Το γιούκα είναι το φυτό που θα σε εντυπωσιάσει με την ομορφιά και τις χαμηλές απαιτήσεις του!

Ως φοιτήτρια, είχα στο μπαλκόνι μου ένα γιούκα. Αφημένο μόνο του σε μια γωνιά, τραβούσε το καημένο όσο περισσότερο φως μπορούσε και τρεφόταν κυρίως με βρόχινο νερό, μιας και δεν θυμάμαι να το είχα ποτίσει ποτέ. Κάποτε μια φίλη μου είπε “ρίξ’ του λίγο νεράκι, κοίτα πόσο θέλει να ζήσει”. Και όμως, συνέχισα να το παραμελώ και μάλιστα, μετακομίζοντας, επέλεξα (ως άκαρδο 20χρονο πλάσμα) να το αφήσω πίσω μου, αδιαφορώντας για την επιβίωσή του. Δεν σου κρύβω πως όποτε το θυμάμαι με πιάνει ένας κόμπος στο στομάχι και βουρκώνω, σαν να παράτησα στην μέση του δρόμου το σκυλάκι μου ή να άφησα την γάτα μου νηστική για μήνες! Πλέον, για να εξιλεωθώ γι’ αυτό το έγκλημα, μιλάω στα φυτά μου, τα επαινώ και τα χαϊδεύω, μήπως και φύγει από πάνω μου αυτή… η κατάρα!

Γιατί στα λέω όλα αυτά, όμως; Για να σου μιλήσω για την υπέροχη προσωπικότητα του γιούκα, που ναι, ακόμη και με το νερό της βροχής και ελάχιστη φροντίδα, αυτό θα καταφέρει να θριαμβεύσει!

Πόσο φως θέλεις το γιούκα;
Κυρίως προτιμά τα ημισκιερά σημεία, όπου μπορεί να παίρνει μπόλικο φως, αλλά πάντα με έμμεση επαφή. Αντίθετα, αν μείνει στον ήλιο, δεν θα έχει πρόβλημα αλλά θα σκουρύνουν οι μύτες των φύλλων του.

Τι είδους χρώμα χρειάζεται;
Το γιούκα δεν έχει ανάγκη από υψηλής ποιότητας χώμα, αλλά πρέπει να είναι βαρύ για να υποστηρίζει τον κορμό του, ενώ ταυτόχρονα θα κάνει καλή αποστράγγιση. Επομένως, ένα χώμα με τύρφη και άμμο είναι το ιδανικό.

Πόσο συχνά πρέπει να ποτίζεται;
Το γιούκα έχει καταγωγή από την Γουατεμάλα, επομένως αντέχει τις περιόδους ξηρασίας. Επομένως, το πότισμα πρέπει να είναι αραιό και εξαρτάται από την εποχή (λιγότερο νερό τον χειμώνα) και το φως που παίρνει (φωτεινό σημείο σημαίνει πιο συχνό πότισμα). Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να στεγνώνει εντελώς μεταξύ των ποτισμάτων. Ο μόνος τρόπος να σκοτώσεις είναι γιούκα είναι να το σαπίσεις από το πολύ νερό.