Ο Αλέξης Γεωργούλης εδώ και αρκετό καιρό, βρίσκεται ανάμεσα στην Αμερική και την Ελλάδα. Το μεγαλύτερο διάστημα μένει στο L.A. όπου παρακολουθεί μαθήματα υποκριτικής. Μάλιστα, στην συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό Down Town δηλώνει ενθουσιασμένος με την Σούζαν Μπάτον, την δασκάλα υποκριτικής του.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ένα από αυτά που του έχουν λείψει πολύ, είναι οι φίλοι του. “Αν δεν έχω τους φίλους μου, είμαι μισός”, δηλώνει και συμπληρώνει πως η διαφορετική νοοτροπία των Αμερικανών, είναι ο λόγος που δεν έχει κάνει πολλούς φίλους στη χώρα. “Αυτό που ακολουθούν οι άνθρωποι εδώ είναι οι κανόνες. Κι ένα άλλο, με το οποιο γελάω συνέχεια, είναι ότι αγαπάνε πολύ τις ουρές, τους αρέσει να κάθονται σε μια ουρά και να περιμένουν”.
Παράλληλα, μιλάει για το κυνήγι της διεθνούς καριέρας. Ο Αλέξης λέει πως αν και θα ήθελε να κυνηγήσει μια καριέρα στο εξωτερικό, αυτή την στιγμή δεν είναι στα σχέδιά του. “Τουλάχιστον αυτή τη στιγμή δεν είναι η προτεραιότητά μου να πιάσω κάποια δουλειά στην Αμερική. Εγώ θέλω να βελτιώσω την τεχνική μου και να εμβαθύνω περισσότερο στην υποκριτική, θέλω να μάθω”, αναφέρει.
Αν και λάτρης του αδύναμου φύλου, οι γυναίκες στην Αμερική δεν τον εντυπωσιάζουν. “Είναι πλαστικές. Ειδικά, αν κυκλοφορήσεις στο Beverly Hills θα δεις ψεύτικα χείλη, ψεύτικα ζυγωματικά, ψεύτικα βυζιά. Ασχολούνται μόνο με την επιφάνεια, με το να περνάνε καλά, να είναι ευτυχισμένοι”, δηλώνει.
Στην Αμερική ο χρόνος που διαθέτει στον εαυτό του είναι πολύς, ενώ δείχνει να απολαμβάνει τη μονάχικότητά του! “Παλιότερα, το να κάτσω να δω μια ταινία μόνος μου, ή να διαβάσω ένα βιβλίο ήταν σπάνιο. Αυτό όμως τώρα με έφερε πιο κοντά με μένα, πιο κοντά στα συναισθήματά μου, στο ασυνείδητό μου”. Περνάει τον καιρό του μοναχικά, αλλά δεν τον νοιάζει.
Δεν ντρέπεται να αποκαλύψει ότι έχει κλάψει μπροστά σε όλες τις σχέσεις του, αλλά και για το πόσες γυναίκες τον έχουν πληγώσει. “Στα 35 μου χρόνια, θα σου έλεγα ότι έχω πληγωθεί δυνατά από τρεις γυναίκες, αυτές ήταν οι πιο “βαρβάτες”.
Επίσης, μιλάει για τις σχέσεις που διατηρέι με τις πρώην του. “Με κάποιες μπορώ να κρατήσω πολύ καλή επαφή και το κάνω. Με άλλες μπορώ να το κάνω και δεν το κάνω, και με κάποιες άλλες δεν το κάνω γιατί δεν θέλω να το κάνω”.
Η οικογένεια είναι κάτι που σκέφτεται και θα ήθελε να ζήσει, αλλά στο μέλλον. “Είναι κάτι που με αφορά, θα το ήθελα, αλλά αυτή τη στιγμή, δεν με φαντάζομαι “μπαμπα”. Ένας μπαμπάς είναι δότης, και πρέπει να έχεις αρκετά να δώσεις αν θέλεις να είσαι εντάξει απέναντι στο παιδί σου”, αναφέρει.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ