Σε μια από καρδιάς εξομολόγηση για τη ζωή δίπλα στον Τόλη Βοσκόπουλο και το πως προσπάθησαν μαζί να αντιμετωπίσουν όλες τις δυσκολίες καθώς και τις τελευταίες του ημέρες μέσα στο νοσοκομείο, προχώρησε η Άντζελα Γκερέκου μιλώντας στον Τάσο Τρύφωνος και την εκπομπή «Τετ-α-τετ»
«Έτυχε και κούμπωσαν οι ανάγκες του στις δικές μου και οι δικές μου ανάγκες στις δικές του. Δηλαδή ήταν η εποχή και η στιγμή, που το θεωρώ ευλογία από τον Θεό, που έπρεπε να γίνει έτσι και ήταν ένα είδος αποστολής. Ο Τόλης έπρεπε να δώσει στον εαυτό του, στους γύρω του και σε όσους αγαπούσε αυτά τα 25 χρόνια που έδωσε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Και έκανε ξανά μια δεύτερη θεϊκή καριέρα που ήταν τόση η αγάπη και η λατρεία του κόσμου που τον είχαν αφήσει λίγο λαβωμένο, τραυματισμένο, πληγωμένο. Δυστυχώς ένα βιβλίο δεν θα έφτανε για να γραφτούν όλα αυτά. Ίσως μάλιστα να πω ότι το πιο σκοτεινό θρίλερ σε όλα αυτά που έζησε ο Τόλης και εγώ, όταν τελικά τα γνώρισα κοντά του, θα μπορούσε άνετα να ανταγωνιστεί όσα έζησε ο Τόλης στη ζωή του» εξομολογήθηκε η Άντζελα Γκερέκου.
«Τα τελευταία χρόνια ο Τόλης είχε αρκετά προβλήματα υγείας. Ήταν όμως τόσο δυνατός, τόσο δυνατή ήταν η ψυχή του, που πηγαίναμε στο νοσοκομείο για να κάνει εξετάσεις και να μείνει κάποιες μέρες και ξανάβγαινε και τραγούδαγε. Αυτό τον τροφοδοτούσε. Η κόρη μας, που είναι πολύ δύσκολο να βιώνει ένα παιδί τον μπαμπά του σε αδυναμία και να έχει αυτή τη μεγάλη διαφορά ηλικίας, έζησε πολύ έντονα και μαζί του αυτά τα χρόνια.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Άρα, θες να πεις λοιπόν «δεν σε προετοίμαζε αυτό»; Όχι, δεν με προετοίμαζε. Γιατί είχαμε νικήσει πολλές μάχες και εγώ ήθελα να πιστεύω, όπως και εκείνος, μέχρι την τελευταία στιγμή ότι και αυτό θα το ξεπερνούσαμε. Ήταν όμως βεβαρημένη η υγεία του, μπήκε στο νοσοκομείο με πνευμονικό οίδημα και διασωληνώθηκε. Πήγε καλά, βγήκε από τη διασωλήνωση αλλά έπρεπε να περάσουν κάποιες μέρες για να πάει στο δωμάτιο» ανέφερε σε άλλο σημείο.
Όσο για τις τελευταίες στιγμές του Τόλη Βοσκόπουλου μια μέρα πριν φύγει από τη ζωή, η Άντζελα Γκερέκου είπε, «Την προηγούμενη μέρα, λοιπόν, είδα έναν Τόλη πιο γαλήνιο από ποτέ. Πήγαινα εκεί, μιλούσαμε, ανταλλάσαμε λόγια αγάπης και μας έκανε τη μεγάλη χάρη να ξυπνήσει, ενώ ήταν δύσκολο, για να μιλήσουμε. Να μας πει πόσο μας αγαπάει, να του πούμε πόσο τον αγαπάμε και να αρχίσουμε να ελπίζουμε ότι μπορεί να φύγει από εδώ και να πάει στο επάνω δωμάτιο για να αρχίσει η διαδικασία της αποθεραπείας».
«Η πολιτεία, η κακοδικία, όλη η διαστρεύλωση που έγινε, του πήραν όλη την περιουσία και εμείς αποποιηθήκαμε τα πάντα γιατί τον είχαν γεμίσει χρέη ανύπαρκτα. Έφυγε πολύ πικραμένος από αυτό. Ήταν άδικο πάρα πολύ αλλά τελικά το ξεπερνούσε και αυτό. Δηλαδή ήταν τόση η σύνδεση με την πίστη και τον Θεό και η αγάπη που είχε από τον κόσμο, που έβγαινε πάνω στη σκηνή και ένιωθε ευλογία».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ