Δάφνη Λαμπρόγιαννη: «Διεκδικώ την κανονικότητά μου, έτσι θέλω να ζω»

Δεν θέλει να βγάζει selfies ή φωτογραφίες με αγνώστους, προτιμά να μην της μιλάνε στο δρόμο όταν βγαίνει απ’ το θέατρο και δηλώνει… κανονική. Η Δάφνη Λαμπρόγιαννη απέχει πολύ απ’ την τηλεοπτική της εικόνα στο «Μην Αρχίζεις την Μουρμούρα». Αυτό όμως την κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρουσα. Η αγαπημένη ηθοποιός ποζάρει για το περιοδικό Omikron Κύπρου και μιλά για όλα στον Πιερή Παναγή.

Διαβάζω σε μια παλαιότερη συνέντευξή σας να λέτε πως «Δεν είμαι καθόλου διατεθειμένη να κάνω το είδωλο. Θα ήμουν πολύ ευχαριστημένη αν το πάρε δώσε τέλειωνε με το παίξιμό μου κι αν εσύ ήσουν ευχαριστημένος από αυτό. Να βγαίνω έξω και να μην ξέρεις ότι είμαι αυτή που περνάς καλά όταν τη βλέπεις στο θέατρο ή την τηλεόραση». Η δουλειά του ηθοποιού όμως δεν είναι συνυφασμένη με την αναγνώριση;

Αυτό που με ενδιαφέρει είναι αυτό που συμβαίνει, τη στιγμή που συμβαίνει. Στο θέατρο ηθοποιός και θεατής συναντώνται για ένα συγκεκριμένο πράγμα. Απ’ εκεί και πέρα, όταν κατεβαίνω απ’ τη σκηνή, όπως θα βγω εγώ στο δρόμο θα βγει και ο θεατής, θα πάμε να φάμε, θα πάμε να κοιμηθούμε. Μου φαίνεται εξαιρετικά αστείο να με κοιτούν περίεργα. Καταλαβαίνω πως είναι λιγάκι δύσκολο ο άλλος να αποσυνδέσει ξαφνικά αυτό το μέγεθος που δημιουργείται αλλά είμαι ένα κανονικό πρόσωπο. Δεν είμαι κάτι άλλο. Αυτό διεκδικώ, την κανονικότητά μου και έτσι θέλω να ζω. Δεν ζούμε στο Hollywood. Όταν είμαι για ψώνια στο σουπερμάρκετ και θα πάω να αγοράσω χαρτιά υγείας θεωρώ παράταιρο να υπογράφω αυτόγραφα ή να βγάζω φωτογραφίες αγκαλιά με τα χαρτιά υγείας. Εγώ είμαι όπως είσαι εσύ εκείνη την ώρα.

Απ’ την άλλη, όταν γίνει μια τηλεοπτική επιτυχία και δη κωμωδία, πολύς κόσμος νομίζει πως ο ηθοποιός είναι και στη ζωή του έτσι όπως τον βλέπει. Πολλοί μπορεί να νομίζουν ότι η τηλεοπτική σας εικόνα ως Μαρίνα, ισχύει στην πραγματικότητα.

Το ότι τυχαίνει να παίζω αυτό το ρόλο και να σας διασκεδάζω δεν σημαίνει ότι είμαι γελωτοποιός σε όλο μου το 24ωρο. Καταλαβαίνω ότι δεν μπορείς να κάνεις την αποσύνδεση απ’ τη μια εικόνα μου στην άλλη, την τηλεοπτική με το πώς είμαι στην πραγματικότητα, αλλά το 2016 όπου όλοι έχουν μια κάμερα μπροστά τους θα έπρεπε να απομυθοποιείται πιο εύκολα.

Ποια εικόνα πιστεύετε πως έχει ο κόσμος για εσάς;

Δεν ξέρω, ούτε θέλω να το προκαταβάλω αυτό. Αυτό που εκλαμβάνω είναι καλό, υπάρχει μια καλή σχέση με τους ανθρώπους. Τόσο χοντρικά… Δεν βγάζω όμως φωτογραφίες με τον κόσμο, ούτε αυτόγραφα δίνω. Το θεωρώ εξαιρετικά ανούσιο. Μας εμπλέκει και τους δυο -και αυτός που το ζητά και εμένα που το δίνω- σε μια ματαιοδοξία που δεν οδηγεί πουθενά. Γιατί δεν βγάζεις φωτογραφία και με το γιατρό σου ή με τον άνθρωπο που σου μαζεύει τα σκουπίδια; Όλο αυτό είναι ψεύτικο και δεν το κάνω.

Αν αρνηθείτε όμως δεν δίνετε την εικόνα ενός δύσκολου, στριφνού ατόμου;

Δεν ζω με τον κίνδυνο του τι θα σκεφτεί ο καθένας για μένα ή για τον τρόπο που ζω. Κάποιες φορές βέβαια υπάρχει αγένεια από κάποιους, αλλά όσο πιο αγενής είναι κανείς άλλο τόσο θα είμαι κι εγώ. Θεωρώ πως πρέπει να προστατευτώ από διάφορες εκδηλώσεις «αγάπης». Όποιος είναι ηθοποιός δεν σημαίνει ότι είναι σε ένα ατελείωτο καθημερινό πάρτι ούτε βγαίνει έξω και μοιράζει χαμόγελα, ευχαριστίες και χαρές. Μπορεί να ζω χιλιάδες προβλήματα όπως ο καθένας. Μη σας πω ότι εκτιμώ πιο πολύ αυτούς που δεν μου μιλούν και με κάνουν να αισθάνομαι τόσο κανονική όσο ο άλλος δίπλα μου.

Πολύ εύκολα όμως, μιας και η «Μουρμούρα» είναι μια σειρά πετυχημένη, τα Μέσα και το κοινό αρχίζουν να ζητούν πληροφορίες για τους ηθοποιούς. Πώς διαφυλάσσει κανείς την προσωπική του ζωή από τη δημοσιότητα;

Δεν απαντάς τέτοιες ερωτήσεις, τόσο απλά. Όσο αδιάκριτο είναι να πλησιάσω κάποιον που δεν γνωρίζω και να ρωτήσω κάποια πράγματα της δικής του ζωής, τόσο αδιάκριτο είναι να ρωτήσουν κι εμένα. Δεν πιστεύω ότι επειδή ξέρουν τη φάτσα μου έχουν και κάποιο δικαίωμα μεγαλύτερο απ’ ό,τι έχω εγώ απέναντί τους. Τα Μέσα, ειδικά έτσι όπως έχουν γίνει σήμερα, θέλουν να χωθούν στο σπίτι για να μην πω τίποτα χειρότερο. Παίζει ρόλο όμως το πώς εσύ θέλεις να ζήσεις τη ζωή σου και να κινηθείς. Όταν ξεκινούσα στη δουλειά δεν υπήρχε αυτό το χάλι.

Είχατε ενδοιασμούς όταν σας είπαν ότι η σειρά θα συνεχίσει την προβολή της για τρίτη σεζόν;

Είχα ένα ενδοιασμό την πρώτη και τη δεύτερη χρονιά. Αλλά μετά είδα ότι το ίδιο το πράγμα το ζητούσε από μόνο του. Δεν είχε ολοκληρωθεί αυτό που μπορούσαμε να κάνουμε. Όσο περνάει ο καιρός, αυτό συνεχίζει και εντυπωσιάζομαι.

Μετράτε πολλά χρόνια καριέρας. Από το θέατρο είχατε περισσότερες χαρές ή πίκρες;

Χαρές έχω… Είμαι πολύ ευχαριστημένη που έχω κάνει αυτή τη δουλειά, αυτή που ήθελα να κάνω πάντα. Περπατώντας αυτό το δρόμο, τον οποίο εγώ διαλέγω και ανοίγω βήμα-βήμα κάθε φορά, θεωρώ πως είμαι αρκετά κοντά σε αυτό που σκεφτόμουν όταν ξεκινούσα. Έχω πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου, πως όποια επιλογή κι αν κάνω, ακόμα κι αν μετά αποδειχθεί όχι και τόσο καλή, εγώ τη διάλεξα.

Πώς φαντάζεστε, ιδανικά, τον εαυτό σας σε δέκα χρόνια από τώρα;

Δεν ξέρω… Εκείνο που ξέρω είναι ότι η ζωή αλλάζει και προχωρεί. Ελπίζω να μπορώ να την ακολουθήσω με όσο πιο φρέσκο μυαλό γίνεται και με κάποιες σωματικές αντοχές. Θέλω να καταλαβαίνω τι συμβαίνει γύρω μου. Πιστεύω το να γερνάς αυτό σημαίνει: όχι να αποκτάς πολλές ρυτίδες αλλά να μην μπορείς να καταλάβεις πώς έχουν αλλάξει τα πράγματα και πώς εσύ μπορείς να συμπορευτείς με αυτά. Ελπίζω να βρίσκομαι σε μια τέτοια κατάσταση.