Στο καταφύγιο αδέσποτων ζώων “Σωκράτης” που έχει δημιουργήσει ο Δήμος Αθηναίων στον Βοτανικό βρέθηκε πριν από μερικές ημέρες το TLIFE.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Εκεί συναντήσαμε την Εντεταλμένη Σύμβουλο Υπεύθυνη για τα Ζώα, Σεραφίνα Αβραμίδου η οποία μας εξήγησε πως ο συγκεκριμένος χώρος με τη μορφή που έχει σήμερα, υπάρχει από τον Ιανουάριο του 2021.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των ζώων που θα συναντήσει κανείς εκεί, είναι ζώα που κάποιος έχει δει στον δρόμο και έχει καλέσει στο καταφύγιο προκειμένου να πάνε και να τα μεταφέρουν στις εγκαταστάσεις τους προκειμένου να είναι ασφαλή. Ωστόσο, υπάρχουν και πολλά ζώα που όπως μας αποκάλυψε η κυρία Αβραμίδου, προέρχονται από εισαγγελικές παραγγελίες.
«Έχουμε πολλά ζώα από εισαγγελικές παραγγελίες. Ζώα δηλαδή που κακοποιούνται και με εντολή εισαγγελέα πηγαίνουμε και τα παίρνουμε από τους ιδιοκτήτες τους. Αυτές σίγουρα είναι πιο δύσκολες περιπτώσεις γιατί ένα κακοποιημένο ζώο δεν ξέρεις ποτέ πώς μπορεί να αντιδράσει. Φυσικά, ούτε με ένα ζώο που βρίσκεις στον δρόμο μπορείς να είσαι σίγουρος για την αντίδρασή του» μας εξήγησε η κυρία Αβραμίδου.
Στην Αθήνα αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν αγέλες αδέσποτων ζώων, γι’ αυτό και όπως διευκρίνισε, όποιο αδέσποτο βρίσκουν πρόκειται για ζώο που έχει εγκαταλειφθεί από τον ιδιοκτήτη του.
«Η εγκατάλειψη είναι κι αυτή μια μορφή κακοποίησης» τόνισε.
Η προσαρμογή των ζώων στο καταφύγιο εξαρτάται, όπως είπε, από τα βιώματα του εκάστοτε ζώου.
«Υπάρχουν ζωάκια που έχουμε πάρει με εισαγγελική παραγγελία από συλλέκτες ζώων. Οι συλλέκτες ζώων ή οι αποθησαυριστές όπως είναι ο επιστημονικός όρος για αυτούς τους ανθρώπους είναι μια κατηγορία ατόμων με διαγνωσμένη ψυχική πάθηση. Μπορούν να συλλέγουν τα πάντα αλλά σε βαθμό που ξεπερνά το λογικό όριο. Σε ό,τι αφορά τα ζώα, τις περισσότερες φορές τα έχουν κλεισμένα στο σπίτι χωρίς να τους παρέχουν την παραμικρή ιατρική περίθαλψη, τα αφήνουν να αναπαράγονται μεταξύ τους, δεν τα έχουν βγάλει ποτέ βόλτα ώστε να μάθουν να κινούνται με το λουράκι τους. Συνήθως αυτά τα ζώα ζουν και κοιμούνται εκεί που αφοδεύουν, Είναι καταστάσεις τραγικές. Συνήθως, αυτά είναι και τα ζώα που είναι πιο δύσκολο να προσαρμοστούν» μας αποκαλύπτει σε άλλο σημείο.
«Η κατσικούλα που έχουμε εδώ και ο Σον, ο σκυλάκος μας, είναι ζωάκια που πήραμε από συλλέκτη. Ήταν μαζί με άλλα τρία ζώα τα οποία έχουν υιοθετηθεί στο Βέλγιο. Τα δυο που έχουν μείνει πίσω, είναι ακόμα πολύ επιφυλακτικά. Έχουμε ακόμη έξι σκυλάκια – ολόιδια μεταξύ τους – τα οποία τα πήραμε επίσης από έναν συλλέκτη στο σπίτι του οποίο, όπως μάθαμε από γείτονες, κάποια στιγμή έμεναν πάνω από 20 ζώα. Όταν πήγαμε να τα πάρουμε, το συνεργείο φόραγε στολές αντίστοιχες με αυτές του covid. Στο σπίτι αυτό, έμενε ένας άνθρωπος με τη γυναίκα του που ήταν κατάκοιτη και τον αδερφό του που είχε νοητικά προβλήματα. Τραβήξαμε ένα έπιπλο για να βγάλουμε ένα έπιπλο και βγήκαν μιλιούνια κατσαρίδων» περιέγραψε στο TLIFE η κα Αβραμίδου.
Αυτή τη στιγμή, στο καταφύγιο αδέσποτων ζώων του Δήμου Αθηναίων φιλοξενούνται πάνω από 90 αδέσποτα. Συνήθως, τα κουταβάκια είναι εκείνα που υιοθετούνται πιο εύκολα ωστόσο, όπως μας λέει κα Αβραμίδου αυτό που προσπαθούν να εξηγήσουν σε όλους είναι πως τα σκυλάκια δεν είναι λούτρινα και πως ένα κουτάβι έχει πολύ μεγαλύτερες ανάγκες απ’ ότι ένας μεγαλύτερος σκύλος που έχει μάθει ήδη κάποια βασικά πράγματα.
«Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να φεύγει ένα ζώο από το καταφύγιο και 1-2 μήνες μετά να μας επιστρέφεται. Για την ψυχολογία του ζώου είναι ό,τι χειρότερο. Δυστυχώς όμως υπάρχουν και αυτές οι περιπτώσεις» εξομολογήθηκε.
Πριν υιοθετηθεί ένα ζωάκι, ο υποψήφιος ιδιοκτήτης του καλείται να συμπληρώσει ένα ερωτηματολόγιο. Πραγματοποιούνται επισκέψεις στον χώρο προκειμένου να γνωρίσουν από κοντά τα ζωάκια για να βρουν εκείνο που ταιριάζει στον τρόπο ζωής τους και αφού καταλήξουν, πρέπει να επισκεφθούν τον χώρο μερικές φορές ακόμα για να δουν τη χημεία με το ζωάκι που έχουν επιλέξει.
«Συνήθως το ζώο διαλέγει τον ιδιοκτήτη του. Συμβαίνει συχνά κάποιος να έρθει για άλλο ζωάκι και στο τέλος καταλήγουν με κάποιο άλλο» αποκάλυψε η κα. Αβραμίδου η οποία μας εξηγεί πως αφού γίνει η υιοθεσία το καταφύγιο προσπαθεί να κρατά επαφές με τους ιδιοκτήτες – κυρίως μέσω των social media – ενώ μας διευκρινίζει πως φροντίζουν να καταστήσουν σαφές σε όσους υιοθετούν ζώα πως αν για οποιοδήποτε λόγο, δεν μπορούν να το συντηρήσουν άλλο ή αποφασίσουν να το δώσουν σε κάποιο άλλο σπίτι, θα πρέπει να τους ενημερώσουν.
Οι άνθρωποι που βρίσκονται στο καταφύγιο και φροντίζουν για τα αδέσποτα ζώα είναι υπάλληλοι του Δήμου, που τρέφουν όμως μεγάλη αγάπη για τα ζώα.
«Κάθε Κυριακή έχουμε το Open Day από τις 12.00 μέχρι τις 14.30 το οποίο πραγματοποιείται εδώ στον χώρο μας. Το καταφύγιο είναι ανοιχτό για όποιον θέλει να έρθει να επιλέξει ένα ζώο είτε απλά να παίξει μαζί τους. Το καταφύγιο μας είναι γενικά ανοιχτό προς τον κόσμο απλώς τις καθημερινές ζητάμε να κλείσουν πρώτα ένα ραντεβού» η Εντεταλμένη Σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων.
Σε άλλο σημείο της συζήτησής μας, ανέφερε πως αυτό που παρατηρεί, είναι πως τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να αλλάζει η νοοτροπία των ανθρώπων και όλο και περισσότεροι είναι εκείνοι που επιλέγουν να υιοθετούν ένα κατοικίδιο από το να αγοράσουν.
«Θεωρούμε απαραίτητο να μπει και ένα μάθημα στα σχολεία προκειμένου τα παιδιά να μάθουν πως πρέπει να συμπεριφέρονται απέναντι στα ζώα. Ξεκινήσαμε με τον Δήμο μας μια προσπάθεια να κάνουμε κάτι εθελοντικά στα Δημοτικά σχολεία γιατί θεωρούμε σημαντικό να αναπτυχθεί η ενσυναίσθηση στα παιδιά, να καταλάβουν ότι τα ζώα είναι πλάσματα με ίσα δικαιώματα, πλάσματα με συναισθήματα. Mόνο αν αλλάξει η νοοτροπία των παιδιών μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο. Τα παιδιά άλλωστε γεννιούνται για να αγαπούν τα ζώα. Παιδιά που φοβούνται ή δεν αγαπούν τα ζώα είναι γιατί οι οικογένειές τους, τούς το έχουν περάσει αυτό. Δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα από το να μεγαλώνει ένα παιδί με ζωάκια» τονίζει.
Πολλές φορές, όπως τόνισε, κάποια από τα αδέσποτα που φιλοξενούνται εκεί υιοθετούνται από ανθρώπους που βρίσκονται στο εξωτερικό. Δεν είναι λίγες οι φορές που τουρίστες γνωρίζουν πως το πρόβλημα με τα αδέσποτα στην Ελλάδα είναι μεγάλο και επιλέγουν να υιοθετήσουν ένα ζωάκι από τη χώρα μας.
Όσο για την καθημερινότητα των ζώων στο καταφύγιο του “Σωκράτη” η κυρία Αβραμίδου περιέγραψε «Το πρωί το πρώτο πράγμα που γίνεται είναι ο καθαρισμός των κλουβιών. Στη συνέχεια έχουμε τον προαυλισμό τους. Βγαίνουν ανά ομάδες για αρκετή ώρα, παίζουν – πολλά που τους αρέσει το νερό και στην πισίνα -, έπειτα θα φάνε, θα ξεκουραστούν και το απόγευμα υπάρχει μια ανάλογη ρουτίνα» και προσθέτει πως καμιά φορά τους επισκέπτονται και εθελοντές που τα βγάζουν βόλτες με τα λουράκια τους.
Σκοπός τους άλλωστε είναι να τα κοινωνικοποιούν όσο το δυνατόν περισσότερο και να τους μάθουν τις βασικές εντολές στις οποίες θα πρέπει να υπακούν.
Η συγκινητική ιστορία του Σωκράτη
Φεύγοντας όμως δε θα μπορούσαμε να μη μάθουμε και την ιστορία του Σωκράτη, το πρόσωπο του οποίο κοσμεί ένα μεγάλο μέρος του χώρου.
«Το καταφύγιό μας έχει πάρει το όνομα του Σωκράτη, στη μνήμη αυτού του σκύλου. Ο Σωκράτης ήταν ένα από τα αδέσποτα του κέντρου της Αθήνας, το οποίο είχε γεννηθεί στον δρόμο και έμενε εκεί. Ο Σωκράτης ήταν ένας πολύ όμορφος σκύλος, ξανθός και αρκετά μεγάλος σαν αρκούδος.
Έμενα Σοφοκλέους και Αιόλου, είχε φτάσει σχεδόν 13 ετών. Τον ήξεραν και τον αγαπούσαν όλοι, δεν είχε ενοχλήσει ποτέ κανέναν. Πριν από δυο χρόνια όμως, την ώρα που κοιμόταν πέρασε από πάνω του ένα φορτηγό που θεωρούμε ότι το έκανε επίτηδες γιατί έναν τέτοιο σκύλο δε γινόταν να μην τον δεις. Ήταν αρκετά ογκώδης. Αμέσως μας κάλεσαν στο σημείο, τα γραφεία μας άλλωστε είναι πολύ κοντά. Φτάσαμε πολύ γρήγορα, τον μεταφέραμε αμέσως στον γιατρό αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερε. Έζησε 2-3 μέρες και έπειτα υπέκυψε στα τραύματά του τα οποία ήταν πολύ βαθιά.
H κα. Σεραφίνα Αβραμίδου
Αποφασίσαμε λοιπόν να δώσουμε το όνομά του στο καταφύγιο και να φτιάξουμε τη μορφή του εκεί προκειμένου να λέμε την ιστορία του στον κόσμο για να συνειδητοποιούν όλοι πως ακόμη και για τα ζώα που έχουν γεννηθεί στον δρόμο, και έχουν μάθει τα κατατόπια είναι πολύ επικίνδυνα τα πράγματα».
Φωτογραφίες: Πέτρος Χόντος
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ