Μία συγκλονιστική εξομολόγηση για τη ζωή και για τα δύσκολα χρόνια που έχει περάσει έκανε ο Βλαδίμηρος Νικόλα στο σημερινό live του Big Brother.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο 22χρονος βρέθηκε στη hot seat, άνοιξε την καρδιά του και με δάκρυα στα μάτια μίλησε αναλυτικά για την κακοποίηση που είχε εκείνος και η μητέρα του από τον πατέρα του, για την άγρια δολοφονία του αδελφού του το 2008, για το bullying που δέχτηκε στα μαθητικά χρόνια του αλλά και για το γεγονός πως είναι παρθένος.
“Έμενα μαζί με τον πατέρα μου και τη μητέρα μου σε κάτι που δεν ήταν ακριβώς σπίτι, αλλά ήταν μία ταβέρνα. Εκεί ο πατέρας μου είχε τη μάνα μου σαν υπηρέτρια, σαν δούλα. Είχα δει αρκετή κακοποίηση και προς εμένα και προς τη μητέρα μου. Μας μείωνε και έφευγε από το σπίτι και πήγαινε έξω για χαρτιά, και πήγαινε τέλος πάντων με άλλες γυναίκες.
Το 2006 το σκάσαμε από την ταβέρνα. Μια μέρα που η μάνα μου δεν αντέχει άλλο το σκάσαμε από το σπίτι, ενώ ο πατέρας μου έλειπε. Ήταν η πρώτη μέρα που είχα βιώσει πραγματική φτώχεια μέχρι πεινάς, επειδή δεν είχαμε απολύτως τίποτα. Εκείνες οι μέρες μπορώ να πω ότι ήτανε από τις χειρότερες μέρες της ζωής μου. Έβλεπα τη μάνα μου που έκλαιγε κάθε νύχτα, επειδή δεν ήξερε τι να κάνει, το φαΐ ήταν ελάχιστο έως καθόλου. Προσπαθούσε να βρει κάποια δουλειά η μητέρα μου, οπότε οι επόμενοι μήνες ήταν από τους πιο καθοριστικούς μήνες της ζωής μου”, δήλωσε αρχικά ο 22χρονος.
“Το 2008 ήτανε η χρονιά, η οποία είχε δολοφονηθεί ο αδερφός μου, ήτανε μπλεγμένος σε κάποια πράγματα και χρωστούσε λεφτά, οπότε και τον δολοφόνησαν. Ενώ βρισκόταν σε ένα μαγαζί, όταν βγήκε έξω και πήγε να μπει στο αυτοκίνητό του, μέσα στο αυτοκίνητό του ήταν τοποθετημένη μία βόμβα, η οποία μόλις μπήκε μέσα εξεράγη. Με τον αδερφό μου είχαμε τις καλύτερες σχέσεις από τα τέσσερα αδέλφια που έχω από τον πρώτο γάμο του πατέρα μου. Και εγώ ήμουνα σε ένα σημείο που ζούσα κάθε μέρα με τη σκέψη του “θα με απαγάγουν εμένα σήμερα για να ζητήσουν λύτρα;”, “θα με σκοτώσουν εμένα;” και κοιμόμουν και ξυπνούσα κάθε μέρα με αυτό το φόβο”, εξομολογήθηκε για την άγρια δολοφονία του αδερφού του.
“Πριν περίπου ενάμιση χρόνο, η τελευταία επαφή που είχα με τον πατέρα μου ήταν ένα τηλεφώνημα. Σε αυτό το τηλεφώνημα του είχα πει όσα απάνθρωπα είχε κάνει και όσα αισθανόμουν για εκείνον. Τον είχα ρωτήσει γιατί μικρό με έλεγε άχρηστο, του είχα πει ότι δεν θα τον συγχωρούσα ποτέ ως πατέρα μου. Τη στιγμή που έμαθα πως πέθανε δεν ένιωσα απολύτως κανένα συναίσθημα. Απολύτως τίποτα. Το απόλυτο κενό», πρόσθεσε με λυγμούς ο Βλαδίμηρος Νικόλα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ