Διάσημος Έλληνας ηθοποιός πήγε στο Λονδίνο και έγινε… πωλητής στη Chanel!

Τον γνωρίσαμε μέσα από το ρόλο του στην “Πολυκατοικία”, λίγο αργότερα έφυγε για τρία χρόνια στο Λονδίνο, παντρεύτηκε, έγινε μπαμπάς και επέστρεψε δυναμικά στην τηλεόραση. Ο 32χρονος Νίκος Πουρσανίδης πρωταγωνιστεί στα “Κλεμμένα Όνειρα” και μιλά για όλα στο Down Town Κύπρου.

“Ήμουν πωλητής στη Chanel, στα Harrods’s, στην Hermes, στην Bond street και πόρτα σε ένα μαγαζί. Έκανα πολλές δουλειές! Μετά πουλούσα εισιτήρια σε ένα σινεμά, έπειτα σε ένα café, όπου έφτιαχνα ποτά, καφέδες, ήμουν στον μπουφέ. Έκανα αρκετά”, αποκαλύπτει ο γνωστός ηθοποιός μιλώντας για το πως ήταν ο πρώτος καιρός στο Λονδίνο και συμπληρώνει: “Είχα βγει, θυμάμαι, ο καλύτερος πωλητής στη Chanel όπου δούλευα. Αυτό δεν είχε σχέση με την υποκριτική βέβαια, αλλά πήρα χαρά όταν πέτυχα κάτι”.

Εκείνη τη στιγμή δεν το είδα έτσι. Το έκανα επειδή είχα ανάγκη να το ζήσω. Έφυγα από την Ελλάδα και πήγα στην Αγγλία, άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Δεν ήξερα κανέναν και τίποτα. Πρέπει, όμως, να σου πω ότι η αλλαγή είναι στο αίμα μου. Μου αρέσει να «μηδενίζω», να αλλάζω, να μη μένω στάσιμος. Δύσκολα μένω πολλά χρόνια σε δουλειές. Ακόμα και στην «Πολυκατοικία», όπου έμεινα 3 χρόνια, ήταν «κάπως» για μένα… Δεν το μετάνιωσα φυσικά, την αγάπησα πολύ αυτή τη δουλειά, αλλά συνήθως κάνω πολλά πράγματα και διαφορετικά. Το κάνω κυρίως για να αποδείξω πολλά στον εαυτό μου – ότι μπορώ να κάνω κι αυτό και το άλλο και το δίπλα. Ότι μπορώ να τα ξαναχτίσω όλα.

Άρχισα να ψάχνω ατζέντηδες και επαφές που είχα κάποτε, αλλά στην ουσία δεν βρήκα και έκανα άσχετες δουλειές για να έχω χρήματα και να εξασκήσω τη γλώσσα. Σιγά-σιγά μπήκα στα θεατρικά και στα κινηματογραφικά πράγματα και τώρα έχω στο βιογραφικό μου συνεργασίες με πολύ μεγάλους σκηνοθέτες και μια πολύ φημισμένη ατζέντη, η οποία με έχει αναλάβει και με προωθεί σε ξένες ταινίες και σειρές. Νιώθω πολύ τυχερός που έπαιξα στο «Icon» του Stephen Frears και στο “Spooks: The Greater Good” του Bharat Nalouri.

(γελάει). Όχι, όχι, με ώθησε εξ’ αρχής να φύγουμε. Άλλωστε, το ήθελε κι εκείνη και έκανε ένα νέο ξεκίνημα. Δούλεψε σε άσχετες δουλειές μέχρι να βρει αυτό που ήθελε να κάνει και να καταλήξει ότι θα γίνει ατζέντης, όπως είναι σήμερα.

Όχι, καθόλου! Το θέλαμε πολύ. Είμαστε πολλά χρόνια με την Κατερίνα, περάσαμε πολλά και φτάσαμε σε ένα σημείο να πούμε ότι τελικά ήμασταν έτοιμοι για ένα παιδί. Και το κάναμε.

Εννοείται αυτό! Το παιδί ήταν καταλύτης σε πολλά πράγματα. Και στο ότι γυρίσαμε πίσω, το κάναμε για τον μικρό γιατί θέλαμε να μεγαλώσει στην Ελλάδα. Χρειαζόμασταν τη στήριξη των γονιών μας και θέλαμε να είναι δίπλα στο παιδί.

Δεν το έχουμε αποφασίσει ακόμα. Να μεγαλώσει λίγο πρώτα, να δούμε τι του ταιριάζει και θα αποφασίσουμε έπειτα.