Ο Ανδρέας Γεωργίου έχει αναδειχθεί σε ένα από τα πιο επιτυχημένα τηλεοπτικά πρόσωπα. Βέβαια, στην πορεία του υπάρχει και μία κακή στιγμή που δυσκολεύτηκε να διαχειριστεί. Ωστόσο, αυτό που τον έχει φέρει και πάλι μπροστά στην επικαιρότητα είναι η επιτυχία του “Τατουάζ“. Μιλώντας στο περιοδικό Plan Be και τον Θεόδουλο Παπαβασιλείου, ο δημιουργός της δημοφιλούς σειράς του Alpha εξηγεί, ανάμεσα σε άλλα, γιατί επέλεξε τον Γιώργο Αγγελόπουλο για το καστ.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Παραγωγός, σκηνοθέτης και ηθοποιός: Εργασιομανής, συγκεντρωτικός ή λίγο «ψώνιο»;
Λίγο από όλα! Γιατί αν δεν το θες πολύ, δεν μπορείς να το κυνηγάς! Πρέπει να είσαι και λίγο φιλόδοξος, πρέπει να είσαι και λίγο εργασιομανής, να αγαπάς και αυτό που κάνεις. Είναι όλα μαζί. Εγώ κάνω αυτό που αγαπώ. Από τότε που ήμουν μικρός αυτό ήθελα να κάνω. Αυτό κυνήγησα.
Στην παραγωγή μπορώ να σου πω ότι μπήκα γιατί ήθελα να έχω την ελευθερία να ξοδεύω λεφτά πάνω στη δουλειά, χωρίς να έχω περιορισμό. Αυτό κάνουμε με τον Κούλλη, δηλαδή. Ό,τι έξτρα μπορούμε να πάρουμε για την παραγωγή, τα ρίχνουμε εκεί. Αλλιώς δεν θα μπορούσαμε ούτε αυτήν την εικόνα να έχουμε από εξωτερικά γυρίσματα… Είναι κάποιες φορές, δηλαδή, που θα μπορούσαμε να κλειστούμε σε τέσσερις τοίχους και να κρατήσουμε χρήματα σαν κέρδος. Όμως δεν το κάνουμε. Επιλέγουμε να τα ξοδεύουμε και να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στη δουλειά.
Υπήρχε καθόλου στο πίσω μέρος του μυαλού σας ότι αυτές οι ωραίες εικόνες, τα εξωτερικά γυρίσματα, θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα καλό δέλεαρ, ώστε να πουληθεί μια σειρά έξω, όπως είδαμε ότι έγινε με το «Μπρούσκο»;
Όταν ξεκινήσαμε το «Μπρούσκο», δεν είχαμε στο μυαλό μας καν την πιθανότητα ότι μπορεί αυτή η σειρά να βγει έξω από Ελλάδα. Εμείς κάναμε μια σειρά για την ελληνική αγορά. Δεν είχαμε στο μυαλό μας ότι θα πουληθεί στο εξωτερικό η σειρά.
Και έφτασε τώρα να βρίσκεται σε 52 χώρες;
52 χώρες, ναι.
Πώς νιώθεις για αυτό;
Περήφανος, αρχικά! Έχω ταξιδέψει για το promo της σειράς σε κάποιες από αυτές. Υπάρχουν χώρες που δεν ήξεραν την ύπαρξη της Ελλάδας (και κυρίως της Κύπρου) και ένιωσα περήφανος που έμαθαν και στοιχεία της κουλτούρας μας μέσα από αυτήν τη σειρά. Μας μάθανε ως λαό. Και αυτό με κάνει να νιώθω περήφανος.
Θέλω να σου πω ότι υπάρχει εξαιρετικό ενδιαφέρον και για το «Τατουάζ». Ξέρω ότι το κανάλι συζητάει με κάποιες εταιρείες διανομής στο εξωτερικό που ενδιαφέρονται, και εύχομαι να έχει την ίδια τύχη.
Κάτι που έχει κάνει εντύπωση είναι το γεγονός ότι έτυχε πολλές φορές να επιλέξετε άτομα άσχετα με τον χώρο και να τα εντάξετε στο καστ κάποιας σειράς. Για κάποιο μικρό ή μεγαλύτερο ρόλο. Κάπως έτσι επιλέξατε και τον Στέφανο Μιχαήλ. Αυτό γίνεται γιατί θέλετε να δίνετε ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους ή σας γοητεύει όταν κάποιος είναι άφθαρτος από τον χώρο, επομένως και πιο εύπλαστος;
Κοίταξε να δεις, κάνουμε μια δουλειά σε μια εποχή που τα πράγματα είναι τόσο δύσκολα από οικονομικής πλευράς, κάπως πρέπει να βρίσκεις λύσεις που να βοηθούν την κατάσταση.
Υπάρχουν κάποιες φορές που, για κάποιους πολύ μικρούς ρόλους, δεν μπορείς να κλείσεις έναν ηθοποιό και να του πεις «Έλα να πεις μια ατάκα», ας πούμε. Τότε, αναγκαστικά, θα βρεις έναν άνθρωπο που μπορεί να το κάνει. Πολλές φορές, τυχαίνει αυτοί οι άνθρωποι που θα πουν δυο ατάκες να δεις ότι μπορούν να πουν και τέσσερις και πέντε, και μετά μπαίνουν στη φιλοσοφία της δουλειάς. Έχουν αντίληψη αυτού, μπορούν να το κάνουν.
Ο Στέφανος ο Μιχαήλ κάπως έτσι μπήκε. Είδαμε ότι έγραφε ωραία, ότι μπορούσε να πει κάποιες ατάκες, μετά ήξερε περισσότερες ατάκες, άνοιξε ο ρόλος και, τελικά, είναι αυτό που είναι σήμερα στην τηλεόραση. Εξαρτάται. Κάποιες φορές ψάχνεις να βρεις ένα πρόσωπο που να είναι «άκαυτο», να μην το έχει δει ποτέ κανείς. Και κάνεις ένα κάστινγκ, και δεν βρίσκεις ακριβώς αυτό που θέλεις. Είναι κάτι που γίνεται σε όλο τον κόσμο.
Η τηλεόραση είναι εικόνα για μένα, αυτό που θέλεις μπορείς να το πάρεις και να το πλάσεις. Χρειάζεται αντίληψη. Χρειάζεται λίγη δουλειά. Δεν λέω ότι δεν πρέπει να δουλεύουμε με ηθοποιούς, με ηθοποιούς πρέπει να δουλεύουμε. Απλά είμαστε σε μια αγορά που, όταν ψάχνεις κάτι συγκεκριμένο, είναι πολύ περιορισμένα τα πράγματα.
Υπάρχουν επιλογές που γίνονται και για λόγους μάρκετινγκ; Όπως, ας πούμε, ο Γιώργος Αγγελόπουλος;
Βεβαίως, ναι. Υπάρχουν και τέτοιες επιλογές. Δεν θα σου πω ψέματα. Πάντως, δεν κάνεις μια επιπόλαιη επιλογή απλά για να κάνεις μάρκετινγκ. Όταν υπάρχει ο συνδυασμός, είναι το καλύτερο.
Με τον Γιώργο υπήρξε το πακέτο. Είχε την εμφάνιση, είχε αυτό που χρειαζόταν για τη σειρά, έχει αντίληψη, είναι πολύ καλός σε αυτό που κάνει, είναι αξιοπρεπέστατος και «κουβαλάει» και όλο αυτό με το μάρκετινγκ που λες. Γιατί να μην το κάνω δηλαδή;
Μετά από την τεράστια επιτυχία που γνωρίζουν οι δουλειές σου τα τελευταία χρόνια, γίνεται πιο δύσκολη η διαχείριση μιας αποτυχίας, σε σχέση με το παρελθόν που πειραματιζόσουν, που ήσουν πιο χαλαρός;
Αυτή είναι περίεργη ερώτηση. Γιατί, αυθόρμητα, θα σου πω ότι δεν είναι. Όπως αυθόρμητα θα σου πω ότι είναι! Είναι κάτι που το έχω ξαναπεράσει.
Φέτος θα σου πω ότι δεν μου ήταν εύκολο. Με το «Κόκκινο Νυφικό», που δεν είχε πάει τόσο καλά όσο περίμενα, δεν μπορώ να σου πω ότι ήταν τόσο εύκολο να το διαχειριστώ. Ήθελα να βρω καινούργιους τρόπους. Γιατί, όπως ξέρεις, μεγαλώνουμε, έχουμε άλλη αντίληψη των πραγμάτων. Ήθελα λίγο χρόνο μέχρι να το διαχειριστώ μέσα μου και το ξεπέρασα.
Όμως, ναι, εξαρτάται. Είναι πάντα θέμα timing, τι έχεις στα χέρια σου, είναι τι έχεις ονειρευτεί, τι έχεις σχεδιάσει, τι χάνεις, τι κερδίζεις. Και πάντα μια αλλαγή ή κάτι απρόοπτο που θα σου τύχει νομίζω ότι χρειάζεται τον χρόνο του.
Διάβασε περισσότερα στο Περιοδικό Plan Be που κυκλοφορεί το Σάββατο, με τον Ελεύθερο Τύπο
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ