Dafoe Road project: Το λονδρέζικο σχολείο που έγινε υπερπολυτελής και σύγχρονη μονοκατοικία

Μπορεί να μην είναι η πρώτη φορά που μια παλιά βιομηχανική αποθήκη μετατρέπεται σε υπερπολυτελή μονοκατοικία, αλλά σίγουρα πρόκειται για μία από τις πιο ιδιάζουσες και ξεχωριστές περιπτώσεις! Το Dafoe Road project, όπως ονομάστηκε από τον αρχιτέκτονα James Davies που επιμελήθηκε το design για… λογαριασμό του, μιας και είναι η προσωπική κατοικία του, στεγάζεται σε ένα παλιό πέτρινο κτίριο “κρυμμένο” στα στενά ενός από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους του Λονδίνου! Μάλιστα, η ιστορική κληρονομιά των εγκαταστάσεων που άλλοτε λειτουργούσαν ως σχολείο, αλλά και η ιδιαίτερη τοπογραφία της περιοχής, με τους στενούς δρόμους και την πυκνή οικοδόμηση, αποτέλεσαν ανασταλτικούς παράγοντες κατά τη διάρκεια της αναστήλωσης και ανακατασκευής τους, προσδίδοντας ωστόσο αίγλη και μοναδικότητα στη νέα κατοικία!

Ο αρχιτέκτονας και ιδρυτής του αρχιτεκτονικού γραφείου Paper House Project που βρίσκεται στο ανατολικό Λονδίνο, κατάφερε να μεταμορφώσει την αποθήκη σε ένα διώροφο αυτόνομο σπίτι με δύο υπνοδωμάτια και open plan σχεδιασμό, χρησιμοποιώντας τις βασικές δομές και τη λογική του βιομηχανικού χαρακτήρα που ήδη προϋπήρχε στο κτίσμα. Ο δημιουργός ανακάλυψε τυχαία το κτίριο και αποφάσισε να του δώσει νέα “πνοή”, τονίζοντας την αναγκαιότητα για ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση των εγκαταλειμμένων κτιρίων της πόλης. Επιπλέον, η “μεταποίηση” αυτή έγινε ως ένα προσωπικό στοίχημα για τον αρχιτέκτονα, ο οποίος εμπνεύστηκε το σχεδιασμό του project από τα νεοϋορκέζικα lofts και τα διαμερίσματα στα οποία έχει διαμείνει ο ίδιος κατά καιρούς.

Η ιδιαίτερη όψη και κάτοψη της industrial αποθήκης, με τις πανύψηλες οροφές, αποτέλεσε επίσης πηγή έμπνευσης για τον αρχιτέκτονα, που αποφάσισε να “κινηθεί” αισθητικά κοντά στην αρχική κατασκευαστική γραμμή του κτίσματος, ενώ αντιθέτως οι πολλαπλοί χώροι με τους πολλά διαχωριστικά στοιχεία που εξυπηρετούσαν τις πρότερες χρήσεις του ως σχολικές εγκαταστάσεις, εγκαταλείφθηκαν γρήγορα, δίνοντας τη θέση τους σε ενιαίους, αχανείς εσωτερικούς χώρους.

Για την ολοκλήρωση του project, ο σχεδιαστής ενίσχυσε τον πολυχρονισμένο σκελετό με βιομηχανικό μπετόν και ατσάλι που δεν επεμβαίνουν αισθητικά στην πετρόχτιστη κατασκευή του, ενώ διατήρησε ατόφιους τους πλίνθινους τοίχους, τους οποίους εμπλούτισε στο εσωτερικό με σκυρόδεμα, αλλά και ξύλινα πάνελ ανά σημεία. Τα πατώματα επενδύθηκαν επίσης με βιομηχανικό μπετόν που φέρει καλογυαλισμένο φινίρισμα, ενώ το φυσικό ξύλο κάνει συχνά-πυκνά την εμφάνισή του, δίνοντας έναν περισσότερο γήινο χαρακτήρα στο “σκληρό” περίβλημα της κατοικίας.

Όσον αφορά στο interior design, οι επιλογές που έγιναν στα έπιπλα ακολούθησαν τις σχεδιαστικές γραμμές του σπιτιού, με τις σκουρόχρωμες υφάνσεις να πλαισιώνονται από μεταλλικές λεπτομέρειες με μαύρο ματ φινίρισμα, ενώ το ξύλο “παίζει” έναν ιδιαιτέρως σημαντικό ρόλο και στην επίπλωση. Η ανοιχτόχρωμη neautral παλέτα που χρησιμοποιήθηκε με τις off-white αποχρώσεις, κρατάει ισχυρή μια στιλιστική ισορροπία, ενώ οι ελάχιστες προσθήκες χρώματος συναντώνται στο πράσινο των φυτών εσωτερικού χώρου και στα εξώφυλλα των βιβλίων και ορισμένων posters. Τέλος, ο αρχιτεκτονικός φωτισμός που κοσμεί τις κεκλιμένες οροφές, αλλά και τα υπερμεγέθη παράθυρα που επιτρέπουν στο φυσικό φως να διαχέεται σε όλη την έκταση, δημιουργούν ένα cozy και φωτεινό αποτέλεσμα στη διακόσμηση.