Δούκισσα Νομικού για Δημήτρη Θεοδωρίδη: «Είμαστε πολύ δοτικοί και τρυφεροί, αλλά ταυτόχρονα αυστηροί εκεί που πρέπει»

Η Δούκισσα Νομικού παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό OK! και στη Λυδία Πολίτη. Η παρουσιάστρια μίλησε για τα παιδιά της και τον σύζυγό της, Δημήτρη Θεοδωρίδη αλλά και τη σχέση της με τον χρόνο.

Η αγάπη σου για τα παιδιά σου σε έχει κάνει να είσαι πιο ειλικρινής με τον εαυτό σου;

Ειλικρινής ήμουν πάντα με τον εαυτό μου. Απλώς πλέον δεν είμαι όσο αυστηρή ήμουν παλιότερα με εμένα.

Με τη μητρότητα έχεις αναθεωρήσει πράγματα για σένα;

Μαθαίνω να αναγνωρίζω τα λάθη μου, να τα παραδέχομαι και να τα συγχωρώ.

Πώς λειτουργείς ως μαμά; Εσύ είσαι πιο αυστηρή ή ο σύζυγός σου, Δημήτρης;

Είμαστε στην ίδια σελίδα με τον Δημήτρη σε αυτό το κομμάτι. Θεωρώ πως έχουμε βρει μια ωραία ισορροπία. Είμαστε και οι δύο πολύ δοτικοί και τρυφεροί, αλλά ταυτόχρονα αυστηροί εκεί που πρέπει.

Από ποιες αρχές που έχεις πάρει από τους γονείς σου δεν θέλεις να αποκλίνεις στην ανατροφή των παιδιών σου;

Η οικογένειά μου μού έμαθε πως η ευγένεια, η καλοσύνη και η ακεραιότητα είναι αξίες αδιαπραγμάτευτες. Θέλω και τα παιδιά μου να μεγαλώσουν με αυτές τις αρχές, να είναι γενναιόδωρα, να σέβονται τους ανθρώπους γύρω τους, μα πάνω από όλα να σέβονται τον εαυτό τους.

Ποιες γυναίκες είχες πρότυπα και ενδεχομένως επηρέασαν αυτό που είσαι σήμερα;

Η μητέρα μου είναι το πρότυπό μου. Μια γυναίκα γεμάτη καλοσύνη και αγάπη, που με δίδαξε την αξία της προσφοράς και της ενσυναίσθησης. Ταυτόχρονα, να είναι πολύ δυναμική και ικανή, έχει θέληση και δεν τα παρατάει στα δύσκολα. Είναι μαχήτρια.

Πολλές προσωπικότητες δηλώνουν ότι μεγαλώνοντας αισθάνονται μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση αλλά και περισσότερη άνεση με το σώμα τους. Σε σένα πώς έχει λειτουργήσει ο χρόνος;

Ο χρόνος είναι ένας υπέροχος δάσκαλος. Καθημερινά μου μαθαίνει πώς να αγαπώ πιο δυνατά, πώς να αποδέχομαι τον εαυτό μου και τους γύρω μου, πώς να συγχωρώ, πώς να ξεπερνώ τις δυσκολίες αλλά και πώς να απολαμβάνω τα μικρά και μεγάλα που έρχονται. Μεγαλώνοντας ξέρω τι θέλω και τι όχι, τι αντέχω και τι όχι, ακούω την καρδιά μου αλλά και το σώμα μου, το οποίο το βλέπω πλέον με μεγαλύτερη τρυφερότητα και περηφάνια, αφού αυτό μας χάρισε τα δύο υπέροχα παιδιά μας.