Ε. Ράντου: Να γυρίσω στην τηλεόραση για να μοιραστώ τον πανικό και τη φτήνια της;

Η Ελένη Ράντου ύστερα από έναν ολόκληρο χρόνο απουσίας της από το θεατρικό σανίδι, επιστρέφει δυναμικά με την θεατρική της παράσταση ”Κατάδικός μου” και σε συνέντευξη που έδωσε στην Real Life μιλά για την οικονομική κρίση, την τηλεόραση και τα επόμενα επαγγελματικά της βήματα.

Όσα της έμαθε η οικονομική κρίση
”Έμαθα ότι αυτό που κινδυνεύει δεν είναι τόσο τα λεφτά μου -ποτέ δεν ήμουν πολύ πλούσια- όσο η αξιοπρέπειά μου. Ντράπηκα που τα τελευταία χρόνια έβαζα δικηγόρους να κυνηγάνε τα χρήματά μου (για την ταινία ”Πεθαίνω για σένα” δεν πληρώθηκα ποτέ γιατί έκλεισε η εταιρεία παραγωγής, ενώ έχασα όλα ταλεφτά της δεύτερης σεζόν της ”Εργαζόμενης γυναίκας”). Ντρέπομαι να νιώθω τον άλλον σαν αρπακτικό που με χρησιμοποιεί για ”να του φέρω” με τρόπο ευτελή. Δεν θέλω να πιστεύω ότι ήταν λάθος που εμπιστεύτηκα, που αγάπησα πάρα πολύ τη δουλειά μου. Θέλω να πιστεύω πως ήμουν υγιής. Η κατάσταση που βιώνουμε δεν είναι υγιής. Είναι μια λάθος στιγμή, που βγάζει λάθος ενδείξεις.”

Ο Αλέξανδρος Ρήγας της πρότεινε σίριαλ αλλά αρνήθηκε… Δεν θα γυρίσει στην τηλεόραση;
”Για να μοιραστώ τον πανικό και τη φτήνια της; Αν με δεις ν’ αρχίσω να σπάω τζάμια, να μην ξέρω τι μου γίνεται, θα κάτσεις μπροστά μου; Δεν θα απομακρυνθείς για να γυρίσεις όταν ηρεμήσω; Έπειτα, η τηλεόραση δεν πληρώνει πια, οι συμφωνίες ακυρώνονται. Κρατάω αποστάσεις και επιλέγω να παραμένω στον πυρήνα μου: το θέατρο που για μένα φέτος σημαίνει και συγγραφή και παραγωγή. Άρα μηδέν χρόνος για γυρίσματα.”

Σκέφτεται να ανεβάσει δράμα
”Η επόμενη σκέψη μου. Λέω μάλιστα, ”Το κορίτσι της φωτογραφίας”, που προγραμμάτιζα για πέρσι, να το προτείνω στο Φεστιβάλ κι ας μην παίζω εγώ. Μεγαλώντας, δεν θεωρώ πια μονόδρομο την υποκριτική. Φτάνει τόση μοναξιά. Μπορώ να γράφω, να κάνω μόνο παραγωγή, να δίνω το θέατρο αλλού… Θέλω το ”μαζί” κι απ΄αυτό δεν διαθέτει καθόλου ο πολιτισμός. Και που ερωτευόμαστε, ο καθένας ερωτεύεται μόνος του τον άλλο. Σε όλα μπορείς να είσαι ανοιχτός, αρκεί μέσα απ’ αυτά να βρίσκεις τον πυρήνα της αγάπης σου. Οι δικές μου αγάπες είναι λίγο πιο απλές. Κι όσο περνούν τα χρόνια και πιο γενναιόδωρες. Σήμερα θεωρώ σημαντικότερο να είμαι κοντά στην έφηβη κόρη μου απ’ ότι στην ”Επίδαυρο”. Αύριο που θα φύγει για σπουδές μπορεί η Επίδαυρος να ξαναγίνει σημαντικός στόχος”.