Α. Αναστασάκη στο TLIFE: Η πρώτη συνέντευξη μετά την γέννηση της κόρης της!

Η ωραιότερη στιγμή στη ζωή μιας γυναίκας είναι αυτή που κρατάει για πρώτη φορά στην αγκαλιά της το παιδί της. Αυτό μας επιβεβαιώνει και η Αμέλια Αναστασάκη! Η όμορφη δημοσιογράφος, πριν από λίγες μέρες, έφερε στον κόσμο της κόρη της και μοιράζεται με το TLIFE τα συναισθήματά της. Οι πρώτες στιγμές της γέννας, τα όνειρα για οικογένεια, η νέα καθημερινότητα με την μικρή της, ο Κώστας Αποστολάκης ως μπαμπάς και τα επαγγελματικά της βήματα…

Είχες άγχος πριν τον τοκετό;
Πάντα το πρωτόγνωρο και αυτό που δεν γνωρίζεις, σου προκαλεί άγχος. Μπορεί ο τοκετός να είναι μία πολύ φυσιολογική διαδικασία- άλλωστε αμέτρητες γυναίκες έχουν γεννήσει!-, προσωπικά όμως δεν είμαι και ο πιο “φυσιολογικός” άνθρωπος! Ενώ αντέχω τον πόνο, είμαι τρελά φοβιτσιάρα! Ευτυχώς όλα πήγαν καλά και εγώ έμεινα με το άγχος!

Πώς ένιωσες όταν την κράτησες στην αγκαλιά σου;
Υπάρχουν στην ζωή μας στιγμές και συναισθήματα που δεν περιγράφονται. Δεν φεύγουν ούτε από την καρδιά μας, ούτε από το μυαλό μας. Μόνο μας κάνουν να δακρύζουμε. Αυτές οι στιγμές και αυτά τα συναισθήματα όταν αρχίσουμε να τα περιγράφουμε “χάνουν” την αξία τους. Και εγώ δεν θέλω να “χάνω” τα ωραιότερα δευτερόλεπτα της υπάρξής μου.

Σε ποιον μοιάζει;
Όταν την δεις, θέλω να μου πεις και εμένα! Το μόνο σίγουρο είναι πως, κάθε μέρα είναι διαφορετική, και όλο και αποκτά πιο πολλά χαρακτηριστικά και από τους δυο μας. Ευτυχώς μοιάζει και στους δυο μας!

Έχετε αποφασίσει το όνομα που θα της δώσετε;
Δεχόμαστε προτάσεις! Τι λες, δεν είναι πολύ νωρίς ακόμα; Το μόνο που σκέφτεσαι για ένα νεογέννητο μωράκι λίγων ημερών, είναι να είναι καλά μέχρι να περάσουν οι πρώτες δύσκολες μέρες. Όλα τα άλλα θα έρθουν στην ώρα τους! Ξέρει αυτή!

Ο Κώστας σε βοηθάει με τις ανάγκες του μωρού;
Ευτυχώς έκανε ένα χρόνο “πρόβα”με μένα! Να σου πω όμως την αλήθεια; Για μένα το ζητούμενο δεν είναι να αλλάζει ο Κώστας πάνες και να ταΐζει το μωρό. Αλλά να το αγαπάει και να μοιράζεται μαζί του όλα όσα νιώθει. Ο Κώστας ξέρει να είναι εκεί όταν τον χρειάζομαι. Βοηθάει απλόχερα σε όλα. Στα πάντα. Είναι ένας πατέρας, που ξέρει απόλυτα να στέκεται στο ύψος των περιστάσεων.

Πως είναι ως μπαμπάς;
Δεν θα σου απαντήσω, “όπως είναι όλοι οι μπαμπάδες”, γιατί δεν ξέρω πώς είναι οι άλλοι μπαμπάδες. Με τον Κώστα μοιραζόμαστε όχι μόνο πρωτόγνωρα συναισθήματα, αλλά και πρωτόγνωρους ρόλους. Δύσκολοι ρόλοι που θέλουν τον χρόνο τους. Ρόλοι που δεν τους “φτάνει” η πρόβα…

Ήταν κάτι που ήθελες το να γίνεις μητέρα η απλά προέκυψε;
Ποτέ στην μέχρι τώρα ζωή μου, δεν έχω αφήσει να μου “προκύπτουν” πράγματα και καταστάσεις.΄Ενα παιδί δεν μπορώ να δεχτώ πως προκύπτει. Θα ήμουν τελείως ανεύθυνη και ανισόρροπη αν άφηνα να “προκύψει” ένα παιδί χωρίς να το θέλουμε με τον Κώστα. Το παιδί δεν προκύπτει στην… “αγορά!” “Είδα μια τσάντα και την πήρα!”.

Ονειρεύεσαι μια μεγάλη οικογένεια;
Εκτός από τον πόνο, είμαι “φοβιτσιάρα” και στα όνειρα! Ονειρεύομαι λιτά και πάντα βραχυπρόθεσμα. Και αυτό γιατί θέλω να ζω την κάθε μέρα με τα δικά της όνειρα! Αυτό που τώρα ονειρεύομαι κάθε βράδυ, είναι να κρατάμε με τον Κώστα το μωράκι μας αγκαλιά, και να είμαστε υγιείς και ευτυχισμένοι.

Σε αγχώνουν τα κιλά της εγκυμοσύνης;
Με αγχώνει η πορεία της Ελλάδας, όχι τα κιλά μου! Αυτά έρχονται και παρέρχονται, οι ζωές μας όμως σε αυτή την χώρα, άραγε, θα καταφέρουν να “σωθούν”; Γιατί, τα θαύματα τελείωσαν….

Επαγγελματικά έχεις κάτι στα σκαριά ή θέλεις να αφοσιωθείς στην μικρή;
Η μικρή έτσι και αλλιώς αποτελεί και θα αποτελεί την προτεραιότητά μου. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπώ. Την δουλειά μου. Υπάρχουν ενδιαφέρουσες προτάσεις και όμορφες ιδέες. Σύντομα- υγεία να έχουμε- θα τις δείτε να παίρνουν σάρκα και οστά.



Σε απογοήτευσε αυτό που έγινε με το Alter ή είσαι της άποψης “κάθε εμπόδιο για καλό”;
Το Alter για μένα ήταν ένα σημαντικό κομμάτι στην επαγγελματική μου ζωή. Μου προσέφερε πολλές εμπειρίες. Ήξερε να ανταμείβει. Έδινε ευκαιρίες. Όμως με απογοήτευσε. Δεν περιμένω τίποτα πια. Προχωράω μπροστά. Άλλωστε, άμα θέλεις να πας μπροστά, πήγαινε πίσω και πάρε φόρα. Νομίζω, είναι γερή η φόρα μου!