Την Άνδρο την έχω επισκεφτεί πολλές φορές… σε πολλές διαφορετικές εκδοχές, άλλοτε με παρέα και σκάφος, κάποιες φορές με φίλες μου για Σαββατοκύριακο, κάποτε με το αγόρι μου για διακοπές, αλλά πάντα καλοκαίρι, δηλαδή βαθύ καλοκαίρι.

Το περασμένο, λοιπόν, weekend είχα τη δυνατότητα να δω το νησί αυτό μία εντελώς διαφορετική εποχή και κυρίως να ανακαλύψω πόσα πολλά πράγματα μπορείς να κάνεις ακόμη και την άνοιξη, σε αυτόν τον καταπληκτικό προορισμό.

Στην Άνδρο, εκτός από τις μοναδικές παραλίες που σίγουρα θα θέλεις να επισκεφτείς, υπάρχουν πλέον και πάρα πολλά εύκολα μονοπάτια στα οποία μπορείς να περιηγηθείς για να δεις από κοντά την “πλούσια” φύση του νησιού, χάρη σε μία προσπάθεια που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια από το www.androsroutes.gr.

O μη κερδοσκοπικός αυτός φορέας ασχολείται με την προστασία και ανάδειξη του περιβάλλοντος του νησιού, την καταγραφή και σήμανση των μονοπατιών, αλλά προσφέρει και υπηρεσίες για πεζοπορικό τουρισμό.

Το πρώτο μονοπάτι που περπατήσαμε ξεκίνησε από το χωριό Αποικιές, με την ιστορική πηγή Σάριζα, και σε πολύ λίγο φτάσαμε στους μαγευτικούς καταρράκτες που μοιάζουν να βγήκαν από ταινία!

Στη Χώρα μας περίμενε ένα τέλειο μεσημεριανό στο εστιατόριο ΕΝΔΟΧΩΡΑ, όπου δοκιμάσαμε όλα τα τοπικά τυριά, σερβιρισμένα σε ένα χορταστικό πλατό που είχε επιμεληθεί ο σεφ. Πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσεις -και θα με θυμηθείς!- το μαραθοτύρι, το βολάκι, το μαλακό, το χλωρό, την κοπανιστή, τη γραβιέρα κρασιού και την πετρωτή!

Στο μενού “πρωταγωνιστούν” το σαγανάκι χαλούμι με γλυκό του κουταλιού σταφύλι, οι κολοκυθοκεφτέδες, η σαλάτα με μαυρομάτικα, το φιλέτο τόνου, η πράσινη φάβα με λάδι τρούφας, κάππαρη και φρέσκο κρεμμυδάκι, καθώς και τα παραδοσιακά ανδριώτικα λουκάνικα.

Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο που έμοιαζε σαν να ξεπήδησε από σκηνικό της Τοσκάνης, για μια γρήγορη βουτιά στην πισίνα συνοδεία του απαραίτητου cocktail και για λίγες ώρες… εντατικής ξεκούρασης.

Το βράδυ επισκεφτήκαμε το ξενοδοχείο Μικρά Αγγλία και δειπνήσαμε στο εστιατόριο Dolly’s. Προσωπικά, ενθουσιάστηκα με τη μπρουσκέτα με μελιτζάνα καπονάτα, καπνιστή που σερβίρεται με ντοματίνια πάνω σε φρυγανισμένο ψωμί.

Στο Dolly’s πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσεις τη φουρτάλια, που φτιάχνεται με τον παραδοσιακό τρόπο με ντόπιο λουκάνικο, πολλά αυγά, και πατάτες.

Το βράδυ μας βρήκε δίπλα στη νεόκτιστη πισίνα να απολαμβάνουμε το κρασί μας και να κάνουμε σχέδια για τις καλοκαιρινές μας διακοπές!

Η επόμενη ημέρα ξεκίνησε με ένα πλούσιο πρωινό και γρήγορα-γρήγορα ξεκινήσαμε για την τελευταία μας περιήγηση.

Φεύγοντας, κάναμε μια στάση σε ένα ξωκλήσι πάνω από τη Χώρα με θέα μαγική! Βλέπεις, η χώρα της Άνδρου είναι από τα πιο ωραία μέρη στις Κυκλάδες. Οδηγήσαμε και φτάσαμε στη Μονή Παναχράντου. Το μοναστήρι χαρακτηρίζουν οι πλακόστρωτες αυλές, γεμάτες καταπράσινη βλάστηση και οι όμορφες σκάλες, που οδηγούν στον μεγάλο εξωτερικό χώρο της Μονής. Έπειτα, περπατήσαμε στο μονοπάτι της Αγάπης -γνωστό και από την ταινία “Μικρά Αγγλία” ως το σημείο συνάντησης των ερωτευμένων πρωταγωνιστών.

Άλλο ένα βατό και υπέροχο μονοπάτι για βόλτα και περιήγηση στο νησί.

Επιστρέψαμε στο Κόρθι, όπου μας περίμενε ο σεφ του εστιατορίου Sea Satin.

Εγώ βρέθηκα στη πλατεία-αυλή του Sea Satin αρχές Μαΐου, αλλά πρέπει να ξέρεις ότι είναι ένα από τα ελάχιστα εστιατόρια που είναι ανοιχτά όλο το χρόνο!

Ταραμοσαλάτα, γεμιστή σαρδέλα, καρπάτσιο τόνου, σαλάτα με αγκινάρες και βέβαια υπέροχα τυριά από τυροκομία του νησιού με home made μαρμελάδες, σε ένα γεύμα που σίγουρα θα θυμάμαι για πολύ καιρό.

Στο πλοίο για την επιστροφή, ο καιρός ήταν συννεφιασμένος, έβρεχε και στη Ραφήνα μας περίμενε καταιγίδα και κρύο. Και όμως, τίποτα από όλα αυτά δεν με πείραξε, αφού είχα περάσει ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο με ζέστη, αλλά κυρίως με μία “ζεστή” Άνδρο, πέρα από τις εικόνες που είχα, αλλά με νέες, πιο ωραίες και κυρίως για όλες τις εποχές!

Ευχαριστώ CTN ANDROS για την υπέροχη εμπειρία!