Πέρασαν αρκετές μέρες από εκείνη τη μαγική βραδιά στο Μέγαρο Μουσικής αλλά ακόμα βασανίζει γλυκά το μυαλό μου. Όχι μόνο γιατί ήταν ο Μίλτος Πασχαλίδης –που όλοι πια ξέρετε ότι είναι το αγόρι μου- αλλά γιατί τα είχε όλα!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ήταν η πρώτη μου συναυλία στον Κήπο του Μεγάρου. Απορώ γιατί αφού μένω τόσο κοντά. Η πρώτη φορά που κι ο Μίλτος κάνει live εκεί. Δεν γινόταν να μην το αναφέρω! Βασικά, η πρώτη φορά που κάνει μόνος του γιατί μέσα στο καλοκαίρι έχει κάνει guest σε άλλους. Ήταν η πρώτη φορά που η Δάφνη, ο Βασίλης, η Χριστιάνα, η Λία, η Έμη, ο Πέτρος κι εγώ βρεθήκαμε, με τούτα και με εκείνα, όλοι μαζί σε ένα τέτοιο γεγονός. Και ήταν ακριβώς αυτοί με τους οποίους ήθελα να το μοιραστώ.
Φόρτωση…
Για αυτους που λειπουν και κυριως για αυτους που ειναι εδω… #magicnight #miltos
Ο χώρος αυτός είναι το ιδανικότερο μέρος για να ζήσεις τις πιο όμορφες καλοκαιρινές νύχτες με τα πιο μακρινά μουσικά ταξίδια. Εσύ που ξέρεις ότι η συναυλία «Αυτοί μου λείπουν πιο πολύ» έγινε στις 27 Σεπτεμβρίου σου ακούγεται περίεργο να μιλάω για καλοκαίρι στις αρχές του φθινοπώρου. Το καλοκαίρι όμως, για μένα τουλάχιστον, δεν τελειώνει ποτέ!
Είναι λίγο σαν τον χωρισμό που δεν παίρνεις απόφαση και το τραβάς και το τραβάς… Συνεχίζω να τρώω παγωτά -ποιος μπορεί να σταματήσει;- και να κάνω όνειρα για τις επόμενες διακοπές. Εννοείται, συνεχίζω να μιλάω σε φίλους και γνωστούς «ακαταπαυστά» για τις φετινές διακοπές μου.
Κι όλα αυτά ενώ έξω μπορεί να κάνει κρύο και να βρέχει. Κάπως έτσι ήταν και την ημέρα της συναυλίας. Έβρεχε λίγες ώρες νωρίτερα και έβρεξε και λίγες ώρες αργότερα. Κατά τη διάρκεια, υπήρχε μόνο η φωνή του Μίλτου και όλων όσων κάλεσε στη σκηνή για να τραγουδήσουν μαζί του. Φωνές που ενώθηκαν με τους στίχους και τα τραγούδια αυτών που λείπουν, του Μάνου Ξυδούς, του Άλκη Αλκαίου, του Μάριου Τόκα, του Δημήτρη Μητροπάνου και του Σάκη Μπουλά.
Ήταν ένα από τα καλύτερα live του, που το γούσταρε κι εκείνος τόσο όσο και ο κόσμος από κάτω. Και μιλάμε για πολύ κόσμο, καθισμένο στο γρασίδι του Μεγάρου να απολαμβάνει κομμάτια όπως το «Νανούρισμα», το «Κακές συνήθειες», το «Μπλουζ της άγριας νιότης» ή το «Σαράκι του Ρεμπώ». Πολλοί δεν άντεξαν και σηκώθηκαν σε αρκετά κομμάτια. Μέχρι να τους φωνάξει κάποιος από πίσω ότι δεν βλέπει. Τουλάχιστον, όλοι άκουγαν όσα τραγουδούσε και έλεγε ο Μίλτος, γιατί είπε πολλά. Για τις ιστορίες των τραγουδιών και για τους φίλους του. Για αυτούς που του λείπουν αλλά κυρίως για αυτούς που ήταν εκεί.
Η Μιρέλλα Πάχου, μία από τους πιο ταλαντούχους μουσικούς που υπάρχoυν, είναι πάντα στο πλευρό του Μίλτου
Από τις πιο όμορφες στιγμές ήταν όταν στη σκηνή ανέβηκε ο μπαμπάς του. Τον πήρε αγκαλιά και σαν ο κόσμος όλος να άρχισε εκείνη τη στιγμή! Γιατί όσο χρονών και να είσαι κι ακόμα και να έχεις κάνει δικά σου παιδιά, αυτή η αγκαλιά από τον μπαμπά σου είναι κάτι μαγικό. Σαν κορίτσι μπορεί να τα βλέπω λίγο διαφορετικά τα πράγματα (είμαι άλλωστε το κορίτσι του μπαμπά) αλλά αν διαβάσεις εδώ τις σκέψεις του Κωνσταντίνου θα δεις ότι δεν επέχει πολύ από αυτό που σου λέω.
Ωστόσο, αλλού θέλω να καταλήξω! Στη δύναμη της αγκαλιάς. Όχι μόνο των γονιών σου αλλά και αυτή των φίλων σου, του συντρόφου σου ή απλά μιας ανοιχτής αγκαλιάς που βρήκες να μπεις. Το διαβάζεις και χαμογελάς, είμαι σίγουρη!
Αν είσαι από αυτούς που δεν δίνουν μεγάλη σημασία στις αγκαλιές να σου πω ότι είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι τις χρειαζόμαστε. Η αμερικανίδα ψυχοθεραπεύτρια Virginia Satir έχει πει: «Χρειαζόμαστε τέσσερις αγκαλιές την ημέρα για να επιβιώσουμε, οκτώ αγκαλιές την ημέρα για να συντηρηθούμε και δώδεκα αγκαλιές την ημέρα για να αναπτυχθούμε.» Με απλά μαθηματικά, η ημερίσια δόση αγκαλιάς που χρειάζεσαι ανέρχεται στις 24. Ώρα είναι τώρα να αμφισβητήσεις και την επιστήμη!
Καμιά φορά, μια αγκαλιά είναι όλα όσα χρειάζεσαι… Για να γεμίσεις ενέργεια, να πάρεις κουράγιο, να πάρεις φόρα. Για να νιώσεις αγάπη, να δείξεις αγάπη. (Το λέει και ο Μίλτος στο τραγούδι “Του φθινοπώρου τα φιλιά”: Η αγάπη θέλει μια αγκαλιά, λίγο κρασί κι ένα ζεστό κρεβάτι…) Για να κλάψεις όταν πονάς, να κουρνιάξεις όταν φοβάσαι, να αράξεις όταν νιώθεις χαμένος. Για να μοιραστείς τη χαρά και τον ενθουσιασμό, για να τελειώσεις ή να αρχίσεις κάτι…
Και επειδή φαντάζομαι τις ενστάσεις σου, θα σου πω πως πάντα υπάρχει κάποιος που θα έχει μια ανοιχτή αγκαλιά για σένα. Ή γίνε εσύ η ανοιχτή αγκαλιά για κάποιον… Για αυτούς που είναι εδώ! Ή και μια φανταστική αγκαλιά για αυτούς που λείπουν…
P.S. Καμία ανατροπή. Το τραγούδι που θα ψάξεις στο You Tube θα είναι από Μίλτο Πασχαλίδη, το «Παρουσία». Είναι το «ταίρι» της μεγάλης επιτυχίας «Απουσία», που έχει γράψει ο Μίλτος και ερμηνεύει ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ