Ανιψιά του Χριστοδουλόπουλου πέθανε μετά από προσπάθεια εξωσωματικής. Ο σύζυγός της στο TLIFE!

Δύο χρόνια μετά την αυτοκτονία του γαμπρού του Μάκη Χριστοδουλόπουλου, ο θάνατος χτύπησε ξανά την πόρτα της οικογένειας. Η ανιψιά του, κόρη του αδερφού του, έχασε τη ζωή της μετά από νάρκωση για εξωσωματική γονιμοποίηση και άφησε πίσω της 4 κορίτσια. “Η γυναίκα μου ήταν ανιψιά του Μάκη Χριστοδουλόπουλου, ήταν κόρη του αδερφού του. Με τις κόρες μου και τη γυναίκα μου είχε πολύ καλές σχέσεις. Όταν έγινε αυτό έλειπε στο εξωτερικό”, περιέγραψε στο TLIFE o σύζυγός της Βασίλης Μπέκος.

Τραγική ειρωνία ο γιος της που έφυγε στα 18 του χρόνια, από λευχαιμία. Αυτός ήταν και ο λόγος που η 38χρονη Ελευθερία, μαζί με τον σύζυγό της πήραν την απόφαση για να κάνουν εξωσωματική. Για να κάνουν επιλογή φύλου, ώστε να ξαναποκτήσουν ένα αγοράκι.

Όπως διαβάσαμε και στο περιοδικό Ciao, αλλά και στην αναφορά θανάτου που έχουμε στο γραφείο μας, η διάγνωση είναι πως ο θάνατος της άτυχης γυναίκας αποδίδεται σε αλλεργική καταπληξία (σοκ).

Ο σύζυγός της μίλησε στο TLIFE για το τραγικό αυτό γεγονός: “Την 25η Μαρτίου είχαμε ραντεβού για να κάει εξωσωματική η γυναίκα μου. Έχουμε τέσσερις κόρες αλλά είχαμε κι ένα γιο που τον χάσαμε πριν δύο χρόνια, από λευχαιμία. Ήταν 18 χρονών. Φέτος λοιπόν αποφασίσαμε να κάνουμε εξωσωματική κι επιλογή φύλου. Επισκεφτήκαμε αυτό τον γιατρό σε μία κλινική και δέχτηκε να το κάνουμε. Η γυναίκα μου μπορούσε να κάνει παιδάκια αλλά θέλαμε να κάνουμε οπωσδήποτε αγόρι επειδή είχαμε χάσει τον γιο μας, τον Χρήστο (αριστερά στη φωτογραφία). Πήγαμε σε αυτό το κέντρο εξωσωματικής, λοιπόν τα συμφωνήσαμε και μετά από τρεις μέρες ξαναπήγαμε να κάνουμε τη θεραπεία. Επί 2,5 μήνες κάναμε εξετάσεις και μετά ξεκινήσαμε τις ενέσεις για την εξωσωματική. Δεν είχε κανένα πρόβλημα υγείας!

25η Μαρτίου λοιπόν πήγαμε στην κλινική με ραντεβού. Το πρωί λοιπόν πήγαμε. Εγώ μπήκα για τη διαδικασία σπέρματος και η γυναίκα μου μπήκε για τη νάρκωση. Μετά από λίγο έμαθα ότι πέθανε. Μετά τη νάρκωση έγινε μεταφορά από την πρώτη κλινική σε άλλη μεγαλύτερη. Η πρώτη δεν είχε αλλεργική μονάδα. Εμένα μου είπαν ότι πέθανε από αλλεργικό σοκ. Εγώ την είδα να τη βγάζουν με ένα φορείο πρισμένη και κατάμαυρη! Ρώτησα τον γιατρό τι συμβαίνει και μου είπε δεν είναι τίποτα, έχει αλλεργικό σοκ και τη μεταφέρουμε σε κλινική με αλλαργική μονάδα. Εγώ καθόμουν στο σαλόνι κα ιδεν ήξερα τίποτα ενώ είχαν όλη τη διαδικασία μεταφοράς. Αφού την πήγαμε στην άλλη κλινική μετά από λίγη ώρα μου είπαν ότι πέθανε.

Μόλις πήγαμε εκέι, εγώ καθόμουν έξω από την εντατική μονάδα και μετά από ένα τέταρτο είδα να έρχονται αστυνομικοί. Εκεί κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά κα ιτους κάλεσαν για να μην γίνει επεισόδιο. Μπήκα κι έψαχνα τη γυναίκα μου στην εντατική και δεν μπορούσα να τη βρω πουθενά. Είχε πεθάνει και την είχαν πάρει.

Φαντάσου τι έπαθα! Δυο μέτρα γυναίκα, υγιής… Φύγαμε το πρωί από το σπίτι, όλο χαρά, μαζί με τις κόρες μας, λέγοντάς τους ότι σε ένα χρόνο από τώρα θα είχαμε κι ένα αγοράκι στην οικογένεια και να μας τυχαίνει αυτό. Φανταστείτε τι έπαθα. Οι κόρες μου είναι 11,15,16 και 20 ετών! Έπαθαν σοκ. Το ίδιοκι εγώ μέσα σε δύο χρόνια έχασα τα πάντα. Γιο, γυναίκα… Ακόμη δεν έχουμε συνέλθει… Εγώ κοιμάμαι και ξυπνάω με φάρμακα…

“Εχω προβεί σε μηνύσεις. Προς την πρώτη κλινική βέβαια… Το θέμα δεν είνα αυτό αλλά ότι έχασα τη σύζυγό μου. Αυτό ήταν φόνος, δολοφονία! Δεν ήταν άρρωστη. Από τότε ο γιατρός είναι άφαντος. Ούτε ένα τηλέφωνο… Πήγα στην κλινική και ήταν γεμάτη μπράβους απ’έξω. Δεν ανέβηκα για να μη γίνει τίποτα κακό… Καταλαβαίνεις”!

Ήταν πολύ άδικο με τόσα που έχουμε περάσει να φύγει και η γυναίκα μου. Ακόμη δεν μπορώ να το πιστέψω!”