Grand Forest Metsovo! Ένας σοβαρός λόγος… για να πάρεις τα βουνά

Κάτι τέτοιες στιγμές που το μυαλό μου έχει πήξει από κούραση, νεύρα, νευρικότητα… κάτι τέτοιες στιγμές που θέλω να φύγω και δεν μπορώ… κλείνω τα μάτια μου κι αναπολώ. Το σωσίβιό μου οι εικόνες και οι εμπειρίες που κουβαλάω στις αποσκευές μου. Σωτήριες αναμνήσεις.

Βάζω ένα ποτήρι κρασί για να καταπιώ τη μέρα που μόλις τελείωσε και που απλόχερα μου χάρισε “ανθρώπινες” εμπειρίες απείρου κάλλους, κλείνω τα μάτια μου και πατάω “enter” για να ανοίξουν οι αναμνήσεις μου.
Εκεί πάνω από τα σύννεφα είναι όλα παραμυθένια! Εκεί θα κρυφτώ απόψε… στο προηγούμενο Σαββατοκύριακο!

Στα άλογα και στις αρκούδες! Κι αν όλο αυτό σου ακούγεται παράλογο θα σου πω ότι ανεβαίνοντας το βουνό, on my way για το ξενοδοχείο Grand Forest Metsovo είδα άλογα. Ελεύθερα. Και όταν έφτασα σε αυτόν τον φαντασικό τόπο όπου η ησυχία δεν διαταράσσεται από απολύτως τίποτα αστειευόμενη ρώτησα αν έχει αρκούδες και μου απαντήσανε πολύ σοβαρά “Ναι! Μα είσαι στη φωλιά της αρκούδας”.
Εκεί θέλω να πάω σήμερα λοιπόν ξανά. Στις αρκούδες. Που δεν σε πειράζουν. Δεν είναι επιθετικές.

Θέλω να ξαναπεράσω την είσοδο του ξενοδοχείου με τον ευγενικό υπάλληλο να μου κρατάει την ομπρέλα στη βροχή και να ξανανιώσω αυτή τη ζεστασιά του κομψού μινιμαλισμού, του ξύλου και του βουνού. Εδώ δεν είσαι μακριά από όλα. Εδώ είσαι πιο ψηλά από όλα. Και αυτό λέγεται πολυτέλεια!

Αυτό θέλω απόψε! Να πιώ το κρασί μου και να ξαναχαθώ σε εκείνη την ομίχλη, στη βροχή, στο κρύο, στο τζάκι…

Να με καλοσωρίσουν με ευγένεια, ήθος και ανθρώπινο επίπεδο. Όπως ο κύριος Θέμης Μπαρμπαγιάννης, ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου. Όπως η Φλώρα Παρασκευοπούλου, η κυρία επί των δημοσίων σχέσεων, η φίλη από τη Hotelbrain (την εταιρία που ανέλαβε πρόσφατα τη διαχείριση του ξενοδοχείου) που μας απέδειξε ότι ναι, και τα ξενοδοχεία μπορούν να έχουν μυαλό (brain).

Ουφ! Αρχίζω να νιώθω ήδη καλύτερα… Σωτήριες αναμνήσεις! Ενός κρεβατιού που σε φιλοξενεί με όλη τη σημασία της λέξης, σε ξεκουράζει και κάνει τον ύπνο σου πραγματικά συζητήσιμο. Εκεί στο Grand Forest το στρώμα και το πόσο ωραία κοιμήθηκες είναι αλήθεια σημείο συζήτησης.

Μου λείπει! Αυτή η ελευθερία που σου παρέχει απλώχερα το υψόμετρο του Μετσόβου, αυτή η θέα, αυτή η λιακάδα που διαδέχτηκε την κακοκαιρία κι εκείνο το τσιγάρο που έκανα στο μπαλκόνι μου τυλιγμένη στη χοντρή ζακέτα μου.

Κι αν σήμερα κατάφερα να βγάλω τη μέρα μου χωρίς μάσκα οξυγόνου 🙂 ήταν σίγουρα γιατί είχα αποθηκεύσει ήδη μπόλικο στα πνευμόνια μου. Εκεί στη γραφικότητα και στην αυθεντικότητα των ανθρώπων που ξέρουν από καλό φαγητό κι από καλό κρασί.

Στο Κατώγι του Αβέρωφ… οι αποδείξεις ότι αυτό που χρειάζεται για να δημιουργηθεί κάτι που κρατάει στο χρόνο είναι μια ισχυρή προσωπικότητα.

Τα μπουκάλια γίνονται έργα τέχνης…

Περπατάς κάτω από τη γη, στα κελάρια, όπου βαρέλια, μπουκάλια και τέχνη συνδυάζονται όχι μόνο στον ουρανίσκο σου και μεθάς γλυκά… με ανθρώπους που πρώτη φορά γνωρίζεις στη ζωή σου και αυτό που αποθηκεύεις στις αναμνήσεις σου είναι αυτή η σπιρτάδα στο βλέμμα τους όταν μιλάνε για την παράδοση του τόπου τους. Πόσο απέχουν οι ζωές μας…

Επιστροφή στο Grand Forest! Στο Pines Bar… Απόψε θα κάνουμε μάθημα… Εγώ δηλαδή, γιατί κάποιοι από την παρέα γνωρίζουν. Ο κ.Δεληγιάννης θα μας “μεθύσει” με ιδιαίτερα αποστάγματα και πούρα. Και πως αυτά συνδυάζονται. Ψιλά γράμματα για μένα, αλλά πραγματικά απολαυστικά.

Οφείλω και σε εκείνον ένα ευχαριστώ. Για μια εμπειρία που ποτέ δεν θα διεκδικούσα, αλλά αποδείχτηκε εντυπωσιακή. Κι αξέχαστη. Κι έμαθα. Κάποια πράγματα. Τα υπόλοιπα δύσκολα για μένα. Κράτησα την υποκειμενικότητα του γούστου μου και το απόλαυσα! Γελώντας και τραγουδώντας το “Happy Birthday” σε κάποιον από την παρέα που είχε γενέθλια.
Στο Pines Bar για να τιμήσουμε το ξεχωριστό αυτό βράδυ τα κορίτσια φορέσαμε όλες τα τακούνια μας…

Και ναι! Είναι αλήθεια! Για να βρεθείς πάνω από τα σύννεφα δεν χρειάζεσαι αεροπλάνο… Μπορείς και με λεωφορείο!!!

Κι ανεβαίνουμε… κι ανεβαίνουμε… κι ανεβαίνουμε…. Κυνήγι τρούφας σήμερα! Ω ναι! Πρόσθεσα και αυτό στις αναμνήσεις μου. Κοινώς πήρα τα βουνά στην κυριολεξία… Για να μαζέψω τρούφες…

Στο δάσος… Πάνω από τα σύννεφα… Όταν ο λύκος δεν είναι εδώ…

Στο πουθενά και πάνω από όλα. Εκεί που ξέχασα τα πάντα, έκανα γενική καθαριότητα στο μυαλό μου, φρέσκαρισα τα εγκεφαλικά μου κύτταρα…

Με την κ.Κατερίνα και τον κ.Χρήστο για οδηγούς και φυσικά τα σκυλιά τους. Την Ίρμα, τη Σίσσυ και τον Άρη. Θησαυρό! Βρήκαμε θησαυρό!

Γελάσαμε σαν παιδιά… Ή μήπως ΩΣ παιδιά…

Φυσικά και μετά τις φάγαμε τις τρούφες. Με τραχανά, σε ομελέτα… Κυριακή στο Χωριό. Στην πλατεία, κάτω από τον πλάτανο. Μεγάλη παρέα. Γελαστή παρέα. Με ντόπια λουκάνικα, τυριά, κρασί… Σωτήριες αναμνήσεις!

Το καλύτερο, το κράτησα για το τέλος. Τζακούζι!!! Και spa. Και μασάζ. Και… ταράμ ταράααααμ…

Και αυτή η φανταστικο-φανταστική πισίνα…

Για κολύμπι στο βουνό! Για το οξύμωρον της υπόθεσης. Για να νιώσεις την πολυτέλεια σε όλο σου το είναι. Για να νιώσεις ευγνώμων. Για να απολαύσεις τη μαγεία της αντίθεσης. Για να ανατρέψεις τα δεδομένα. Για να… Για να…

Για να υποσχεθείς ότι θα ξαναγυρίσεις… Για να το θυμάσαι για πάντα… Για να μπορείς να κλείνεις τα μάτια σου και να το έχεις στις αποσκευές της μνήμης σου.

Να σου πω ένα μυστικό… Το Grand Forest Metsovo είναι ένας αληθινός παράδεισος. Ένα καινούριο ξενοδοχείο που εξελίσσεται και αναπτύσσεται… που ακόμα είναι προσιτές οι τιμές του… Μήπως να το εκμεταλλευθείς; Χριστούγεννα έρχονται…

http://www.grand-forest.gr/