Άλκης Κούρκουλος: Συνάντηση με επώνυμους φίλους στο ιστορικό θέατρο του πατέρα του!

Από το θεατρικό σανίδι στην παραγωγή και πάλι στο θέατρο… Ο Άλκης Κούρκουλος πέρασε από όλα τα στάδια τα τελευταία χρόνια και τώρα συνεχίζει δυναμικά την πορεία του.

Πριν λίγα χρόνια πήρε την απόφαση να αφήσει για λίγο τη σκηνή και να ασχοληθεί με το ιστορικό θέατρο Κάππα του πατέρα του Νίκου Κούρκουλου. Εκεί ανέλαβε την παραγωγή (σε ρόλο επιχειρηματία) κάποιων σημαντικών έργων του παγκόσμιου και του ελληνικού δραματολογίου.

Ωστόσο, το να βρίσκεται συνεχώς μέσα στο θέατρο χωρίς να παίζει, δεν ήταν αυτό που τον έκανε να νιώθει ο εαυτός του…

“Είχα το θέατρο Κάππα και με απασχολούσαν οι παραγωγές, οι άλλες δουλειές. Ήμουν μέσα σε ένα θέατρο χωρίς να παίζω… Έτσι όπως κατέληξε να είναι αυτή η δουλειά, όχι, δεν μου αρέσει. Αλλιώς τα περίμενα, αλλιώς μου βγήκαν. Έγινα λογιστάκος… Τώρα χαίρομαι που το θέατρο πέρασε στα χέρια του Σπύρου Παπαδόπουλου. Ουσιαστικά αυτό που θα ήθελα είναι η καλλιτεχνική διεύθυνση, αλλά μέσα σε ένα ιδιωτικό θέατρο είναι δύσκολο”, είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Βήμα.

Η αγάπη του όμως για το θέατρο του αείμνηστου Νίκου Κούρκουλου είναι μεγάλη – το Κάππα είναι το δεύτερο σπίτι του- και ο Άλκης Κούρκουλος δεν σταματά να στηρίζει τις παραστάσεις που ανεβαίνουν εκεί. Έτσι έγινε και το βράδυ της Τρίτης με την πρεμιέρα της Ράνιας Οικονομίδου και της Χρύσας Παπά στο έργο της Λείας Βιτάλη Addio Del Passato σε σκηνοθεσία του Γιώργου Παλούμπη.

Μία μάνα (Ράνια Οικονομίδου) και μία κόρη (Χρύσα Παπά) συναντιούνται στο πατρικό σπίτι για να εκτελέσουν μια οικογενειακή ιεροτελεστία: το παραδοσιακό κέικ της Τετάρτης. Μέσα στα σκεύη και τα υλικά της κουζίνας θα ανακατέψουν και τις μνήμες της κοινής τους ζωής, ανασύροντας μυρωδιές, ήχους, στιγμές και εν τέλει συναισθήματα. Το ταξίδι αυτό θα τους οδηγήσει αναπόφευκτα σε ένα ξεχασμένο τραύμα που έχει μείνει ανοιχτό. Ηρθε η ώρα ν’ακουστεί ή θα μείνει σιωπηλό για πάντα;

Ενα θεατρικό έργο για τη διαχρονική σχέση μάνας-κόρης, μια σχέση που δεν αφορά μόνο στο παρελθόν, αλλά παραμένει παρούσα και στην ενήλικη ζωή, καθορίζοντας συχνά τις επιλογές των ανθρώπων.

Δες φωτογραφίες: