Ε. Ρουμελιώτη: ”Μετά το θάνατο της μητέρας μου, η ζωή μου δεν είναι όπως πριν”

Με αφορμή τη νέα της θεατρική δουλεία η Ευδοκία Ρουμελιώτη μιλά για την στάση της απέναντι στο ρόλο της, τους ανθρώπους που έχουν επηρεάσει τη ζωή της, τους συναδέλφους που εμπιστεύεται και τις ισορροπίες της. Πρόκειται για την παράσταση “Μόλλυ Σουήνη” στην οποία συμπρωταγωνιστεί ο Γιώργος Πυρπασόπουλος και η πρεμιέρα της έγινε πριν λίγες μέρες! (Tο TLIFE ήταν εκεί).

Ένα υπαρξιακό έργο που έγινε αφορμή για τις εκμυστηρεύσεις της ηθοποιού στο περιοδικό Hello και την Μαρένα Καδιγιαννοπούλου. Άλλωστε το συγκεκριμένο έργο είναι αφιερωμένο στην μητέρα της που έχασε ξαφνικά. (Δες τι είχε πει η ηθοποιός στην Τατιάνα). Η Ευδοκία υποδύεται την Μόλλυ, μία τυφλή κοπέλα η οποία όμως είναι αυτάρκης μέσα στη ζωή της, καθώς της αρέσει ο κόσμος που ζει.

Λόγω του ιδιαίτερου του θέματος του θεατρικού χρειάστηκε να αντιμετωπίσετε υποκριτικά χαρακτήρες τον χαρακτήρα σας με περισσότερη ευαισθησία;
Πάντα είχα ευαισθησία απέναντι στους ανθρώπους, δεν τους λυπάμαι. Κι αυτό το οποίο έχει η Μόλλυ Σουήνη, αλλά και και οι άλλοι άνθρωποι τους οποίους έχω γνωρίσει με κάποια “Αναπηρία”, είναι πολύ πιο δυνατοί κι αυτάρκεις απ’ ότι είμαστε εμείς, που υποτίθεται ότι είμαστε υγιείς και κάθε τόσο θέλουμε και κάτι άλλο. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν βρει πραγματικά το νόημα της ζωής, επειδή τους λείπει κάτι, κάποιου η ακοή ή η όραση, βλέπουν τη ζωή στην ουσία της. Άλλωστε πάντα ήμουν ευαισθητοποιημένη και περήφανη για τους συγκεκριμένους ανθρώπους.

Έχει σημασία να δουλεύετε με ανθρώπους που εμπιστεύεστε;
Για μένα παίζει μεγάλο ρόλο, διότι θεωρώ πως η δουλειά του ηθοποιού ανοίγει το συναίσθημά του και ανοίγει και ο ίδιος ως άνθρωπος. Οπότε είναι πολύ σημαντικό να απελευθερώνεται η ψυχή του, δίπλα σε ανθρώπους τους οποίους εμπιστεύεται. Αν δούλευα με συναδέλφους του οποίους δεν εμπιστεύομαι, θα κλεινόμουν και δεν θα μπορούσα να κάνω καν το ρόλο μου.

Ποιος άνθρωπος θεωρείτε ότι έχει επηρεάσει περισσότερο την επαγγελματική σας ζωή;
Η μητέρα μου!

Τι δίνει ισορροπία σε έναν ηθοποιό;
Δεν γνωρίζω ν’ απαντήσω γενικά, αλλά σε μένα ισορροπία δίνει η προσωπική ζωή. Αν είμαι καλά στην προσωπική μου ζωή, μπορώ να λειτουργήσω στη δουλειά μου και να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό.

Κοιτώντας τη διαδρομή σας, λέτε “καλά τα κατάφερα”;
Δυστυχώς, δεν λέω ποτέ στον εαυτό μου ότι τα έχω καταφέρει καλά. Όμως νιώθω ότι έχω κάνει πράγματα για τα οποία είμαι υπερήφανη και με έχουν προχωρήσει παρακάτω.

Είναι δύσκολο να προχωρήσει φυσιολογικά η ζωή μας, όταν φεύγουν από κοντά μας αγαπημένα πρόσωπα;
Για μένα έχει αλλάξει η ζωή μου. Νομίζω ότι δεν θα είμαι ποτέ πια η ίδια, ποτέ δεβ θα γίνει η ζωή μου όπως ήταν πριν τον θάνατο της μητέρας μου. Μάλιστα, τη συγκεκριμένη θεατρική δουλειά, το “Μόλλυ Σουήνη”, την κάνω απλώς και μόνο, επειδή διάβαζα με τη μητέρα μου το ρόλο και εκείνη είχε μάθει μέχρι και την τελευταία λέξη του έργου. Το αγάπησε πολύ, το πίστεψε και είναι κάτι το οποίο θέλω να το κάνω για εκείνη και το δίνω και σ’ εκείνη αν το καταφέρω.

Διάβασε περισσότερα στο Hello που κυκλοφορεί