Δ. Κοργιαλάς: Η εξομολόγησή του για τη μάχη του με την κατάθλιψη

Ο Δημήτρης Κοργιαλάς δεν δίνει συχνά συνεντεύξεις, αποφεύγει τα φώτα της δημοσιότητας και αρνείται να συνηθίσει τις κάμερες. Σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του στο περιοδικό ΕΓΩ! μίλησε για τη μάχη που έδωσε με την κατάθλιψη, για τη σύζυγό του, Ευρυδίκη και φυσικά για τη μουσική.

Τα όνειρα του για την μουσική
Κάθε μέρα που περνάει, δημιουργώ νέα όνειρα. Τα περισσότερα ίσως να μην τα παίρνω και τόσο σοβαρά, γιατί ξέρω πως την επόμενη μέρα κάτι θα αναιρέσω, κάτι θα αλλάξω. Τα πράγματα, όμως, που πραγματικά ήθελα πολύ κατάφερα να τα κάνω πραγματικότητα, όπως το ότι έχω δική μου δισκογραφία, τραγουδάω δικά μου τραγούδια -και όχι άλλων, όπως όταν ήμουν νέος-, κατάφερα και ήρθα σε επαφή με πάρα πολύ σημαντικούς ανθρώπους της μουσικής στο εξωτερικό, κέρδισα την εμπιστοσύνη τους και κάνω παραγωγές μαζί τους.

Οι δύσκολες στιγμές και η κατάθλιψη
Μετά από την περιπέτεια υγείας του πατέρα μου, είχα πέσει κανονικά σε κατάθλιψη. Σκεφτόμουν τι είναι πιο εύκολο, να πέσω στις ρόδες ενός αυτοκινήτου ή να πέσω από την ταράτσα. Είχε πάθει έμφραγμα ο πατέρας μου. Εκείνη την εποχή εγώ ήμουν μέσα στην τρελή χαρά κι αυτό με σόκαρε και με πλήγωσε.

Η μάχη που έδωσε μόνος του
Στην αρχή πολέμησα την κατάθλιψη με τη βοήθεια ειδικών, αλλά έχω πρόβλημα με τους γιατρούς και τα φάρμακα. Δεν παίρνω ποτέ φάρμακα. Ούτε ναρκωτικά έχω πάρει ποτέ στη ζωή μου. Στο σπίτι μου, για παράδειγμα, υπάρχει μόνο μισή ασπιρίνη σε περίπτωση που κάτι συμβεί. Πολέμησα όμως μόνος μου την κατάθλιψη και τα κατάφερα. Έπρεπε να το κάνω. Στη ζωή μας υπάρχουν διάφοροι κύκλοι που ανοίγουν και κλείνουν. Εγώ τον έκλεισα μόνος μου αυτόν τον κύκλο.

Η Ευρυδίκη είναι η μούσα του
Όταν γράφω τραγούδια αποφεύγω να γράφω με βάση προσωπικές μου ιστορίες και καταστάσεις. Μπορεί να μου πείτε μια λέξη κι εγώ, ως κανονικός παραμυθάς, να γράψω μια άσχετη ιστορία. Η αλήθεια είναι βέβαια, πως, αν έχει έναν άνθρωπο δίπλα σου να σου βγάζει προς τα έξω αυτά τα συναισθήματα για να γράψεις τα παραμύθια σου, δεν γίνεται. Οπότε ναι, θα μπορούσαμε να πούμε πως η Ευρυδίκη είναι η μούσα μου.

Η ζωή τους μακριά από τα φώτα
Κι εγώ κι εκείνη ξέρουμε ποια είναι τα όριά μας. Αλλά ποτέ δεν κατάλαβα τι δουλειά έχω εγώ μπροστά στην κάμερα. Νιώθω τόσο άβολα, μου είναι τόσο ξένο όλο αυτό και γι’ αυτό το λόγο δεν πηγαίνω σε τηλεοπτικές εκπομπές. Ξέρω ότι δεν είμαι καλός. Δεν μπορώ να είμαι και καλός ηθοποιός, πέρα από τραγουδιστής.

Διάβασε περισσότερα στο ΕΓΩ! που κυκλοφορεί