Γιουροβιζιονο-τελικός για… γέλια και για κλάματα !

Η αλήθεια είναι, πως δεν υπάρχουν λόγια για να μπορέσει κανείς να περιγράψει τον φετινό Γιουροβιζιονο-τελικό ! Η αλήθεια είναι πως έχω εντυπωσιαστεί… Εχω εντυπωσιαστεί από το πόσο φθηνιάρικα, διεκπαιρεωτικά και μίζερα, μπορεί να αντιμετωπίσει ένα κανάλι μία διοργάνωση, – με το άλλοθι της οικονομικής κρίσης – , της οποίας καλώς ή κακώς της ταιριάζει μία πιο γκλάμουρους μεταχείριση.

Και άντε, δεν θες να αντιμετωπίσεις φέτος την Γιουροβίζιον γκλαμουράτα, γιατί το πας… σεμνά και ταπεινά και λόγω οικονομικής κρίσης και λόγω διαφορετικής τηλε-κοσμοθεωρίας σε σχέση με το συγκεκριμένο μουσικό πανηγύρι. Ομως, αυτό δεν σε εμποδίζει σε καμία περίπτωση να στήσεις και να χειριστείς την συγκεκριμένη διοργάνωση προσεγμένα, καλόγουστα και με τηλε-αξιοπρέπεια.

Και επαναλαμβάνω το έχουμε πάρει το μήνυμα της ΕΡΤ όλους αυτούς τους μήνες που προετοιμαζόταν η Γιουροβίζιον πως… “δεν είναι καιροί για χορούς και πανηγύρια” , όμως , απο την στιγμή που αποφασίσαμε φέτος να συμμετάσχουμε στην συγκεκριμένη διοργάνωση, – έστω και με το ζόρι – , ας το κάναμε με κέφι και με όρεξη, όπως ταιριάζει άλλωστε σε αυτή την μουσική γιορτή. Δεν καταλαβαίνω, γιατί έπρεπε αυτή την γιορτή να την “μεταμορφώσουμε” σε τηλε-μνημόσυνο ! Γιατί περί τηλε-μνημοσύνου πρόκειται όλο αυτό που βλέπω σήμερα. Πρόκειται για ένα θέαμα, το οποίο αποτελεί… ύμνο στην κατάθλιψη. Τώρα που το σκέφτομαι, πρόκειται για ένα θέαμα, άκρως ακατάλληλο για… καταθλιπτικούς ! Τι… μαυρίλα ήταν αυτή μανούλα μου ;

Οσο για την Λένα Αρώνη ; Θλιβερή και λίγη, πολύ λίγη απ ΄όλες τις απόψεις… Βέβαια, δεν είναι και εύκολο κανείς να διαχειριστεί σωστά και έξυπνα μία τέτοια φτώχεια και μιζέρια… Και μέχρι εκεί οκ, υπάρχει ένα πόιντ στην όλη ιστορία… Ομως, κι απο την άλλη, ας έκανε έναν κόπο παραπάνω να κατορθώσει να κρύψει το πόσο βαρετό το έβρισκε όλο το βράδυ, αυτό που της συνέβαινε ! Αρχικά δε ; Αναρωτιόμουν για το που ακριβώς είχε αφήσει την… πλερέζα της !

Πιο υποτονική και αδιάφορη παρουσίαση δεν έχω ξανά παρακολουθήσει… Βγήκε και μας καλησπέρισε και παραλίγο να με πάρει ο ύπνος στον καναπέ… Ωρες – ώρες δε, κατά την διάρκεια της βραδιάς, ήταν απίστευτα χαομένη και εντελώς εκτός κλίματος… Για να μην μιλήσω και για την αίσθηση της ξινίλας που μου άφηνε ανά πάσα ώρα και στιγμή… Απ ΄ότι φάνηκε τελικά η… κουλτούρα και η Γιουροβίζιον δεν μπορούν να συνυπάρξουν, ούτε για μία βραδιά ! Και μετά απ ΄όλα αυτά – σε περίπτωση που δεν ζήσατε κι εσείς αυτό το τηλεοπτικό δράμα που έζησα εγώ – είναι μάλλον περιττό να σας πω, πως η βραδιά δεν είχε κανέναν απολύτως ρυθμό, ενώ είχε άφθονες, τηλεοπτικές κοιλιές… Οι Γιουροφανς δε, ξεσάλωναν σε διπλανό πλατό τους οποίους δεν βλέπαμε και άρα δεν μπορούσαν να χαρίσουν έστω και τελευταία ώρα λίγο παλμό στην εκδήλωση. Τα κείμενα ; Διεκπαιρεωτικά κι αυτά γραμμένα χωρίς ίχνος φαντασίας και όρεξης… Τα τεχνικά προβλήματα ; Ξεφύτρωναν ασταμάτητα σαν τα μανιτάρια.. Μέχρι και την τελευταία στιγμή που έπεφταν οι τίτλοι του τέλους, ακούγαμε στον αέρα… ότι να ΄ναι, με τον ήχο να μην έχει κάνει τον κόπο να τον κλείσει κανείς…

Για κλάματα ήταν φυσικά και το βίντεο που είδαμε να παίζει με τον υπέρ-λαμπρο Σάκη Ρουβά, τον οποίο ναι τα κατάφεραν εκεί στην ΕΡΤ, να του χαρίσουν την πρώτη… θαμπή εικόνα της καριέρας του !

Μοναδικές καλές στιγμές της βραδιάς, ήταν η όντως ιδιαίτερη παρουσίαση με την οποία οι διαγωνιζόμενοι παρουσίασαν τα τραγούδια τους και υπεύθυνος γι ΄αυτό ήταν ο Νίκος Τουλιάτος. Πολύ καλός ήταν και ο Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος, ο οποίος βρισκόταν στο green room και έκανε πραγματικά ότι καλύτερο μπορούσε για να υπάρξει κάποιο ενδιαφέρον, όμως, ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη !

Ναι, αναμφισβήτητα αυτόν τον τελικό θα τον θυμόμαστε τελικά, ως τον χειρότερο εγχώριο τελικό στην ιστορία της Γιουροβίζιον !

Και ανάμεσα σε όλα αυτά ; Να βλέπεις τους φετινούς υποψήφιους να προσπαθούν να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό, χωρίς να υπάρχει άνθρωπος να τους εμψυχώνει, χωρίς να υπάρχει άνθρωπος να τους χειροκροτά και με την μαυρίλα της βραδιάς να τους καταπίνει σιγά – σιγά σαν κινούμενη άμμος !

Τους λυπήθηκε πραγματικά η ψυχή μου…

ΥΓ : Μωρέ αύριο θα… γελάσει και το παρδαλό κατσίκι με τις μετρήσεις τηλεθέασης !