Α. Δημητρίεβιτς: Η μητέρα δεν πρέπει δουλεύει τα πρώτα χρόνια του παιδιού. Αλλιώς ας μην το κάνει!

Η Άννα Δημητρίεβιτς, που όπως διαβάσαμε στο ”marie claire” Νοεμβρίου, αντί να εξαργυρώσει τη γρήγορη τηλεοπτική δημοτικότητα για να προωθήσει την καριέρα της, έκανε κάτι ακατανόητο για τα δεδομένα της ελληνικής showbiz -τα παράτησε όλα και έκανε οικογένεια με τον Θανάση Ευθυμιάδη– ύστερα από τρία χρόνια απουσίας επιστρέφει στους δέκτες με τη σειρά ”Με λένε Βαγγέλη”.

Η ίδια δηλώνει πως δεν ανησυχεί για τα νούμερα τηλεθέασης που θα κάνει η σειρά και το αιτιολογεί: ”Εδώ και ό,τι πάει καλά το κόβουν! Δεν ανησυχώ γιατί πιστεύω ότι τα πράγματα αυτή τη στιγμή μπορούν να πάνε μόνο καλύτερα. Είμαι πολύ αισιόδοξη. Γενικώς στη ζωή μου δεν αγχώνομαι, δεν βοηθάει αυτό σε τίποτα. Οι φίλοι μου λένε ”πώς μπορείς και είσαι χαρούμενη όταν γίνονται όλα αυτά;”. Αλλά έτσι πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε. Πρέπει το άσπρο να σπρώξει λίγο το μαύρο. Να απλωθεί το φως. Να μην επικεντρωνόμαστε στα αρνητικά. Ας πούμε, ειδήσεις δεν βλέπω ποτέ! Μόνο στεναχώρια παίρνεις και άγχος.”

Επιπλέον, αναφέρει πως έχει ήδη ζήσει ένα πόλεμο και η εμπειρία της αυτή, της έμαθε ότι θα τελειώσει κι αυτό, (σ.σ.η σημερινή κατάσταση της Ελλάδας που θυμίζει πόλεμο) αν χαμογελάμε.

Έμεινε εκτός για 3 χρόνια για την οικογένειά της
”Πιστεύω ότι η μητέρα πρέπει οπωσδήποτε να σταματήσει να δουλεύει τα πρώτα χρόνια του παιδιού. Αλλιώς ας μην το κάνει. Εγώ θέλω να είμαι εκεί κάθε μέρα, κάθε ώρα… Έχω διαβάσει τόσα βιβλία για την παιδική ψυχολογία που έχω γίνει εξπέρ… Όταν έμεινα έγκυος είπα ”εδώ είμαι!”. Δεν ήθελα να κυνηγήσω ούτε ρόλους ούτε καριέρα ούτε τίποτα. Κάτι έγινε μέσα μου. Ορμονικό; Δεν ξέρω.”

Έγινε παραδοσιακή γυναίκα
”Έγινα ενώ δεν ήμουν. Κάτι ηρέμησε μέσα μου με τα παιδιά και ήθελα να ασχολούμαι μόνο με το φαγάκι τους, το μπάνιο τους και όλα τα μικροπράγματα. Μεγάλη αλλαγή. Το ψωμί το φέρνει ο μπαμπάς κι εγώ φροντίζω τα παιδιά. Πιστεύω ότι τα πράγματα ήταν πολύ πιο απλά παλιά. Κάναμε μεγάλη φασαρία για τον φεμινισμό αλλά τελικά καταφέραμε κάτι καλό; Ή καταφέραμε να πρέπει η γυναίκα να τρέχει και στο γραφείο, να μεγαλώνει και τα παιδιά, να μαζεύει και το σπίτι;”.

Ο Θανάσης Ευθυμιάδης ως σύντροφος και πατέρας
”Boηθάει πάρα πολύ στο να μην νιώθω φυλακισμένη. Τα παίρνει όλη μέρα και με αφήνει να ηρεμήσω. Ευτυχώς είμαστε πολύ καλά, όσο δύσκολο κι αν είναι με δύο μικρά παιδιά. Τον ρόλο του ”κακού μπάτσου” τον παίζω εγώ. Ο μπαμπάς λέει ”συγγνώμη, δεν μπορώ. Είναι κορίτσια και τους έχω αδυναμία”.”.

Όσα θέλει να μάθει στα παιδιά της οπωσδήποτε…
”Ότι μετά τη βροχή βγαίνει ένας λαμπερός ήλιος. Πρέπει δηλαδή να συνηθίσουν στην αλλαγή. Και πολύ καλά να είσαι, και πολύ χάλια να είσαι, αυτό θα αλλάξει.”

Τι γίνεται όταν στη σχέση σου συνειδητοποιείς ότι ”δεν είμαστε όπως πρώτα”…
”Τίποτα δεν είναι όπως πρώτα. Και να έχεις παιδιά και να μην έχεις. Αυτό είναι η ζωή. Μια αλλαγή, μια εξέλιξη. Δεν πρέπει να κολλάμε στο ”δεν είναι όπως πρώτα”. Κι αύριο θα είναι αλλιώς, όχι όπως σήμερα. Δεν απαραίτητα κακό αυτό.”

Διάβασε περισσότερα στο ”marie claire” που κυκλοφορεί!