Η γλυκιά ηθοποιός που συνάντησα στη Ρώμη!

Το πρώτο μου ταξίδι στη Ρώμη! Το πρώτο μου ταξίδι στην Ιταλία γενικά. Το περίμενα καιρό, το οργάνωσα ελάχιστα, μιας και ποτέ δεν ήμουν αυτός ο τύπος στη ζωή μου, αλλά το απόλαυσα όσο περισσότερο μπορούσα.

Πιστεύω ότι θα ήταν πολύ καλύτερα αν δεν είχα το άγχος ότι πρέπει να τα δω όλα. Γιατί αυτός ο τύπος είμαι! Παρόλο που ήταν πέντε ολόκληρες μέρες θεωρώ ότι δεν την έζησα τη Ρώμη. Χρησιμοποιώ, όχι τυχαία, την λέξη έζησα γιατί σίγουρα την είδα, αφού την γύρισα όλη… Σπιθαμή προς σπιθαμή με εκείνη την ηλίθια χαρά του τουρίστα που σταματάει κάθε τρεις και λίγο να ρωτήσει πως θα πάει από piazza σε piazza. Γιατί ρωτώντας πας (και) στη Ρώμη!

Και ναι μίλησα ιταλικά σε όλο το ταξίδι! Πρώτον, γιατί οι Ιταλοί, μπορεί να είναι ωραίοι αλλά, δεν το’ χουν το αγγλικό και δεύτερον γιατί ήθελα να εξασκήσω τη γλώσσα που μάθαινα πέρυσι, όλη τη χρονιά! Ήταν άλλωστε ένας από τους λόγους που ήθελα να κάνω αυτό το ταξίδι. Και για να πιω καφέ. Τον ωραιότερο καφέ που μπορείς να πιεις σε αυτό τον πλανήτη! Το σημαντικότερο βέβαια είναι ότι είναι και πολύ φθηνός. Είναι σχεδόν ντροπή να μην πιεις… (θυμάσαι που έχουμε ξαναπεί πόσο σημαντικός είναι ο καφές) When in Rome, do as the Romans do!

Από αυτά που, επίσης, οπωσδήποτε κάνεις όταν πας στη Ρώμη είναι να επισκεφτείς την Fontana di trevi. Σου αναφέρω μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία, με τη βοήθεια του Google search, σε περίπτωση που δεν είχες την τύχη ούτε να την δεις ούτε να την ακούσεις:

Τo πιο διάσημο και αναμφισβήτητα το πιο όμορφο συντριβάνι της πόλης, δεσπόζει στη μικρή πλατεία Trevi που βρίσκεται στην περιοχή του Quirinale.

Είναι το τέλος του Aqua Virgo, ενός υδραγωγείου που κατασκευάστηκε το 19 π.Χ. και φέρνει νερό από τις πηγές στο Salone (περίπου 20 χιλιόμετρα από τη Ρώμη) και παρέχει στα συντριβάνια της Ρώμης νερό.

Το 1732, ο Πάπας Κλήμης ο 12ος ανέθεσε στον Nicola Salvi να δημιουργήσει ένα μεγάλο συντριβάνι στην πλατεία. Η κατασκευή του μνημειακού μπαρόκ συντριβανιού ολοκληρώθηκε τελικά το 1762. Η κεντρική φιγούρα του συντριβανιού είναι ο Ποσειδώνας, θεός της θάλασσας.

Η αναπαράσταση έχει τον Ποσειδώνα στα ηνία ενός άρματος σε σχήμα κελύφους, να έλκεται από δύο ιππόκαμπους. Κάθε ιππόκαμπος καθοδηγείται από ένα Τρίτωνα. Ένα από τα άλογα είναι ήρεμο και υπάκουο, και το άλλο ανήσυχο. Οι συμπεριφορές τους συμβολίζουν τις διακυμάνσεις στις διαθέσεις της θάλασσας.

Από την αριστερή πλευρά του Ποσειδώνα είναι ένα άγαλμα που εκπροσωπεί την αφθονία, και στα δεξιά ένα άγαλμα που αντιπροσωπεύει την υγιεινή.

Πάνω από τα γλυπτά βρίσκονται τα ανάγλυφα, με ένα εξ αυτών να απεικονίζει τον Αγρίππα, το στρατηγό που έχτισε το υδραγωγείο. Το νερό στο κάτω μέρος του σιντριβανιού αντιπροσωπεύει τη θάλασσα.

Ο θρύλος λέει ότι επιστρέφεις στη Ρώμη αν πετάξεις μέσα στο νερό ένα κέρμα. Θα πρέπει να το πετάξεις πάνω από τον ώμο σου με την πλάτη σας προς το νερό. Δεν είναι να ρωτάς, φυσικά και θα ξαναπάω γιατί έκανα κι εγώ την ευχή μου στην ξακουστή Fontana di Trevi! Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη άλλωστε!

Στα νερά της, σου λέει, πέφτουν κάθε χρόνο κέρματα συνολικής αξίας περίπου 700.000 ευρώ! Αν αναρωτιέσαι που πηγαίνουν αυτά –όχι δεν τα παίρνουν οι τουρίστες- σου έχω την απάντηση! Τα κέρματα συλλέγονται από ειδικούς υπαλλήλους με την επίβλεψη της αστυνομίας, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως οι κάτοικοι και οι επισκέπτες απαγορεύεται ρητώς να πάρουν οποιοδήποτε κέρμα από το συντριβάνι.

Αν είσαι σινεφίλ θα έχεις θαυμάσει την περίφημη Fontana di trevi και στην “La Dolce Vita” του Federico Fellini…

… ή στην “Totòtruffa” του 1962 με τους Totò & Nino Taranto…

…ή στην δικιά μας “Μοντέρνα Σταχτοπούτα” με την Αλίκη Βουγιουκλάκη…

…αλλά και -για δυνατούς λύτες- στην ταινία “Ο Ταυρομάχος” με τον Κώστα Χατζηχρήστο.

Μιλώντας όμως για κινηματογράφo, ήρθε η ώρα να σου πω για την πιο γλυκιά μου συνάντηση στην ιταλική πρωτεύουσα. Και δεν αναφέρομαι στο υπέροχο τιραμισού με νουτέλα και μπανάνα που έφαγα στο Pompi, στη Re di Roma. Το καλύτερο ever!

Το γλυκό για το οποίο ξεκίνησα να σου λέω -αλλά όπως πάντα φλυάρησα ακατάσχετα- είναι ένα κορίτσι, μία νεαρή Ελληνίδα που κάνει το μεταπτυχιακό της στην Εγκληματολογία (!) και μένει εκεί τον τελευταίο ένα χρόνο περίπου.

Η Τζωρτζίνα Λιώση είναι η όμορφη πρωταγωνίστρια της ταινίας «Η αγάπη έρχεται στο τέλος». Πριν από αυτό την είχαμε δει στην ταινία «Κανένας» ενώ η μύηση της στην showbiz έγινε με την συμμετοχή της σε διαφημίσεις και φωτογραφίσεις. Ήταν κάτι που μπορούσε να το συνδυάσει παράλληλα με τη σχολή της και κάπως έτσι αγάπησε και την υποκριτική και σίγουρα στο μέλλον θα μας κάνει να ασχοληθούμε πολύ με εκείνη!

Την είχα πρωτογνωρίσει μέσα από τη συνέντευξη που κάναμε για τοTLIFE, με αφορμή την ταινία της Lacta. Η Τζωρτζίνα είναι ένα ιδιαίτερο πλάσμα, διαφορετικό. Έχει κάτι στην στον τρόπο που κινείται, στον τρόπο που μιλάει, στην αύρα της… Μοιάζει σαν να είναι ένα κορίτσι βγαλμένο από παραμύθι, σαν να έχει έρθει από έναν πλανήτη σαν κι αυτόν του Μικρού Πρίγκιπα.

Είναι πολύ όμορφη ναι, αλλά δεν είναι τα εξωτερικά της χαρακτηριστικά που σε κάνουν να κολλήσεις μαζί της. Έχει μία ομορφιά που πηγάζει από μέσα της και ταιριάζει απόλυτα στο σκηνικό της Αιώνιας Πόλης!

Όσο καιρό είναι στη Ρώμη, μακριά από την οικογένειά της και την αγαπημένη της γάτα, τη Μουλάν, έχει καταφέρει να γνωρίσει ένα άλλο πρόσωπο της πόλης. Κάποιες από τις εμπειρικές γνώσεις της μου μετέφερε κι εμένα κατά την διαμονή μου εκεί. Έτσι, μου έδωσε πολλούς ακόμα λόγους να θέλω να επιστρέψω και σύντομα μάλιστα!

Arrivederci Roma!

P.S. Ψάξε στο You Tube το τραγούδι “Felicita” του Al Bano με την Romina Power. Ήταν το πρώτο τραγούδι που μου κόλλησε φτάνοντας στη Ρώμη.