Τι κι αν εiναι ένας από τους πιο καταξιωμένους chef; Τι κι αν έχει κερδίσει αστέρια «Michelin» κι άλλες διεθνείς διακρίσεις; Τι κι αν οι σπουδές του στη γαστρονομία ξεπερνούν κάθε φαντασία (έχει σπουδάσει μέχρι και… μοριακή γαστρονομία); Ο Εκτορας Μποτρίνι είναι ένας καλλιτέχνης των γεύσεων που δεν έπαψε στιγμή να πατά στη γη, να είναι ιδιαίτερα σεμνός και να κάνει αθόρυβα, αλλά αποτελεσματικά τη δουλειά του. Ισως γι’ αυτό και δεν παρεξηγείται όταν κανείς τον αποκαλέσει «μάγειρα» και όχι «chef». Με αφορμή την πρεμιέρα του νέου τηλεπαιχνιδιού του ΑΝΤ1, «Η δική μου μαμά μαγειρεύει καλύτερα από τη δική σου», κάναμε μαζί του μια ενδιαφέρουσα κουβέντα.
-Η συνεργασία με τον Γρηγόρη Αρναούτογλου πώς προέκυψε;
-Εντελώς ξαφνικά και… αιφνιδιαστικά.
-Να υποθέσω πως αυτή η συνεργασία γεννήθηκε κατά κάποιον τρόπο μετά την επίσκεψή σας στα «Καρντάσιανς»;
-Θα μπορούσαμε να το πούμε κι έτσι. Οταν επισκέφθηκα τον Γρηγόρη, περάσαμε υπέροχα και δημιουργήθηκε μεταξύ μας μια φοβερή ατμόσφαιρα. Βέβαια, από τυπικής απόψεως την πρόταση για το συγκεκριμένο παιχνίδι τη δέχτηκα από τους ιθύνοντες του ΑΝΤ1, οι οποίοι προφανώς θα το είχαν συζητήσει με τον Γρηγόρη.
-Είστε ένας άνθρωπος ιδιαίτερα επιλεκτικός, τι σας… έψησε τώρα και είπατε το «ναι»; Ξέρω πως είχατε πολλές τηλεοπτικές προτάσεις, τις οποίες είχατε αρνηθεί.
-Και να σκεφτείς πως μόλις δύο ώρες μετά τη στιγμή που δώσαμε τα χέρια με τον ΑΝΤ1, μου τηλεφώνησε άλλος τηλεοπτικός σταθμός με μiα άλλη πρόταση στα χέρια.
-Και; Γιατί είπατε το «ναι» στο «Η δική μου μαμά μαγειρεύει καλύτερα από τη δική σου»;
-Γιατί πρόκειται για ένα φορμάτ χαρούμενο, χαλαρό, με πλάκα και γιατί είναι ένα φορμάτ το οποίο μου ζητά να κάνω τη δουλειά μου, δηλαδή, να κρίνω ένα πιάτο.
-Μετά τον «Εφιάλτη στην κουζίνα» και το «Μποτρίνις Project», θέλατε να επιστρέψετε στην τηλεόραση με κάτι τόσο διαφορετικό;
-Εννοείται. Τι νόημα θα είχε τόσα χρόνια μετά να βγω και να κάνω πάλι το ίδιο πράγμα; Καθοριστικό ρόλο έπαιξε και το ότι μιλούσαμε για μια ολοκληρωμένη ιδέα και όχι για ακόμα μία εκπομπή με ένα τηγάνι, ένα τραπέζι και μία κάμερα.
-Αυτήν τη φορά έχουμε να κάνουμε με ένα χαρούμενο παιχνίδι με φόντο την κουζίνα και με μια γλυκιά εκπομπή. Εσείς θα είστε πάλι το ίδιο αυστηρός;
-Θα είμαι και αυστηρός και καυστικός. Φυσικά και θα κρίνω το αποτέλεσμα με μια γλυκύτητα και την προσπάθεια όλη που θα κάνουν και οι μαμάδες, αλλά κυρίως τα παιδιά, όμως θα είμαι αυστηρός, γιατί θέλω να είμαι δίκαιος από τη στιγμή που θα πρέπει να νικήσει ο καλύτερος.
-Η μέχρι τώρα συνεργασία με τον Γρηγόρη πώς σας έχει φανεί;
-Εξαιρετική. Από τον Γρηγόρη κανείς μόνο να μάθει μπορεί. Εχει μια μεγάλη εμπειρία, έχει φοβερή ικανότητα στον αυτοσχεδιασμό, έχει χιούμορ, έχει ταχύτητα, είναι καταπληκτικός. Και είναι και πολύ καλό παιδί.
-Αυτό που όλη η τηλεόραση μαγειρεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ πώς το βλέπετε; Πολλοί πιστεύουν πως, επειδή οι εποχές είναι δύσκολες, αυτή η εικόνα είναι προκλητική.
-Δεν θεωρώ πως βγαίνει προς τα έξω μια εικόνα πρόκλησης. Αλλωστε, επειδή όντως οι εποχές είναι δύσκολες, δεν πάει να πει πως όποιος μαγειρεύει στην τηλεόραση δημιουργεί γκουρμέ πιάτα με… αστακό. Μια χαρά μπορείς να μαγειρέψεις και να δείξεις στον άλλο και τα μυστικά της… φασολάδας. Αυτό που συμβαίνει είναι ένα overdose μαγειρικής που ουσιαστικά δεν προσφέρει τίποτα στους τηλεθεατές.
-Παντού ξεφυτρώνουν chefs σαν τα… μανιτάρια. Οι πάντες δηλώνουν chefs…
-Προσωπικά δεν έχω τέτοια προβλήματα και ανασφάλειες, γιατί γνωρίζω το αν είμαι ή όχι καλός μάγειρας. Από ‘κει και πέρα, ο καθένας κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Μπορεί στο γυαλί να… κλέβει κάποιος που δεν έχει τις απαιτούμενες γνώσεις και την απαιτούμενη τεχνική, όμως, όταν μπει στην κουζίνα, εκεί δεν μπορεί να κλέψει και να μπαλώσει τα πράγματα.
-Χρησιμοποιήσατε τη λέξη «μάγειρας», την ώρα που πολλοί συνάδελφοί σας αν δεν τους αποκαλέσεις «chef» μπορεί και να σου κλείσουν το τηλέφωνο.
-Αυτά είναι αστεία πράγματα και έχουν να κάνουν με την παιδεία που κουβαλά ο καθένας. Προσωπικά μάγειρας γεννήθηκα και μάγειρας θα πεθάνω. Αν έχεις το δικό σου εστιατόριο και είσαι ιδιοκτήτης, επιχειρηματίας, πάνω απ’ όλα είσαι μάγειρας. Αν είσαι υπάλληλος ή απλά μπορεί να ηγείσαι μιας κατάστασης, μπορεί να είσαι και… chef. Aν και έχω βραβευτεί πολλές φορές, πάντα θα νιώθω μάγειρας, η δουλειά μου θα είναι η κουζίνα και το άγχος μου το πώς μπορώ να περιποιηθώ τον κόσμο όσο καλύτερα γίνεται. Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ.
-Το… μικρόβιο της μαγειρικής πως το κολλήσατε;
-Το μικρόβιο αυτό το κόλλησα από τον μπαμπά μου που ήταν μάγειρας.Οπότε από την στιγμή που δεν γεννήθηκα στις Βερσαλλίες, θα θιχτώ αν ο άλλος δεν με αποκαλέσει “chef”; Οταν είπα στο πατέρα μου ότι αποφάσισα να ασχοληθώ με αυτό το χώρο ξέρεις τι μου απάντησε; “Οσο ψηλά κι αν φτάσεις, ότι κι αν καταφέρεις, μην ξεχάσεις ποτέ ότι είσαι ο γιος ενός μάγειρα”!
-Το μικρόβιο αυτό το κόλλησα από τον μπαμπά μου που ήταν μάγειρας.Οπότε από την στιγμή που δεν γεννήθηκα στις Βερσαλλίες, θα θιχτώ αν ο άλλος δεν με αποκαλέσει “chef”; Οταν είπα στο πατέρα μου ότι αποφάσισα να ασχοληθώ με αυτό το χώρο ξέρεις τι μου απάντησε; “Οσο ψηλά κι αν φτάσεις, ότι κι αν καταφέρεις, μην ξεχάσεις ποτέ ότι είσαι ο γιος ενός μάγειρα”!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
-Πιο… ιδεαλιστής πεθαίνεις!
-Μία φορά ιδεαλιστής για πάντα ιδεαλιστής. Είμαι ρομαντικός με τη δουλειά μου, γι’ αυτό και εξακολουθώ να προσπαθώ να υπηρετήσω την υψηλή γαστρονομία σε μια χώρα που καταρρέει. Ολοι δίνουμε μάχη και ελπίζουμε για το καλύτερο.
-Για να ασχοληθεί κανείς με αυτήν τη δουλειά τι χρειάζεται εκτός από ταλέντο;
-Υπομονή και μεγάλο στομάχι.
-Υπομονή και μεγάλο στομάχι.
-Και ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που έχετε πάρει μέχρι τώρα;
-Οτι ο σωστός μάγειρας δεν πρέπει πρώτα να κοιτάει να ικανοποιήσει τον εαυτό του και το εγώ του, αλλά τον κόσμο, και ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο σε αυτήν τη ζωή.
Πηγή: TV Εθνος
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ