Α. Νικολούλη: Ο δολοφόνος… ξαναχτυπά! Τι λέει η ίδια για το βιβλίο της

Το πρώτο αστυνομικό – ερωτικό μυθιστόρημα της Αγγελικής Νικολούλη, όπως διαβάσαμε στο Θέμα People, κυκλοφορεί στις 2 Ιουλίου ανοίγοντας νέους επαγγελματικούς ορίζοντες για την ίδια. Βασισμένο σε μία από τις πλέον πολύκροτες υποθέσεις που έχει εξιχνιάσει, μια υπόθεση που συγκλόνισε το Πανελλήνιο χαρίζοντάς της από τις υψηλότερες για τα δεδομένα της χώρας τηλεθεάσεις, το βιβλίο με τίτλο Ονειρεύτηκα το δολοφόνο σου αποκαλύπτει νέες πτυχές, ενώ είναι έτοιμο να μεταφερθεί και στα πλατό του Χόλιγουντ.

Η υπόθεση που εξιχνίασε η Αγγελική Νικολούλη μέσα από την εκπομπή “Φως στο τούνελ” – Η υπόθεση του βιβλίου της:

Μια νεαρή και όμορφη κοπέλα εξαφανίζεται μέσα στη νύχτα. Στη μικρή επαρχιακή πόλη, Αστυνομία και ντόπιοι λένε ότι χάθηκε στο δρόμο του εύκολου χρήματος. Μια δημοσιογράφος – ερευνήτρια αναχωρεί αμέσως για το ταξίδι της αναζήτησης. Με οδηγό τη διαίσθηση, ξεκινά από ένα παράξενο όνειρο για να φτάσει αργότερα σε μια απίστευτη αποκάλυψη. Η Αγγελική Νικολούλη φέρνει στο φως όλες τις παραμέτρους της ιστορίας, που δεν έδειξαν οι κάμερες… Τα περιστατικά είναι όλα αληθινά, εκτός από τα ονόματα που αλλάχτηκαν για ευνόητους λόγους…

Ποιο είναι το παραπάνω στοιχείο που δίνει σε σχέση με την τηλεοπτική έρευνα της υπόθεσης;

Υπήρξαν καταστάσεις που εκ των πραγμάτων, δεν μπορούσαν να βγουν στην τηλεόραση. Στο βιβλίο δίνεται με κάθε λεπτομέρεια η αγωνιώδης προσπάθεια για την αποκάλυψη της αλήθειας και τον εντοπισμό του δολοφόνου. Υπάρχει πλούσιο παρασκήνιο, αντιπαράθεση με την Αστυνομία, χορός υπόπτων και τα ένοχα μυστικά της πόλης.

Και ο τίτλος;

Αν αποκαλύψω γιατί έβγαλα αυτόν τον τίτλο, δεν θα έχει κανένα νόημα μετά αν το διαβάσετε. Θα αρκεστώ μόνο στο ότι αυτό που υπονοεί η φράση είναι πέρα για πέρα αληθινό…

Ποια είναι τελικά η μαγική συνταγή που τη βοηθά να ανακαλύπτει κάθε φορά τον δολοφόνο;

Είναι πολλά μαζί: ένστικτο, εμπειρία, παρατηρητικότητα αλλά και φαντασία. Μπαίνοντας στον χώρο του αστυνομικού ρεπορτάζ αντιλήφθηκα ότι κάθε έγκλημα είναι και ένας γρίφος που προσπαθούσα να λύσω μέσα από δικές μου οδούς. Είχα πάντα την αγωνία να βρω απαντήσεις ζωντανεύοντας τις τελευταίες στιγμές του θύματος. Έμπαινα στα σπίτια τους παρατηρύσα το χώρο, γνώριζα την οικογένεια και τον φιλικό περίγυρο. Είμαι της άποψης ότι ο χώρος μιλάει όπως μιλά και το θύμα. Το θέμα είναι να έχεις τα αυτιά για να μπορέσεις να ακούσεις…