Aλίκη Βουγιουκλάκη: Σπάνια σχολική φωτογραφία της, στην 4η Δημοτικού το 1943!

Μπορεί να έχουμε δει δεκάδες φορές τις ταινίες της και επίσης δεκάδες φωτογραφίες της από όλες τις φάσεις της ζωής της αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε ξαναδεί την Αλίκη Βουγιουκλάκη μαζί με τις συμμαθήτριές και τους συμμαθητές  της στην παραδοσιακή σχολική φωτογραφία!

Την σπάνια φωτογραφία δημοσίευσε ο δημοσιογράφος και συλλέκτης Άρης Λουπάσης στο λογαριασμό του στο Ιnstagram και είναι πραγματικά ένα σπάνιο ντοκουμέντο.

Η Αλίκη φαίνεται μέσα στο μπλε κύκλο και είναι λίγο μετά τον πόλεμο. Είναι η σχολική χρόναι 1943 – 1944 όπου η Αλίκη πάει στην 4η δημοτικού! Ο Άρης Λουπάσης γράφει:

Η Αλίκη σε μια από τις σπάνιες φωτο της, μαθήτρια στην Δ’ τάξη του Δημοτικού στην Σχολή Σαλβανου στο κέντρο της Αθήνας την σχολική περίοδο 1943-44. Μια χρονιά που “στιγματισε” με τον πιο σκληρό τρόπο την μικρή Αλίκη με τον θάνατο του Πατέρα της δικηγόρου Ιωάννη Βουγιουκλάκη την παραμονή Πρωτοχρονιάς του 1944. Είχε διατελέσει και Νομάρχης Τρίπολης από το 1941-43 όπου έμεινε εκεί όλη η οικογένεια και με τον χαμό του η μητέρα της Εμυ αναλαμβάνει πλέον την ανατροφή της Αλίκης και των δύο μικρότερων αδερφών της Αντώνη και Τάκη σε μια μονοκατοικια κοντά στον σταθμό Λαρίσης στην Αθήνα.

Μια ευγενική, σεμνή και αριστοκρατικη κυρία η οποία από την ηλικία των 33 ετών που έμεινε χήρα προσπάθησε να μεγαλώσει μόνη της τρια μικρα παιδιά με τρομερές οικονομικές δυσκολίες και σε δύσκολα χρονια, δίνοντας απλόχερα τρυφερότητα, φροντιδα και απίστευτη αγάπη. Η Αλίκη αναγκαστικά στην τρυφερή ηλικία των εννέα ετών αναλαμβάνει μεγαλύτερες υποχρεώσεις από την ηλικία της, γεγονός που την “ωριμάζει” νωρίτερα και όπως είχε αναφέρει και η ίδια την βοήθησε στην διαμόρφωση και εξέλιξη της προσωπικοτητας της. Απο το 1946 έως το 1952 η οικογένεια μετακομίζει στο Μαρούσι όπου η Αλίκη περνά τα γυμνασιακά της χρόνια, αρχίζει να ξεχωρίζει από ολα τα παιδιά με την πληθωρικοτητα, την λαμψη και το μπριο της, πρωταγωνιστεί σε όλες τις μαθητικές παραστάσεις και με τους περισσότερους συμμαθητές να είναι ερωτευμένοι μαζί της. Εκεί στο εξοχικό τότε Μαρούσι με τις γραφικές αυλές, το αγιοκλημα και τα γιασεμί, έζησε τα πρώτα φλερτ, τις πρώτες αγωνίες της και έκανε σημαντικές και πολύτιμες φιλίες που κράτησε μέχρι το τέλος. Με την εισαγωγή της στο Εθνικό το 1952 η οικογένεια επιστρέφει ξανα στο κέντρο της Αθήνας και η πορεία της ζωής και της καριέρας της προς το “όνειρο” είναι πλέον γνωστή…