Α. Αγγέλου στο TLIFE: “Αν κρατούσε κι άλλο, θα κλείναμε με τον Κώστα αεροπλάνο και θα φεύγαμε”

Ο ταλαντούχος ηθοποιός και με εξαιρετικές επιδόσεις στο χορό, Αργύρης Αγγέλου, που αυτή την Κυριακή στο τελευταίο επεισόδιο του ”Dancing with the stars” θα διαγωνιστεί με τον Κώστα Μαρτάκη, σε συνέντευξη που έδωσε στο TLIFE μας μιλά για όλους και για όλα!

Ο ίδιος αποκαλύπτει πως από την πρώτη στιγμή που γνώρισε στο Dancing την Νατάσα Καλογρίδη δέθηκε μαζί της… ”Με το που συναντηθήκαμε ερωτευτήκαμε κι έχουμε κρατήσει επαφή, βγαίνουμε, μιλάμε”, αναφέρει χαρακτηριστικά ο ίδιος και δηλώνει σχετικά με τις υπόλοιπες συμπάθειές του από το σόου: ”Έχω δεθεί αρκετά και με την Ελεονώρα Μελέτη, τον Κώστα εννοείται, τον Νάσο Γαλακτερό, που μάλιστα ήταν από τους πρώτους ανθρώπους με τους οποίους ήρθαμε κοντά. Χάρηκα πάρα πολύ που γνώρισα την Ναταλία Δραγούμη! Είναι μια ηθοποιός που θαύμαζα πάρα πολύ και δεν είχε τύχει να συναντηθούμε κάπου… Κάνουμε καλή παρέα!”

Στο πρώτο Live κατέφθασες τελευταίος στο πλατώ. Πιστεύεις ότι θα είσαι και ο τελευταίος που θα φύγει…;

”Δεν έχω προλάβει να το σκεφτώ και να σου πω την αλήθεια -και με τον Κώστα Μαρτάκη, επειδή βλεπόμαστε καθημερινά στις πρόβες και μιλάμε αρκετά- το μέλημά μας είναι να δουλέψουμε πολύ και να προσφέρουμε την Κυριακή ένα πολύ ωραίο θέαμα σ’ όλο τον κόσμο που μας κράτησε μέχρι και τον τελικό. Το τι θα γίνει από κει και πέρα, ειλικρινά, δεν είναι στο μυαλό μου αυτή τη στιγμή.

Όλο μου το μέλημα και το άγχος, είναι να καταφέρω να ετοιμάσω το υλικό που πρέπει για την Κυριακή, να είμαι έτοιμος, σίγουρος – να μην κάνω λάθη και να μην χαλάσω αυτή την καλή εικόνα που έχω αφήσει μέχρι τώρα. Θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για μένα κι από κει και πέρα, θα γίνει αυτό που θέλει ο κόσμος. Η ηθική μου ικανοποίηση καλύπτεται πάρα πολύ από το γεγονός και μόνο ότι έφτασα στον τελικό κι ενώ κάποιοι μου λένε ”μα καλά, αν φτάσεις στην πηγή και δεν πιεις νερό;”, τους εξηγώ ότι το νερό για μένα είναι ο τελικός.”

Πώς αισθάνεσαι ύστερα από όλα αυτά που βίωσες στο Dancing;

”Ήταν μια πολύ πρωτόγνωρη εμπειρία για μένα. Σίγουρα ήταν πολύ πιο απαιτητική από ό,τι περίμενα -δεν φανταζόμουν ότι θα μου αντλούσε τόση ενέργεια. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που το έζησα και δεν το έχω μετανιώσει στιγμή! Χαίρομαι πάρα πολύ γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία μέσα από αυτή τη διαδικασία να νιώσω αρχικά, λίγο σημαντικός, από την άποψη ότι ο ΑΝΤ1 με επέλεξε να είμαι ένα από τα πρόσωπα, που μπορούν να σταθούν η αφορμή να συγκεντρωθούν κάποια χρήματα για το ”Make a Wish” και από την άλλη, νιώθω ότι αναμετρήθηκα με τον εαυτό μου. Με τις αντοχές μου, με την αντίληψή μου, με το σώμα μου το ίδιο, που ένιωθα κάποια στιγμή ότι με προδίδει από την κούραση. Με όλα αυτά. Είναι λοιπόν, μια συνολική διαδικασία στην οποία σίγουρα βγήκα καλύτερος! (γέλια)”

Πίστευες ότι θα φτάσεις στον τελικό;

”Όχι. Το στοίχημά μου όταν μπήκα μέσα ήταν άλλο… Όταν γνώρισα την Έμιλυ κι αρχίσαμε να βρισκόμαστε για τις πρώτες πρόβες, την ρώτησα για πλάκα, επειδή ήξερα ότι ήταν και πέρσι στο σόου, πόσα Live είχε μείνει πέρσι. Και μου ‘χε πει ότι είχε φύγε στο 8ο. Της λέω τότε, για πλάκα ”λοιπόν, άντε… Θα σε πάω στο 9ο.” Εννοείται ότι δεν το πίστευα όταν της το έλεγα. Καθόμασταν και γελάγαμε και μου έλεγε ”καλά, καλά. Κάτσε να φτάσουμε στο 5ο.”. Κάποια στιγμή λοιπόν ήρθε το 8ο, το περάσαμε και χαρήκαμε πάρα πολύ! Τότε της λέω ”είδες; Κράτησα την υπόσχεσή μου και σε πήγα”. Κι από κει και πέρα κάθε Κυριακή, πραγματικά περιμέναμε ότι μπορεί να είναι η σειρά μας, γιατί ο αρχικός μου στόχος είχε πραγματοποιηθεί. Κι έτσι ένα άτυπο στοίχημα που είχα βάλει με την Έμιλυ, έγινε πραγματικότητα. Βγήκα αληθινός και συνεπής. Ήμουν πολύ χαρούμενος! Και μετά περίμενα, έβλεπα τις ανατροπές να διαδέχονται η μία την άλλη, ειδικά στα τελευταία επεισόδια, επομένως έλεγα ”εδώ έφυγε η Ελεονώρα. Δεν θα φύγω εγώ;”. (γέλια) Και όμως, ο κόσμος με κράτησε…”

Πώς είναι η Έμιλυ σαν δασκάλα;

”Αν με ρωτούσες πριν το Dancing, τι εικόνα έχω για μια δασκάλα χορού, θα σου περιέγραφα ακριβώς -χωρίς να σου πω το όνομα, γιατί δεν την ήξερα τότε- έναν άνθρωπο σαν την Έμιλυ. Με πάρα πολύ γνώση στο αντικείμενό της, με πάρα πολλή αγάπη γι’ αυτό που κάνει, είναι ακριβής, έχει εξαιρετική μεταδοτικότητα και υπομονή στο να μεταδόσει τις γνώσεις της – γιατί έπρεπε να το κάνει ταχύρυθμα αυτό… Εγώ δεν ήμουν μαθητής της και προσπαθούσαμε να κερδίσουμε όσο περισσότερο χρόνο μπορούσαμε για να χτίσουμε μια χορογραφία και να την παρουσιάσουμε μέσα σε μια εβδομάδα. Νομίζω ότι αντιλήφθηκε στο έπακρο τις δυνατότητές μου, το σώμα μου, έκανε πολύ έξυπνες χορογραφίες, φτιαγμένες για μένα και γι’ αυτό που πίστευε ότι μπορώ να κάνω. Είμαι ευτυχισμένος που τη γνώρισα. Αν δεν είχα την Έμιλυ για παρτενέρ, δεν ξέρω αν θα μιλούσαμε για τον τελικό. Έπαιξε καθοριστικό ρόλο για να φτάσω εδώ. Χαίρομαι που φαίνεται ότι έχουμε καλή χημεία, γιατί το νιώθω. Όταν χορεύουμε είμαστε ένα κορμί, είχαμε ένα αρμονικό αποτέλεσμα. Δέσαμε πολύ!”

Τι θα χορέψετε λοιπόν, την Κυριακή, στο τελευταίο Live για φέτος;

”Tην Κυριακή, λοιπόν, είναι τριπλή η δοκιμασία. Έχουμε ένα χορό που έχετε ξαναδεί κι επιλέξαμε το βαλς που μας έφερε και το πρώτο μας δεκάρι. Επίσης, θα χορέψουμε mambo και η τρίτη δοκιμασία έχει ένα μουσικό κομμάτι από τις ”Μέλισσες”, το οποίο το έδωσε η παραγωγή και στα δύο ζευγάρια. Ο καθένας έχει δικαίωμα με freestyle χοροργραφία να το παρουσιάσει όπως θέλει και αυτό θα έχει και ενδιαφέρον, γιατί θα δούμε τις οπτικές σκοπιές των δύο χορογράφων. Πώς το φαντάστηκε η μία και πώς η άλλη.”
Σκοπεύεις να συνεχίσεις και μετά το Dancing τα μαθήματα χορού;

”Όχι! (γέλια) Το ξέρει κι η Έμιλυ αυτό, το ξέρουν όλοι. Δεν έχω σκοπό να συνεχίσω τα μαθήματα χορού, τουλάχιστον άμεσα. Δεν μπορώ να φανταστώ κάτι άλλο αυτη τη στιγμή, είναι τόσο κουρασμένο το σώμα μου που μόνο αίθουσα χορού δεν θέλω να βλέπω τώρα πια. Πραγματικά… Το διασκέδασα όσο κράτησε πάρα μα πάρα πολύ και μακάρι να μπορούσα να δώσω όλη τη χαρά με την οποία το έκανα αυτό. Απλά τώρα νιώθω, όπως και στο σχολείο, που περίμενα πώς και πώς να έρθει η τελευταία μέρα, για να ξεκινήσουν οι διακοπές. (γέλια) Γιατί το χόρτασα…

Νομίζω ότι, αυτού του είδους τα προγράΜματα, δεν είναι τυχαίο ότι κρατάνε μέχρι 12 επεισόδια. Δηλαδή δεν νομίζω ότι δεν αντέχει ο άνθρωπος παραπάνω. Εμείς ήδη φέτος κάναμε 13. Επομένως, για εκείνους που μένουν μέχρι το τέλος είναι πολύ κουραστικό… (γέλια) Εδώ όταν κάποιος αποχωρεί στο 7ο-8ο live, είναι που λέει ”Οk, εντάξει ήταν, το έζησα, το χάρηκα…” Όταν φτάσεις στο τέλος, το χαίρεσαι μεν πάρα πολύ, γιατί λες ”WOW, με έφτασαν ως εδώ, δούλεψα, έδειξα πολλές χορογραφίες, αναμετρήθηκα με τον εαυτό μου…”, αλλά όσο να ‘ναι, η κούραση είναι πιστωτική.”

Είσαι έτοιμος δηλαδή να καταρρεύσεις;

”Ε, ναι. Νομίζω είμαι λίγο πριν… (γέλια) Αν κρατούσε μία εβδομάδα ακόμα, θα φεύγαμε με τον Κώστα, γιατί το συζητήσαμε. Θα κλείναμε ένα αεροπλάνο και θα φεύγαμε κρυφά. Θα εξαφανιζόμασταν χωρίς να πούμε τίποτα σε κανέναν. Θα κλεινόμασταν σε μια αποθήκη, κάπου κρυμμένοι, και θ’ ανοίγαμε την τηλεόραση Κυριακή βράδυ στις 9 στον ΑΝΤ1, να δούμε τι θα γίνει! (γέλια) Το λέγαμε αυτό προχθές, είχαμε πέσει κάτω από τα γέλια… ήμασταν και κουρασμένοι και ιδρωμένοι, αλλά είχαμε λυθεί στα γέλια.”

Πού μπορούμε να σε δούμε το καλοκαίρι;
”Αρχές Ιουλίου ξεκινάμε περιοδεία με το ”Rent” στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος και πολύ περήφανος για μένα, γιατί σε μια δύσκολη εποχή και δύσκολες καταστάσεις, πήρα την απόφαση να έρθω πιο κοντά σ’ ένα άλλο μου όνειρο, που ήταν η παραγωγή. Νιώθω περήφανος που το ρίσκαρα και το έκανα και νομίζω ότι βγήκα μαχητής από αυτό! Σε μια δύσκολη εποχή, το πίστεψα πάρα πολύ και ήμουν πολύ τυχερός που μ’ εμπιστεύθηκαν οι άνθρωποι αυτοί και με βοήθησαν να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα, καθώς κι ο κόσμος που το εμπιστεύθηκε και ήρθε να το δει. Την νιώθω σαν παιδί μου αυτή τη δουλειά!”

Ποια στοιχεία συνθέτουν τον χαρακτήρα σου;
”Είμαι πολύ κυκλοθυμικός, τελειομανής, εργασιομανής -γενικά έχω θέμα με τη δουλειά. Είμαι επίσης, ανασφαλής – έχω γενικά ελλατώματα πολλά, απλά φροντίζω να τα κρατάω για μένα. Δεν θέλω κάποιοι άνθρωποι γύρω μου να περνάνε δύσκολα εξαιτίας των ελλατωμάτων μου. Μ’ αρέσει στους ανθρώπους που έχω επιλέξει να είναι στη ζωή μου, να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό, όχι να βγάζω τις ανασφάλειες και τις δυστροπίες μου. Παρόλα αυτά, σαν άνθρωπος έχω κι εγώ τα δικά μου ελλατώματα. Κάνοντας θέατρο, μέχρι να βγω στη σκηνή, έχω μάθει να ξεχνάω, όποιο πρόβλημα μπορεί να υπάρχει στη ζωή μου, αλλά σαν άνθρωπος, μου φαίνεται…

Αν βγούμε δηλαδή για καφέ μια μέρα και δεν είμαι καλά θα το καταλάβεις, δεν πιέζω τόσο τον εαυτό μου ώστε να το κρύψω. Ή επίσης, αν δεν είμαι καλά και δώσω μια συνέντευξη, μπορεί να μην πω ποιος είναι ο λόγος που δεν είμαι καλά, αλλά θα καταλάβεις από αυτά που λέω ότι είμαι σε μια φάση της ζωής μου που μπορεί να μην περνάω τόσο καλά. Αυτό είναι ειλικρινές, αλλά νομίζω ότι έχει κι ένα όριο, που για μένα είναι η χρυσή τομή. Είναι καλό να βγάζεις το πώς είσαι εκείνη τη στιγμή -εγώ το εκτιμώ όταν το βλέπω- αλλά όχι να το διαφημίσεις.”

Όση ώρα μιλάμε, δεν έχω αντιληφθεί να μην είσαι καλά… Ελπίζω να μην πέφτω έξω…
”Όχι, είμαι πάρα πολύ καλά! Είμαι μια χαρά αυτή την περίοδο γενικά! (γέλια)”

Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σου ρόλος στην τηλεόραση και ποιος στο θέατρο;
”Στην τηλεόραση έχω υπάρξει πολύ τυχερός παρόλο που έχω κάνει δυο σειρές που δεν πήγαν και τόσο καλά αλλά κι άλλες δύο , είμαι πολύ περήφανος και τυχερός γιατί έχω ζήσει την απόλυτη επιτυχία και σειρά που κόπηκε και χαίρομαι γιατί γίνομαι πιο πλούσιος από εμπειρίες. Νιώθω πολύ τυχερός που στην καριέρα μου, συμμετείχα στο ”Παρά 5” και τις ”Σαββατογεννημένες” ειδικά τώρα πια που δεν γίνονται σειρές και δυσκολεύουν τα πράγματα, χαίρομαι πολύ που στις αποσκευές μου έχω αυτές τις δουλειές.

Το θέατρο, τώρα, είχε πάντα μια προτεραιότητα παραπάνω στη συνείδησή μου. Ξεκίνησα να γίνω ηθοποιός αγαπώντας το θέατρο. Είχα δει μια παράσταση, είχα μαγευτεί κι ονειρευόμουν να πατήσω κι εγώ κάποτε το σανίδι της σκηνής. Γι αυτό και 13 χρόνια που κάνω αυτή τη δουλειά θέατρο κάνω ασταμάτητα, ακόμα και στην περίοδο του ”Παρά 5”, που ήταν 2 χρόνια πολλής πίεσης και κούρασης. Λόγω της επιτυχίας της σειράς, θα μπορούσα μία σεζόν να κάτσω. Αισθανόμουν, όμως, ότι αν δεν έκανα θέατρο, δεν δούλευα. Το αγαπάω πάρα πολύ και νιώθω τυχερός και εκεί, παρόλο που έχω αγωνιστεί πάρα πολύ για να κτακτήσω ό,τι έχω κατακτήσει.”

Αγαπάς πάρα πολύ το επάγγελμά σου. Αν όμως, αναγκαζόσουν, προκειμένου να ζήσεις, να το εγκαταλείψεις, μιας και λόγω κρίσης δεν γίνονται δουλειές, τι άλλο θα μπορούσες να κάνεις;

”Θα μπορούσα να κάνω τα πάντα. Γενικά νιώθω ότι, είμαι ένας άνθρωπος που αν καταπιαστεί με κάτι και πρέπει να το κάνει θα το κάνει. Συνεπώς και μανάβης να γυρίσω στο μανάβικο του μπαμπά μου θα μπορούσα και σερβιτόρος να γίνω και να βρω μια άλλη δουλειά ή κάποιον άλλο τρόπο για τα προς το ζειν, για να επιβιώσω. Απλώς, δεν θα ήμουν ευτυχισμένος! Κάνοντας αυτή τη δουλειά είμαι ευτυχισμένος, γιατί είναι αυτό που ονειρευόμουν πάντα να κάνω. Δεν με φοβίζει η δουλειά, αλλά νιώθω τυχερός που κάνω τη δουλειά που ονειρευόμουν!”

Με την παρέα του ”Παρά 5” έχεις κρατήσει επαφές;

”Φυσικά! Καταλαβαίνεις βέβαια ότι, όσο περνάει ο καιρός και οι δρόμοι χωρίζουν, κάποια στιγμή, αυτό γίνεται πιο αραιά. Δηλαδή δεν βρισκόμαστε όπως βρισκόμασταν τότε, που δουλεύαμε όλη μέρα, περνούσαμε 10-12 ώρες μαζί και μετά ήταν πολύ πιο εύκολο να πεις ”έλα μετά σπίτι να φάμε”. Τώρα πια είναι πιο δύσκολο να βρεθούμε όλοι μαζί, αλλά μιλάμε στο τηλέφωνο…

Είμαι πιο κοντά στον Γιώργο (σ.σ. Καπουτζίδης) και την Αγγελική (Λάμπρη), που γνωριζόμασταν και πριν τη σειρά, η Ελισσάβετ δεν με ξεχνάει ποτέ και πάντα την ένιωθα λίγο σαν μαμά μου, έχει αυτό το προστατευτικό, τη φτερούγα της μάνας, με παίρνει τηλέφωνο, μου δίνει συμβουλές, με θαυμάζει και με χαροποιεί αυτό.

Με τη Σμαράγδα (σ.σ. Καρύδη) έχουμε χαθεί λίγο περισσότερο, αλλά αλλάζουμε μηνύματα. Οι καταστάσεις είναι έτσι που, καμιά φορά, δυστυχώς, δεν μπορούμε να περνάμε χρόνο όσο θα θέλαμε. Με την Ζέτα χαίρομαι πολύ που ξαναβρεθήκαμε στο Dancing! Αυτό το ραντεβού, κάθε Κυριακή ήταν πολύ ευχάριστη έκπληξη, γιατί είχαμε χαθεί λιγάκι… Από κάθε δουλειά και από κάθε καινούργια εμπειρία, σίγουρα θα μείνει κάτι… Δηλαδή μπορεί με τα παιδιά του ”παρά 5” να έχει υπάρξει περίοδος που δεν μιλήσαμε για ένα μήνα, αλλά όταν θα μιλήσουμε θα είναι σαν να μην έχει περάσει μία μέρα, δεν θα έχουν διαγραφεί αυτά που περάσαμε. Κι όταν θα βρεθούμε, ή θα χρειαστώ ή θα χρειαστούν κάτι από εμένα, θα είναι και θα είμαι εκεί. Εκεί νομίζω ορίζονται οι σημαντικοί άνθρωποι και βασικές σχέσεις στη ζωή μας.”

Πώς διαχειρίζεσαι την μεγάλη αναγνωρισιμότητα; Έχεις χάσει ποτέ τον έλεγχο;

”Όχι, δεν έχει τύχει να χάσω τον έλεγχο. Έχω φοβηθεί όμως, από την άποψη ότι μου φαινόταν αδιανόητο -όταν πρωτοσυνέβει- να ενδιαφέρεται κάποιος για το πού μένω ή για το τι τρώω, τι φοράω ή να μάθει για την οικογένειά μου και να ενοχλεί τ’ αδέρφια και τους γονείς μου. Αυτό στην αρχή λιγάκι με τρόμαξε, αλλά έθεσα τα όριά μου –δεν αφήνω να εισβάλλει κανείς πιο βαθιά στη ζωή μου, από όσο θέλω. Είναι ωραίο, δεν έχω κάποιο θέμα και χαίρομαι όταν συμβαίνει. Σαφέστατα αυτό έχει τα πάνω και τα κάτω του και αυτό είναι υγιές. Αν για έξι χρόνια, δηλαδή, από το ”παρά 5” και μετά γινόταν αυτό ασταμάτητα, ήμουν εξώφυλλο κι ένοιαζε τον κόσμο τι τρώω και που βγαίνω… δεν θα άντεχα.

Έγινε για 2 χρόνια, ηρέμησαν τα πράγματα μετά και μου δόθηκε η ευκαιρία ν’ ανασάνω λίγο και να επαναπροσδιορίσω τους στόχους μου. Τώρα ξαναήρθε με το Dancing, θα ξαναφύγει, αν είμαι τυχερός θα ξανάρθει. Μ’ αρέσει όμως, πολύ που υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι, που πέρα από αυτά… έχουν παρακολουθήσει την πορεία μου κι έχουν άποψη γι’ αυτή!”

Διανύεις μια δημιουργική περίοδο, όσον αφορά στα επαγγελματικά σου βήματα. Ισχύει το ίδιο και για τα προσωπικά ζητήματα;

”Ε, νομίζω ότι σχετικά με τα προσωπικά, είναι λίγο αδιάφορη η περίοδος αυτή… (γέλια) Έχω αφεθεί πάρα πολύ στο τρέξιμο, γιατί το είχα πραγματικά ανάγκη αυτό και λίγο επιτηδευμένα, δεν έχω δώσει βάση στην προσωπική μου ζωή. Από επιλογή όμως, κι από άποψη. Έχω ζήσει υπέροχα στη ζωή μου, έχουν υπάρξει άνθρωποι με τους οποίους έχω περάσει πολύ καλά κι έχω γίνει καλύτερος άνθρωπος μέσα από τις σχέσεις που είχα. Εύχομαι -μακάρι- να μου ξανασυμβεί κάτι πολύ όμορφο. Θα το ήθελα πολύ! Είμαι ορθάνοιχτος, όχι απλά ανοιχτός σε κάτι κανούργιο. Είμαι έτοιμος στο να είμαι ξανά ανοιχτός να έρθει κάτι! (γέλια) Αν με ρωτούσες πριν από 7 μήνες, θα σου έλεγα ότι δεν είμαι έτοιμος για να έρθει κάτι, τώρα όμως είμαι. Σημασία έχει να μην κάνουμε βιαστικές κι επιπόλαιες κινήσεις, μεγάλα παιδάκια είμαστε! (γέλια)”