Πού πας κοριτσάκι …χωρίς μαγιό;

Η Τζίνα στο τηλέφωνο. Αύριο το πρωί θα περάσει να με πάρει λέει να πεταχτούμε Βερόνα για μία μέρα. Θα περάσει στις 8 το πρωί. Κατά τις 9 να είμαστε αεροδρόμιο, να πιούμε ένα καφεδάκι, να κάνουμε ένα update στα νέα μας, να κάνουμε check in και στις 11 να πετάξουμε για Ιταλία. Βερόνα. Κατά τη μία τα ξημερώματα θα είμαι ξανά σπίτι μου. Κι επειδή πτήσεις κατευθείαν για Βερόνα δεν υπάρχουν κι επειδή δεν θέλει να ταλαιπωρηθούμε με ενδιάμεσες πτήσεις ανέβα-κατέβα θα πετάξουμε με ειδικά για την περίσταση ναυλωμένο αεροσκάφος που θα μας πάει κατευθείαν στην πόλη των μαγιό. What?

Και για να μην νομίσεις ότι η Τζίνα είναι “Ελληνίδα Κροίσος” με 5 γράμματα, θα σου πω ότι είναι η PR manager των Calzedonia. Η Calzedonia λοιπόν αποφάσισε να μας κακομάθει και θα μας μάθει πως είναι να πετάς με ένα ολόκληρο αεροπλάνο δικό σου!

Και “τσουπ!” βρέθηκα στη Βερόνα, να προσπερνάω το μπαλκόνι της Ιουλιέτας γιατί το επισκέφθηκα την προηγούμενη φορά (κάνε “κλικ” εδώ αν θέλεις να το δεις) και να παραδίδομαι σε ανελέητο shopping στον ελεύθερο χρόνο που είχα. Ψώνισα, έφαγα παγωτό (παγωτά για την ακρίβεια), έφαγα και μερικά φρούτα και κίνησα για το fahion show. Για αυτό ήρθα άλλωστε. Αλλά όπως κάθε σωστή shopping maniac που σέβεται τον εαυτό της και τη διαστροφή της κατάφερα να κάνω την τσάντα χειρός που είχα μαζί ασήκωτη 😉

Ανοιξιάτικη γκαρνταρόμπα… done! Ολοκληρώθηκε από ρούχα και παπούτσια και μου έλειπε το μαγιό. Πάντα το αφήνω τελευταίο. Δεν ξέρω γιατί. Ίσως γιατί περιμένω μέχρι τελευταία στιγμή, μέχρι να χάσω τα περιττά κιλά που με ενοχλούν. Ελπίζω μέχρι το τέλος! Αλλά τρώω τα παγωτά μου… Καταλαβαίνεις λοιπόν!

Ένα preview των μαγιό που θα δούμε… Στο gallery στην έδρα της Calzdonia περιφέρομαι ανάμεσα σε κούκλες!

Κούκλες ποζαριστές σε έναν κόσμο από μέταλλο και κρύσταλλο! Κοιτάω τα μαγιό… Τι θα πάρω φέτος; Πάλι μαύρο; Μήπως να αλλάξω λίγο τακτική; Λέω να προτιμήσω κάτι σε χρώμα… Εσύ; Τι αποφάσισες για φέτος;

Μου περνάνε το “παράσημο” στο λαιμό, το πασαπόρτι για τα backstage και το στομάχι μου γεμίζει πεταλούδες…

Σαν κι αυτές που θα χρησιμοποιηθούν στο show ή σαν αυτές που πετάνε στο στομάχι όταν βλέπεις τα αγόρια μοντέλα αραχτά στο πάτωμα να χαμογελάνε;

“Σαν αυτές τις καλλονές που ετοιμάζονται για την πασαρέλα” με επαναφέρει το υποσυνείδητό μου και περιφέρομαι στο χώρο με τις δίμετρες, αδύνατες κόρες που χαμογελάνε γεμάτες αυτοπεποίθηση! Και κάνουν παρέα με τα αγόρια… Σνιφ!

Αποχώρησα από το backstage μετανιωμένη για τα δύο παγωτά που έφαγα! Και αποφασισμένη να μην φορέσω μαγιό φέτος. Χωρίς μαγιό αυτό το καλοκαίρι. Τέλος!

Κάθισα στη θεσούλα μου. Front row για την ελληνική αποστολή. Πάντα μας προσέχει η Calzedonia. Στο χώρο υπάρχουν αποστολές από αμέτρητα μέρη του κόσμου… κι εγώ εκεί μπροστά, κολλημένη στο catwalk μήπως και ανακαλύψω αυτό το ψίγμα κυτταρίτιδας στον ποπό κάποιου μοντέλου που θα με απαλλάξει από το υπαρξιακό ζήτημα και την άρνηση να φορέσω μαγιό φέτος.

Η πασαρέλα, όπως κάθε φορά, εξελίχθηκε σε τρελό πάρτυ! Δυνατή μουσική, άνετα μοντέλα, χρωματιστά σέξι μαγιό, φλερτ… και τέλεια σώματα! Πάνω κάτω… Πάνω κάτω… Άρχισε να αλλάζει η διάθεσή μου… Πάνω κάτω, πάνω κάτω τα μοντέλα…

“Μα που κοιτάει συνεχώς αυτός ο μοντέλος;” Κι όμως! Ο βραζιλιάνος κούκλος κοιτάει κάποια δίπλα μου από την ελληνική αποστολή. Πάνω κάτω… Πάνω κάτω… Δεν είναι η ιδέα μου! Γιατί δεν κοιτάζει μοντέλες; Πάνω κάτω, πάνω κάτω… Η αυτοπεποίθησή μου αποκτά ελπίδες. Θα φορέσω μαγιό! Το αποφάσισα! Δεν θα με πτοήσουν οι καλλονές, δεν θα με πτοήσουν οι ανασφάλειές μου… Θα φορέσω μαγιό, δεν θα είναι μαύρο φέτος και θα έχει και δικό του hashtag! Και θα φάω κι άλλο ένα παγωτό!

Ας διαλέξω μαγιό. Θα διαλέξεις κι εσύ μαζί μου;
Πολύχρωμο ή μονόχρωμο; Τιρκουάζ, πορτοκαλί ή μήπως ροζ; Στράπλες ή όχι; Μήπως καρό; Ή μιλιτέρ;

#CLZ για τα κορίτσια που λατρεύουν τα social media!

#agapwtoswmamou… (αγαπώ το σώμα μου) για τα κορίτσια που δεν πτοούνται!

#eimaiperifanigiatoswmamou (είμαι περήφανη για το σώμα μου) για τα κορίτσια με ισχυρή αυτοπεποίθηση.

Μαύρο θα πάρω τελικά και φέτος. Το ξέρω! Είμαι σίγουρη. Είμαι εμμονική με το μαύρο. Αυτό είναι το συμπέρασμα…

Με πραγματικά ανεβασμένη τη διάθεση έφυγα από το fashion show. Η διάθεση του party στο catwalk μεταφέρεται και στο εσωτερικό σου γίγνεσθαι. “Πάμε στο πάρτυ!!!”

Μεταφέραμε την πτήση για λίγο αργότερα -γιατί μπορούσαμε!- ώστε να πάμε στο after party. Ήπιαμε το προσέκο μας, φάγαμε τις λιχουδιές μας (χωρίς ενοχές) και απογειωθήκαμε μισή ώρα αργότερα από το προγραμματισμένο. Αφού δικό μας ήταν το αεροπλάνο… 😉

Σπίτι μου στις δύο και κάτι τα ξημερώματα! Καληνύχτισα την Τζίνα, την ευχαρίστησα και μπήκα σπίτι. Έβγαλα τα ψώνια από την τσάντα, που για πρώτη φορά δεν ήταν όλα μαύρα και χαμογέλασα λίγο πριν με πάρει ο ύπνος.

Με ονειρεύτηκα με tropical print μαγιό… να τρώω παγωτό!