Αποστόλης Τότσικας: «Τα παιδιά σου δίνουν μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή»

Τα νέα του σχέδια μετά το «Μπρούσκο», το φετινό θεατρικό στοίχημα και τα δίδυμα μωρά που έχει αποκτήσει με την Ρούλα Ρέβη. Ο Αποστόλης Τότσικας μεγάλωσε. Μέσα σε αυτά τα χρόνια ο ψάχτηκε πολύ μέσα του, κατάφερε να μην πάρουν τα μυαλά του «αέρα» και τώρα κάνει ένα μεγάλο βήμα στο εξωτερικό. Για το τελευταίο μιλάει στον Οδυσσέα Μηστόπουλο και την εφημερίδα Αγορά με έναν ενθουσιασμό που δεν κρύβεται.

Τι ακριβώς θα δούμε στην παράσταση «Οι πνεύμονες»; Όσοι έχουν πάρει μια μικρή γεύση από τις πρόβες μιλούν για μια πολύ σκληρή… κωμωδία.

Στην παράσταση θα δείτε ένα ζευγάρι, το οποίο μπορεί να έχει στη διάθεση του όλες τις πληροφορίες του κόσμου αλλά τα βρίσκει σκούρα σε ό,τι έχει να κάνει με το ένστικτο και την ανθρώπινη φύση τους. Με άλλα λόγια, ενώ μπορούν να σου κάνουν ένα διδακτορικό για ό,τι μπορείς να φανταστείς στα πρακτικά θέματα ζορίζονται και μπερδεύονται. Περνάμε κάποια μηνύματα για τις ανθρώπινες σχέσεις με τρόπο πιο σύγχρονο από ποτέ.

Πάντως η φετινή σεζόν είναι πολύ δύσκολη για τα θέατρα, αφού ακόμη και ακριβές παραγωγές με μεγάλους πρωταγωνιστές κατεβάζουν απότομα αυλαία λόγω χαμηλής προσέλευσης. Σε φοβίζει αυτό;

Περνάμε πολύ δύσκολες εποχές, αλλά θα ήθελα ο κόσμος να έρθει να δει την ιστορία που θέλουμε να του αφηγηθούμε. Μήπως τελικά οι ηθοποιοί δεν πρέπει να στρεφόμαστε σε τόσο grande παραγωγές; Η δική μας η παράσταση, για παράδειγμα, δεν έχει φώτα, δεν έχει σκηνικά, παίζουμε μόνο με τον λόγο μας και πίστεψε με αυτό το κάνει εξαιρετικά δύσκολα για εμάς. Μπορεί ως παραγωγός να κάνεις μια ακριβή παράσταση χωρίς ουσία ή μπορείς να κάνεις μια μικρή παράσταση που να κερδίσει το κοινό με την ποιότητα του. Δεν έχει σημασία πόσα χρήματα ρίχνεις, σημασία έχει να αντιλαμβάνεσαι την εποχή σου.

Το «Μπρούσκο» είναι η πιο πετυχημένη καθημερινή σειρά που γεννήθηκε στα χρόνια της κρίσης. Ένιωσες ποτέ ότι κινδυνεύεις να εγκλωβιστείς στον ρόλο του «Σήφη»;

Πάντα νιώθεις εγκλωβισμένος όταν είσαι ηθοποιός, ασχέτως αν κάνεις θεάτρο ή τηλεόραση. Νιώθεις έτσι επειδή είναι τέτοια η φύση του ηθοποιού που θέλει να κάνει συνέχεια νέα πράγματα. Νομίζω όμως ότι ο τρόπος που αντιμετώπισα το «Μπρούσκο» δεν με έκαψε καλλιτεχνικά. Ήμουν ήδη 13 χρόνια στο χώρο και όταν μου ήρθε η πρόταση μπόρεσα να την διαχειριστώ όπως έπρεπε.

Το τελευταίο διάστημα κυκλοφόρησαν πάλι φήμες που μιλούσαν για εχθρικό κλίμα ανάμεσα σε σένα και τον δημιουργό του «Μπρούσκο» Ανδρέα Γεωργίου. Τι απαντάς σε όλα αυτά;

Δεν ασχολούμαι με αυτά, γιατί δεν είναι η δουλειά μου κιόλας. Το μόνο που με νοιάζει, και δεν ξέρω πως θα σου ακουστεί, είναι να υπηρετώ την Τέχνη μου. Ο καθένας πια βγάζει από την μύγα ξύγκι. Το βαριέμαι το κίτρινο του πράγματος και είναι κάτι που με αποσυντονίζει από την δουλειά μου.

Στο εξωτερικό τι νέο ετοιμάζεις;

Αυτή την στιγμή συνεργάζομαι στο εξωτερικό με τον Αντώνη Τουμανίδη, έναν εκπληκτικό άνθρωπο και καλλιτέχνη που έχει κάνει consulting writing στην σειρά θρίλερ «Saw». Έχει γράψει το best seller βιβλίο «Εφιάλτες και Παραμύθια», το οποίο παρουσιάζει γνωστές σε όλους μας ιστορίες αλλά στην πιο σκοτεινή και μακάβρια εκδοχή τους. Για μια από αυτές τις ιστορίες, με τίτλο «Η αληθινή ιστορία του Πινόκιο», έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον η «Pandemonium Productions» μια τεράστια εταιρία παραγωγής του εξωτερικού. Έχουμε ξεκινήσει το project κι εγώ είμαι ο πρωταγωνιστής. Επίσης, ετοιμάζουμε ένα ακόμη θρίλερ που θα λέγεται «The Room» και είναι βασισμένο σε μια δική μου ιδέα. Είμαι πολύ χαρούμενος και αισιόδοξος για το μέλλον.

Μέσα σε όλα αυτά έχει γίνεις και μπαμπάς. Πως είναι πια η καθημερινότητα σου;

Υπέροχη! Η ζωή είναι ένας διαρκής αγώνας και όταν αποκτάς οικογένεια και παιδιά ωριμάζεις και σκέφτεσαι αλλιώς. Θεωρώ ότι τα παιδιά σου δίνουν μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. Του δίνεται δηλαδή η δυνατότητα να ξαναζήσει μέσα από τα παιδιά του, αλλά χωρίς να θεωρεί ότι αυτά είναι η προέκταση του.

Με την Ρούλα Ρέβη είστε από τα πιο φυσιολογικά ζευγάρια της ελληνικής showbiz. Είναι στάση ζωής αυτή;

Είμαστε στην Ελλάδα, μην τρελαθούμε τελείως! Εμείς είμαστε φυσιολογικοί, τόσο στη δουλειά μας όσο και στη ζωή μας. Δεν αλλάζει τίποτα τη ζωή μας λόγω της δημοσιότητας, όποιος γίνεται κάτι άλλο μάλλον νομίζει ότι όλοι ασχολούνται με αυτόν.

Κάτι τίτλοι δηλαδή του τύπου «ζεν πρεμιέ», «sex symbol» δεν σε έκαναν να καβαλήσεις το «καλάμι»;

Εγώ την δουλειά αυτή την έκανα λόγω της ανάγκης μου να εκφραστώ, όχι γιατί είμαι ψώνιο. Λόγω της οικογένειας μου μεγάλωσα μέσα στα καμαρίνια και τα θέατρα, δεν μπήκα στην δουλειά αυτή για να με προσέξουν περισσότερο. Το θέατρο είναι μια δουλειά που σε κάνει καλύτερο άνθρωπο.