμή ξέφυγε το πράγμα. Άρχισε να με σπρώχνει, να με τραβάει, να μου λέει ότι θα μου καταστρέψει τη ζωή, ότι δεν θα βρίσκω ηρεμία και ότι ποτέ κανένας δεν θα μπορεί να με πλησιάσει.

Τελικά, επειδή όλη αυτή η κουβέντα έγινε έξω και όχι σε σπίτι και επειδή ξέφυγε το πράγμα ζήτησα βοήθεια από περαστικούς. Χρειάστηκε επέμβαση των Αρχών. Τον έχω μπλοκάρει στο facebook και του έκανα φραγή για να μην μπορεί να με παίρνει τηλέφωνο.

Ενοχλεί τις φίλες μου αλλά τους έχω πει ότι δεν θέλω να ξέρω τίποτα. Κοιμάμαι και κλαίω μέσα στον ύπνο μου. Απλά φοβάμαι ότι έχει πάθει εμμονή μαζί μου σε μεγαλύτερο βαθμό από πριν. Τι μπορώ να κάνω; Δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ.

Αθανασία