Το όνομά της EM.MA! Ερμηνεύτρια, δημιουργός των τραγουδιών της και “conceptualist artist”, η EM.MA, θεωρεί τον εαυτό της ως “αιώνιο φοιτητή” της ζωής, σ’ ένα συνεχές ταξίδι εσωτερικής αναζήτησης και αυτοβελτίωσης.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πιάσε με! λέει η em.ma αυτή την εποχή και μας ξαναδίνει το στίγμα της.
Με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο, με πολύ σεβασμό προς τον δημιουργό, σε μια εναλλακτική παραγωγή του X-plosive και επιμέλεια του Κώστα Καλημέρη, η em.ma διασκεύασε το πολυαγαπημένο σε όλους μας τραγούδι Πιάσε με, μια σύνθεση σε μουσική και στίχους του Κώστα Λειβαδά.
Πιάσε με! το νέο σου τραγούδι γιατί το επέλεξες;
Ο καθένας μας όταν ακούει ένα τραγούδι μεταφέρεται σ’ ένα δικό του κόσμο. Το τραγούδι μιλά στο κάθε άνθρωπο διαφορετικά , ανάλογα με τα βιώματα του και τη φάση της ζωής του που διανύει. Όταν πρωτοάκουσα το “Πιάσε με” λόγω του ότι βρισκόμουν σε μια μεταβατική φάση στη ζωή μου, μου έμπνευσε μια αίσθηση απελευθέρωσης που αισθάνεσαι όταν βρίσκεις τη ψυχική δύναμη να αποδεχτείς το κλείσιμο ενός κεφαλαίου της ζωής σου και να προχωρήσεις παρακάτω.
Γιατί οι διασκευές αποτελούν πρόκληση για εσένα;
Αποτελούν πρόκληση γιατί για να μπορέσω να ερμηνεύσω ένα τραγούδι που είναι σύνθεση κάποιου άλλου, πρέπει να το κάνω δικό μου.
Πάντα βέβαια με σεβασμό προς τον δημιουργό, στη προκειμένη περίπτωση στον συνθέτη του τραγουδιού “Πιάσε με”, Κώστα Λειβαδά. Πρέπει να το αντιμετωπίσω σαν να το έγραψα εγώ. Να το ενσωματώσω με τη δίκη μου προοπτική ώστε αυτή η ταύτιση αυτή να οδήγηση σε μια ερμηνεία αλήθειας . Αλλιώς μετά θα μοιάζει σαν να φορώ ένα δανεικό ρούχο που όσο ωραίο και να είναι δε θα μου πάει και το χειρότερο είναι ότι θα με φοράει εκείνο…LOL.
Ερμηνεύτρια και δημιουργός των τραγουδιών σου πρόκειται για μια ολιστική αντιμετώπιση της μουσικής;
Ναι σίγουρα θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ένα ολιστικό μοντέλο έκφρασης. Δεν είναι όμως κάτι που το σκέφτομαι πωs ότι έτσι πρέπει να γίνει, ούτε επιτηδευμένα αποφασίζω το μέσο έκφρασης. Εμπνέομαι και η ανάγκη μου να εκφραστώ βγαίνει με διαφορετικούς καλλιτεχνικούς τρόπους, οι οποίοι έχουν μια τάση φλερτάρουν με μια εικόνα που κρύβει εκπλήξεις και ποτέ δεν είναι αυτό που αρχικά φαίνεται.
Τι σημαίνει “conceptualist artist”;
Δουλεύω με “conceptς”. Όταν ένα ερέθισμα μου γεννάει μια ιδέα, αυτή την ιδέα τη βάζω σε ένα πλαίσιο μιας ιστορίας , σε ένα “concept”.
Δουλεύω πάντα με θεματολογία που την τροποποιώ με μια δίκη μου ερμηνεία. Ο τρόπος που συνδυάζω την εικόνα (φωτογραφία η βίντεο) με τον λόγο (ποίηση η τραγούδι) είναι abstract. Δηλαδή, σε μια πρώτη εντύπωση μοιάζουν να μην συνδέονται αλλά συνδέονται σε μια βάση αίσθησης, αισθητικής και συναισθήματος. Για παράδειγμα το φωτογραφικό concept του “Πιάσε με “
Δείχνει ένα πεταμένο στα σκουπίδια άγγελο (fallen angel) που βρίσκει τη δύναμη να ξαναγεννηθεί και να αναστηθεί (rise up) . Για μένα αυτό το “abstract concept” ήταν έκφραση της αίσθησης που μου προκάλεσε το τραγούδι. Ήταν σαν μια αποτύπωση της “απελευθέρωσης” μετά τη μεταβατική φάση του τέλους ενός κεφαλαίου ζωής μου.
Γράφεις ότι θεωρείς τον εαυτό της ως “αιώνιο φοιτητή” της ζωής, σ’ ένα συνεχές ταξίδι εσωτερικής αναζήτησης και αυτοβελτίωσης. Ποια είναι η δική σου φιλοσοφία ζωής σχετικά με αυτό;
Διαβάζω και μελετώ πολύ γενικά σαν άτομο και προσωπικά πιστεύω πως η ζωή είναι ένα “σχολείο”. Τα μαθήματα δεν σταματούν ποτέ.
Μου αρέσει να διαβάζω να παρακολουθώ και να ενημερώνομαι για διαφορετικά και πολυδιάστατα θέματα όπως οι ραγδαίες εξελίξεις της τεχνητής νοημοσύνης , οι τελεστές ανακαλύψεις και διαπιστώσεις στις επιστήμες όπως επιγενετική, κβαντική φυσική, μεταφυσική, ψυχολογία κοσμολογία ,φιλοσοφία.
Το ενδιαφέρον μου προς την αυτοβελτίωση ξεκίνησε ως ένα εσωτερικό ταξίδι σε πρώτη φάση σαν ένας τρόπος διαφυγής από τη κατάθλιψη μου. Ξεκίνησε ως προσωπική ψυχοθεραπεία και βήμα βήμα βρήκα τον δικό μου τρόπο να νιώσω καλύτερα. Μετά ξεκίνησε το ταξίδι του να γνωρίσω τον εαυτό μου -που είναι ένα ταξίδι μέχρι την τελευταία σου αναπνοή- και πάνω απ’ όλα να τον αγαπήσω γιατί συνειδητοποίησα πως η πιο σημαντική και δυναμική σχέση είναι αυτή που έχω εγώ με εμένα και μετά όλα τα αλλά ακολουθούν.
Το διάβασμα μου και η συνεχής προσπάθεια για βελτίωση κ εξέλιξη μου με βοηθούν τόσο σε προσωπικό επίπεδο σε κοινωνικό όσο και στη καλλιτεχνική μου έκφραση. Αντιμετωπίζω καλύτερα τη καθημερινότητα μου , απολαμβάνω και εκτιμώ καθώς εμπνέομαι συνεχόμενα και το πιο σημαντικό για μένα να μπορώ να διαχωρίζω την καλλιτεχνική μου υπόσταση από τον εαυτό μου ώστε να μη πέφτω θύμα των ακραίων συναισθηματικών διακυμάνσεων της “persona”.
Έχεις κάνει πολλές σπουδές στο εξωτερικό, έχεις δώσει συναυλίες εκεί.. Ποια είναι η εμπειρία που φέρνεις στην ελληνική σκηνή;
Στο εξωτερικό ήθελα να πάω γιατί ήξερα ότι, ειδικά στον καλλιτεχνικό τομέα, είχε να μου προσφέρει πολλά, κυρίως σε ό,τι έχει να κάνει με διαφορετικές εμπειρίες και παραστάσεις.
Οι εμπειρίες ζωής στο εξωτερικό αποτέλεσαν πολύ σημαντικό παράγοντα στη διαμόρφωση της καλλιτεχνικής προσωπικότητας μου. Η έμπνευσή καθώς και η σκηνική μου παρουσία μου είναι προφανώς αισθητά επηρεασμένα από τα μουσικά μου ακούσματα που προέρχονται κυρίως από τη δυτική ποπ-ροκ σκηνή.
Τώρα τι φέρνω από το εξωτερικό μαζί μου θα έλεγα ότι είναι το “ολιστικό” μοντέλο καλλιτέχνη που αναφέραμε παρά πάνω. Δηλαδή στο εξωτερικό κατά κύριο λόγο ο ερμηνευτής είναι και ο δημιουργός- παραγωγός της δουλειάς του και είναι το άτομο που έχει το όραμα. Δουλεύει με μια συγκεκριμένη ομάδα η οποία μπορεί να υλοποιήσει το όραμα αυτό καθώς και επιτηρεί τη συνοχή στην κάθε λεπτομέρεια προβολής του. (Οράματος)
Είμαι ευγνώμων που συνεργάζομαι με μια εξαιρετική ομάδα όπως τους kosta Κalimeri, X-plosive, Chris Tresintsis σε ότι αφορά μουσικό κομμάτι της δουλειάς μου και στο creative and image building , τον Yiannis Vamvounis και τον Thanos Houtos , που είναι ο Art Director μου.
Εγώ γενικά πιστεύω στη δύναμη της ομάδας και της συνεργασίας. Ένας καλλιτέχνης δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς ομάδα.
Το τελικό αποτέλεσμα της ολοκληρωμένης εικόνας του“frontman” είναι το κερασάκι της τούρτας.
Αν θα ήθελες να μιλήσεις για σένα, ποιο είναι το προσωπικό σου ύφος;
Αν θα ήθελα να μιλήσω για μένα …δε ξέρω … Σίγουρα έχω την περιέργεια μικρού παιδιού και δίψα για μάθηση. Και θα έλεγα ότι ενώ “περπατώ στη γη” κοιτάω τον ουρανό με τόση έκπληξη όσο και θαυμασμό και ονειρεύομαι χωρίς φραγμούς.
Μπορείς να μας εξηγήσεις πως χρησιμοποιείς το σώμα, “το πρόσωπο και τη φωνή της ως “καμβά”, όπου προβάλλει τις σκέψεις της, τα συναισθήματά της, τους προβληματισμούς της, τις εντυπώσεις της, καθώς και τις υποκειμενικές της ερμηνείες για τη ζωή.”
Μπαίνω μέσα στο ρόλο που απαιτούν οι ανάγκες του “concept” H έννοια του καμβά με βοηθά ώστε να αποδεσμεύσω τον εαυτό μου, και να μπορέσω να δημιουργήσω μια άλλη προσωπικότητα . Αλλάζουν η στάση μου οι κινήσεις μου τα χαρακτηριστικά μου η έκφραση μου, η ομίλα μου. Φαντάζομαι ότι είμαι ένας λευκός καμβάς όπου πάνω του ξεκινώ να σχεδιάζω πινελιά πινελιά την πρωταγωνίστρια της ιστορίας του “concept”.
Η έννοια του “καμβά” είναι μια τεχνική θα έλεγα με βοηθά επίσης και ψυχολογικά, ώστε να να μπορέσω να απελευθερωθώ να εκφραστώ γιατί ως ο εαυτός μου λόγω του ότι είμαι πολύ εσωστρεφή άτομο , δε θα μπορούσα να το κάνω.
Από το άλμπουμ “Αnti-katapliktika”, που κυκλοφόρησε το 2011 ως “opening act” στα βραβεία του μουσικού καναλιού Mad, το 2018, το τραγούδι “Waiting Room”, και το Πιάσε με… ο δρόμος ήταν εύκολος;
Καθόλου! Παρά πολλά φορές είπα να σταματήσω.
Κάποιες φορές σταμάτησα αλλά το δημιουργικό “δαιμόνιο” δεν έλεγε να με αφήσει σε ηρεμία. Πέρασα από πολλές ψυχοφθόρες φάσεις και ήταν και ένας από τους σημαντικότερους λόγους που με ώθησε στο εσωτερικό ταξίδι της αυτοβελτιωσης. Η αυτοβελτίωση με βοήθησε σε πρώτη φάση να διαχωρίσω το ρόλο του καλλιτέχνη από τον εαυτό μου. Μ’ αυτόν τον τρόπο σταμάτησα να ταυτίζομαι με τις συναισθηματικές διακύμανσης (που αποτελούν ουσιαστικό μέρος της καλλιτεχνικής διαδικασίας) της καλλιτέχνης em.ma.
Σε επόμενο στάδιο κατάλαβα ότι όλες οι εμπειρίες μου ήταν απαραίτητες για τη διαμόρφωση της καλλιτεχνικής μου οντότητας του τώρα. Επομένως μπόρεσα να δω τις καταστάσεις από άλλη οπτική γωνία και να αναγνωρίσω τη σημασία του ‘blessing in disguise”. Γνωρίζοντας καλυτέρα τον εαυτό μου έγινα πιο ξεκάθαρη στα θέλω μου, στο πως θέλω να εκφραστώ και τι θέλω να πω χωρίς το φόβο της επίκρισης. Έμαθα να μπορώ να συνεργάζομαι με σεβασμό χωρίς να θυσιάζω το όραμα μου. Και το πιο σημαντικό να μπορώ να απολαμβάνω τη δημιουργική διαδικασία χωρίς να μην είμαι κολλημένη στο αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα είναι στιγμιαίο ενώ όταν μπορείς να εκτιμάς τη κάθε στιγμή ζεις στο τώρα.
Τι εύχεσαι για σένα;
Ευχή για ασταμάτητη δημιουργία και καλλιτεχνική έκφραση, ασταμάτητη μάθηση, ασταμάτητη προσφορά με οποίο τρόπο μπορώ και ασταμάτητη αυτοβελτίωση σε όλα τα επίπεδα!!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ