Ο designer Κρίτωνας Ζώρτζος, γνωστός στους κοσμικούς κύκλους ως Kirios Criton συγκλόνισε πρόσφατα με την προσωπική του εξομολόγηση για τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Απαντώντας στην πρόσκληση του δημοσιογράφου Πέτρου Μπιρμπίλη στο facebook, να εξομολογηθούν επιτυχημένοι άνθρωποι την προσωπική τους ιστορία, ο Kirios Criton έγραψε: «Όταν ήμουν 5 ετών, ο ξάδελφός μου, 18 ετών, με χρησιμοποιούσε για να ολοκληρώσει τον ερεθισμό του. Δεν με “παραβίασε” γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν εύκολο να φανεί. Τα ίδια έκανε και στα παιδιά της αδελφής του. Υπήρξε υπεύθυνος κατασκήνωσης μικρών παιδιών και ολοκλήρωσε την καριέρα του ως παπάς. Να πείτε στον κύριο Κούγια ότι εγώ πάντως δεν έγινα παιδεραστής. Υπάρχουμε κι εμείς που από τις πληγές μας γεννιέται αγάπη και όχι αρρωστημένη μίμηση».
Μιλώντας λίγες ημέρες μετά στη δημοσιογράφο Μαρία Λεμονιά και στο Πρώτο Θέμα, ανέφερε: «Ήταν κάτι που συνέβαινε συχνά από τα 5 έως και τα 8 μου χρόνια. Όταν είσαι παιδί δεν αντιδράς γιατί δεν ξέρεις αν αυτό που σου κάνει ο άλλος είναι ένδειξη αγάπης ή κάτι άλλο. Δεν έχεις την εμπειρία για να ξεχωρίσεις το καλό από το κακό. Νιώθεις ότι για να το κάνει κάποιος μεγάλος, ξέρει. Έτσι δεν μας μεγάλωσαν, με αυτή τη λογική, ότι οι μεγάλοι ξέρουν; Συνήθιζε να τρίβεται πάνω μου και να ολοκληρώνει. Κατάλαβα ότι αυτό που έκανε ήταν κακό, όταν στα 8 μου χρόνια προσπάθησα να κάνω κι εγώ τα ίδια σε έναν συνομήλικό μου.
Όταν βιώνεις ένα τέτοιο περιστατικό, θες δεν θες, καθορίζεται και η σεξουαλική σου ταυτότητα. Όταν μεγαλώνοντας θέλησα να μιλήσω στην οικογένειά μου για τη δραματική εμπειρία μου, οι κουβέντες έκαιγαν, γι’ αυτό και οι δικοί μου τις απέφευγαν όπως ο διάβολος το λιβάνι. Λίγο πριν πεθάνει η μάνα μου, της άνοιξα κουβέντα. Ήταν σκληρό, αλλά αληθινό. Το έκανα για να νιώσω λύτρωση και να λύσω τα θέματά μου μαζί της.
Δεν χρειάστηκε να κάνω ψυχανάλυση ποτέ. Η δημιουργικότητα και η συγγραφή βιβλίων έπαιξαν τον ρόλο του ψυχαναλυτή μου. Οι τίτλοι στα βιβλία μου είναι συμβολικοί. Το πρώτο μου βιβλίο είχε τον τίτλο “Παλαιά + Kενή Διαθήκη”, το δεύτερο είναι το “Επτά”, το τρίτο “Exodos”, ενώ αυτό που γράφω τώρα θα φέρει τον τίτλο “Πάω να βρω τον Θεό να μου ζητήσει συγνώμη”.
Κάποιοι νομίζουν πως, όταν έχεις βιώσει ως παιδί τέτοιες σκληρές καταστάσεις, απλά στη ζωή σου ανακυκλώνεις το μοντέλο. Δεν συμβαίνει πάντα αυτό. Άλλωστε το μότο της ζωής μου είναι “Forgive and Forget”, δηλαδή να συγχωρείς και να ξεχνάς. Αν δεν το κάνεις αυτό , δεν βρίσκεις ούτε γαλήνη, ούτε τη δύναμη να προχωρήσεις. Μια ζωή βασανίζεσαι σκοντάφτοντας στα λάθη και τις αμαρτίες των άλλων. Από τις πληγές μου γεννήθηκε αγάπη και όχι αρρωστημένη μίμηση. Είναι αληθινό και τραγικό, σε όποιους φίλους μου άνοιξα την καρδιά μου και μίλησα γι’ αυτό που βίωσα με έκοψαν από την παρέα από φόβο μην κάνω τα ίδια στα παιδιά τους. Είναι γελοίο! Φοβήθηκαν εμένα που ήμουν ειλικρινής, ενώ μπορεί να γίνεται χαμός από κάποιον άλλον οικείο τους, υπεράνω κάθε υποψίας, όπως συνέβη και σε εμένα».
Ποιος είναι ο Kirios Criton:
Ο Kirios Criton γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά το 1959. Τώρα ζει και εργάζεται στο Θησείο. Σπούδασε γραφικές τέχνες – διαφήμιση – αρχιτεκτονικό σχέδιο στη σχολή Δοξιάδη και εσωτερική διακόσμηση στην Α.Κ.Τ.Ο.
Ξεκίνησε με την βιτρίνα του γνωστού καταστήματος Ουτοπία στο Κολωνάκι. Έγραφε για χρόνια στα περιοδικά Status, Γυναίκα, Art Magazine. Σχεδίασε χώρους καταστημάτων – cafe – club και εστιατόρια. Χαρακτηριστικό δείγμα το 1999 το εστιατόριο “Αριστερά Δεξιά” στο Ρουφ. Την δεκαετία του ‘80-‘90 δημιούργησε τις γνωστές Εpemvassis που έκαναν “σχολή”. Συμμετείχε σε διεθνείς εκθέσεις Τέχνης και Design στο εξωτερικό. Όπως αυτές της S.A.D.+ F.I.A.C. στο Grand Palais στο Παρίσι. Σχεδίασε ιδιωτικές κατοικίες και κτήρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό όπως έπιπλα, κοσμήματα κι αντικείμενα πάντα σε περιορισμένο αριθμό κυκλοφορίας.
Έχει δημιουργήσει προσωπικούς του χώρους Τέχνης όπως την Gallery “Never on Sunday” στο Θησείο, το τριώροφο prive “III” στου Ψυρρή, το “Bunker” στη Μητρόπολη Αθηνών, το “Giardino Modesto” και τέλος τον εφήμερο χώρο του “Padaneospadanea”. Έργα του + αριθμημένα έπιπλα εφαρμοσμένης τέχνης βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές Ελλήνων και ξένων συλλεκτών.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ