Καρτ ποστάλ… Όπως λέμε “πού θα ήθελες να είσαι τώρα;”

Κάθε άνθρωπος έχει αυτό που λέμε μια “comfort zone”, μια μικρή (ή μεγάλη) συνήθεια η οποία λειτουργεί σαν καταφύγιό του όταν θέλει να χαθεί για λίγο από τα προβλήματα και το άγχος και κυρίως το χρόνο που τον καταδιώκει. Αυτή η comfort zone είναι σαν μια μικρή πορτούλα μέσα στο μυαλό και στην καρδιά σου που είναι απαραβίαστη για τους έξω, ακόμη και για τους πιο δικούς σου ανθρώπους.

Η δική μου comfort zone ήταν πάντα τα βιβλία. Είναι το δικό μου μυστικό καταφύγιο, η πορτούλα μου για τη Χώρα των Θαυμάτων. Γι’ αυτό και μου είναι πάντα δύσκολο να μιλώ για βιβλία. Είναι σαν να καταστρέφω τη μαγεία. Πώς να περιγράψεις με λόγια τα μεγάλα και βαθιά συναισθήματα που σου προκαλεί ένα καλό βιβλίο; Με τι λέξεις να ορίσεις το μαγικό και ανέξοδο ταξίδι που σε πηγαίνουν οι σελίδες του σε μέρη, κόσμους, ανθρώπους που ίσως ποτέ δε γνωρίσεις στην πραγματική ζωή;

Σε ρουφάει μια “δίνη” που δεν υπάρχει όμοιά της και συχνά νομίζεις ότι είσαι κι εσύ μέρος των σελίδων, ένα μικρούλι γραμματάκι κάπου μέσα στον κυκεώνα των λέξεων που είναι αποτυπωμένες στο χαρτί. Και έχοντας διαβάσει δεκάδες βιβλία στο πέρασμα των χρόνων αισθάνομαι ότι είμαι μέρος ενός τεράστιου κυκλώνα που δεν ηρεμεί ποτέ!

Θυμάμαι ακόμη εκείνη τη φθινοπωρινή μέρα κάπου στο 2006 που η πολυταξιδεμένη θεία μου αποφάσισε να μην περιλάβει στη βαλίτσα της (και να μου το αφήσει προσωρινά) Το Νησί της Χίσλοπ. “Διάβασέ το”, μου είπε. “Είναι συγκλονιστικές οι περιγραφές, θα σου αρέσει”! Επίσης, ακόμα θυμάμαι ότι έκλεισα το βιβλίο και για μια βδομάδα νόμιζα ότι ζούσα στην Κρήτη εκείνης της παλιάς και δύσκολης εποχής… Αλλά δεν θα μείνω εκεί… Από τότε η Χίσλοπ εξελίχθηκε, λατρεύτηκε και το κυριότερο; Λάτρεψε την Ελλάδα, τη διαφήμισε όσο καμία μέσα από τα βιβλία της, μοιράζει το χρόνο της ανάμεσα στην Αγγλία και την Ελλάδα και συνεχίζει να μας “ταξιδεύει”…

Κάθε βδομάδα, στο γραμματοκιβώτιο της Έλι καταφθάνουν αλλεπάλληλες καρτ ποστάλ, με παραλήπτη ένα όνομα που της είναι άγνωστο, χωρίς διεύθυνση αποστολέα και με μόνο το αρχικό γράμμα Α αντί για υπογραφή. Με τους φωτεινούς ουρανούς, τις γαλάζιες θάλασσες και τις σαγηνευτικές ομορφιές της Ελλάδας που απεικονίζουν, αυτές οι καρτ ποστάλ δίνουν χρώμα στη ζωή της. Μετά από έξι μήνες, ξαφνικά, παύουν να έρχονται και η Έλι νιώθει μια απογοήτευση. Όμως το κολάζ που έχει δημιουργήσει με τις κάρτες στον τοίχο του διαμερίσματός της την έχει ήδη μαγέψει. Η Έλι έχει πειστεί ότι πρέπει να δει αυτή τη χώρα με τα μάτια της. Το πρωί που αναχωρεί για την Αθήνα, φτάνει στο γραμματοκιβώτιό της ένα σημειωματάριο. Οι σελίδες του διηγούνται την ιστορία της οδύσσειας ενός άντρα που ταξιδεύει στην Ελλάδα. Αναπάντεχη, συγκινητική και καμιά φορά σκοτεινή, η ιστορία του Α ξεδιπλώνεται παράλληλα με την ανακάλυψη όχι μόνο ενός πολιτισμού, αλλά και της λαχτάρας του να ξαναζήσει τη ζωή στο έπακρο.

Μήπως σου ήρθαν στο νου εικόνες από τα καλοκαίρια σου στα νησιά και στο χωριό των παππούδων; Μήπως έχεις χαθεί στη μελαγχολία του φθινοπώρου, του γκρίζου της πόλης, μέσα στο ατέλειωτο μποτιλιάρισμα, το άγχος, τη δουλειά; Οι τάσεις φυγής σε κυνηγούν κάθε μέρα και κάθε μέρα λες ότι θα βγάλεις one way ticket για άγνωστο προορισμό… Αλλά δεν το κάνεις. Το κάνει η Έλι για σένα, το κάνει η μαγική πένα της Χίσλοπ για σένα…

Πήγαινε πρώτα σε ένα βιβλιοπωλείο. Βρες τις “Καρτ Ποστάλ” της Χίσλοπ (εκδόσεις Διόπτρα όπως πάντα!). Μετά πήγαινε σε ένα περίπτερο από αυτά του κέντρου, ξέρεις, που πουλάνε τις καρτ ποστάλ που αγοράζουν οι τουρίστες. Διάλεξε αυτήν που σου αρέσει περισσότερο, το μέρος εκείνο που θα ήθελες να είσαι τώρα.

Άνοιξε το βιβλίο και ξεκίνα να διαβάζεις. Κάθε φορά που θα σταματάς, βάλε στη σελίδα την καρτ ποστάλ που διάλεξες. Όταν τελειώσεις το βιβλίο, γύρισε την καρτούλα από την πίσω πλευρά και γράψε: “Αυτή η καρτ ποστάλ είναι για μένα! Εδώ θα είμαι πολύ σύντομα, θα βγάζω φωτογραφίες, θα ζω στο έπακρο και θα είμαι καλά!”

… και θα ακούω κάτι ταξιδιάρικο όπως αυτό…