Η πιο άγρια… αγάπη του σπιτιού μου

Ήρθε στη ζωή μου έτσι ξαφνικά. Στην αρχή δεν ήξερα καν αν μπορώ να την κρατήσω. Δεν το είχα ξανακάνει και μου φαινόταν απίθανο να αντέξει άλλη ζωή κάτω από την ίδια στέγη με μένα. Έχουν περάσει δύο χρόνια τώρα και όλα κυλούν τέλεια… ειδικά την άνοιξη!!

Κι αν δεν το κατάλαβες ακόμη μιλάω για την αγαπημένη μου ορχιδέα. Ξέμεινε στα χέρια μου μετά από μια επίσκεψη σε γενέθλια φίλης. Λυπήθηκα να την πετάξω. Και η αγάπη μου γι’ αυτή είχε φυσικά ανταμοιβή. Αυτά τα τέλεια (αλλά πολύ, πολύ εύθραστα) λουλουδάκια μια φορά το χρόνο. Και μπορεί να ακούγεται χαζό, είναι ωραίο όμως να έχεις ένα λουλούδι στο σπίτι, το οποίο περνά καλά μαζί σου και έτσι ανθίζει. Πίστεψέ με…

Να δω πότε θα κάνω το ίδιο και με τη βεράντα μου που μοιάζει με αφρικανική έρημο!

Πρακτικές συμβουλές: Η μαμά λέει πως αν η ορχιδέα περνάει καλά στο μέρος που την έχεις τοποθετήσει – εν προκειμένω στο γραφείο μου – τότε δεν την μετακινείς για κανένα λόγο. Για να συνεχίσει να… σου δίνει τα πανέμορφα λουλουδάκια της.

Πρακτικές συμβουλές part 2: Αν και δεν είμαι και ο πιο ειδικός, την ποτίζω από το ποτήρι μου. Κάθε φορά που βρίσκομαι δίπλα της στον υπολογιστή και γράφω για το TLIFE, δίνω λίγο από το νερό μου (μάλλον όχι παγωμένο). Όχι πολύ…