Είναι ένα από τα πιο γλυκά και ταλαντούχα κορίτσια του χώρου… Και μπορεί να είναι ένα κορίτσι χαμηλών τόνων στην καθημερινότητά της, όμως, μέσα από τις δουλειές της, ξέρει πάντα πως να κλέβει την παράσταση και τις εντυπώσεις. Ο λόγος; Ο λόγος τόση ώρα για την Ελισάβετ Μουτάφη, η οποία φέτος μετά από δύο χρόνια τηλεοπτικής απουσίας, επέστρεψε δριμύτερη στους δέκτες μας, μέσα από την καθημερινή σειρά του Mega , “Κλεμμένα Ονειρα”, κρατώντας για πρώτη φορά τον ρόλο της μαμάς και μάλιστα ; Τον ρόλο της μαμάς δύο μεγάλων παιδιών ! Γι ΄αυτή την επιστροφή της, για την τηλεόραση, για την επιτυχημένη καθημερινή σειρά του Mega, αλλά και όχι μόνο, μιλά σήμερα στο TLife, η Ελισάβετ Μουτάφη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
– Μετά από δύο χρόνια τηλεοπτικής απουσίας, φέτος αποφάσισες να βρεθείς και πάλι μπροστά από το γυαλί. Αλήθεια, η τηλεόραση όλο αυτό το χρονικό διάστημα σου είχε λείψει ;
– Η αλήθεια είναι πως αγαπάω την τηλεόραση… Αγαπάω πάρα πολύ όλη αυτή την διαδικασία των γυρισμάτων, είναι μία διαδικασία που την βρίσκω ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα, οπότε σαφέστατα και μου είχε λείψει. Από την άλλη μεριά ,όμως, έκρινα πως για λίγο έπρεπε να μείνω εκτός, για να κάνω και κάποια άλλα πράγματα, για να ασχοληθώ περισσότερο με το θέατρο, αλλά και για την προσωπική μου ισορροπία.
– Το να παίρνει ένας ηθοποιός ανά τακτά χρονικά διάστηματα τις αποστάσεις του από την τηλεόραση, είναι… μέτρο προστασίας από την υπερέκθεση ή είναι ανάγκη για ανάσα διαφορετικού τύπου δημιουργίας ή ακόμα και ξεκούρασης, μιας και ως γνωσόν η τηλεόραση είναι εξαντλητικό “άθλημα”…
– Πιστεύω πως είναι όλα αυτά μαζί… Μπορεί να θελήσεις να μείνεις μακριά και για κάνεις κάποια άλλα πράγματα και για να προστατευτείς καλλιτεχνικά, αλλά ακόμη και για να ξεκορυαστείς.
– Πιστεύεις πως επιβάλλεται οι καλλιτέχνες να παίρνουν που και που αποστάσεις ασφαλείας από την tv;
– Θεωρώ γενικώς, πως το να εμμένει κανείς στις ίδιες και στις ίδιες καταστάσεις και το να μην ζητά την ανανέωση και την διαφορετικότητα, του κάνει κακό και τον κρατά πίσω. Τι νόημα έχει να κάνει κανείς τηλεόραση κάθε χρόνο, κάθε χρόνο, χωρίς να τον ενδιαφέρει ουσιαστικά το σε ποιες δουλειές βρίσκεται και το αν βγαίνει πλουσιότερος από αυτές, μόνο και μόνο για να βρίσκεται στο γυαλί; Πιστεύω πως όπως σε όλα τα πράγματα, έτσι και στην δουλειά μας, χρειάζεται μία ισορροπία. Οσο αφορά εμένα, το έχει ανάγκη η αισθητική μου το να παίρνω διαφορετικές ανάσες… Αυτή είναι η δική μου λογική.
– Μίλησες για αισθητική… Η ελληνική τηλεόραση πάσχει από αισθητική;
– Εννοείται… Γιατί να λέμε ψέματα; Στην ελληνική τηλεόραση έχουν γίνει και εξακολουθούν να γίνονται κακόγουστες δουλειές, όπως επίσης κατά καιρούς έχουν γίνει και δουλειές πραγματικά καλαίσθητες και προσεγμένες. Ολα εξαρτώνται από το πόσο εκτιμά κανείς αυτή την δουλειά και την τηλεόραση και από το πόσο είναι διατεθειμένος να κάνει κάτι που να αξίζει πραγματικά τον κόπο.
– Η ελληνική τηλεόραση μοιάζει με… σάκο του μποξ ! Το τι… “ξύλο” έχει φάει απ ΄όλους δεν λέγεται ! Μήπως με τις αυστηρές κριτικές μας, την έχουμε λίγο αδικήσει;
– Οταν γίνονται καλές δουλειές, νομίζω πως είναι κάτι που όλοι το αναγνωρίζουμε, όταν γίνονται ,όμως, και δουλειές που δεν βλέπονται, ε δεν μπορείς να κλείνεις τα… μάτια ! Η ΄μάλλον αν τα κλείναμε ίσως να ήταν και καλύτερα (γέλια) ! Τι θέλω να πω με δυο λέξεις ; Πως και το καλό και το κακό, φαίνονται από χιλιόμετρα μακριά.
– Εχουν υπάρξει στιγμές πως ως τηλεθεάτρια και όχι ως ηθοποιός, να έχεις αιστανθεί πως υπάρχουν προγράμματα στους δέκτες μας που υποτιμούν και την αισθητική μας, αλλά και την νοημοσύνη μας ;
– Βέβαια, πολλές φορές…
– Διανύουμε φέτος, ίσως την πιο μίζερη και δύσκολη χρονιά στην ιστορία της ιδιωτικής τηλεόρασης. Πιστεύεις πως η κρίση θα γίνει άλλοθι για να εκμεταλλευτούν τα κανάλια και οι παραγωγές καταστάσεις και ανθρώπους, γυρίζοντας την ελληνική τηλεόραση 40 χρόνια πίσω, βγάζοντας από την… μύγα – ξίγκι, ή πιστεύεις πως αυτά τα νέα δεδομένα, θα φέρουν αναγκαστικά και μη, μία τηλεοπτική ισορροπία ;
– Τα πράγματα είναι ιδιαιτέρως δύσκολα παντού, οπότε δεν θα μπορούσε και η ελληνική τηλεόραση να μην είναι έτσι… Αλλωστε η ελληνική τηλεόραση είναι μία μικρογραφία της καθημερινότητάς μας, της ζωής μας. Θέλω να πιστεύω ,λοιπόν, πως αυτή η κρίση, όσο αφορά στην τηλεόραση, πως θα φέρει μία ισορροπία. Από εκεί που πετούσαμε αλόγιστα εκατομμύρια, ήρθε η ώρα για να κάτσουμε να δούμε το τι έχουμε και που πραγματικά αξίζει να το διαθέσουμε.
– Η τηλεόραση πληρώνει την απατηλή λάμψη της ματαιοδοξίας της;
– Φυσικά… Για παράδειγμα, υπήρξαν χρονιές που βρισκόντουσαν στον αέρα 45 σήριαλ, εκ των οποίων τα μισά τελείωναν, χωρίς ο κόσμος να έχει προλάβει καν να αντιληφθεί ότι παίζουν στους δέκτες τους ! Δεν ήταν αυτό υπερβολή και τηλεοπτική ματαιοδοξία; Το θέμα είναι να μπορούν να γίνονται δουλειές ουσίας, που να αξίζουν τον κόπο και ο κόσμος να τις βλέπει και να τις χαίρεται.
– Μία δουλειά που αξίζει κανείς να δει, που την βλέπει και την χαίρεται, όπως λες κι εσύ χαρακτηριστικά, είναι και τα “Κλεμμένα Ονειρα” ;
– Πιστεύω πως ναι, γι ΄αυτό και βρίσκομαι κι εγώ εκεί. Είναι μία δουλειά που είναι απίστευτα προσεγμένη από την αρχή μέχρι και το τέλος της. Είναι μία δουλειά στην οποία τίποτα δεν έχει αφεθεί στην τύχη του. Νομίζω πως είναι τα πάντα φροντισμένα μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια.
– Αυτοί είναι και οι λόγοι που είπες το “ναι” και στην συγκεκριμένη τηλεοπτική πρόταση;
– Ναι… Από την πρώτη στιγμή κατάλαβα πως θα γινόταν μία δουλειά που θα άξιζε τον κόπο. Το σενάριο ήταν πολύ καλό, οι συντελεστές άριστοι, γι ΄αυτό και θέλησα να συμμετέχω κι εγώ σε αυτή την προσπάθεια. Με άλλα λόγια, ήταν μία δουλειά που είχε ευθύς εξ ‘αρχής όλα τα εχέγγυα για να της πει κανείς το “ναι”.
– Οσο αφορά στην ηρωίδα που υποδύεσαι, τι ήταν αυτό που σε γοήτευσε, όταν άρχισες να διαβάζεις τον ρόλο;
– Οτι πρόκειται για μία ηρωίδα, μέσα από την οποία ψάχνεις να ανακαλύψεις κάποια πράγματα. Οτι πρόκειται για μία ηρωίδα, η οποία σου δίνει την δυνατότητα να μεταμορφωθείς. Γιατί η “Αλεξάνδρα Μαλτέζου” θα μεταμορφωθεί. Είναι ένα πλάσμα θετικό, αγνό, ξέρει να αγαπάει και να εμπιστεύεται, αλλά όταν καταλάβει ότι κάποιοι την πρόδωσαν, όλη αυτή η εικόνα θα ανατραπεί.
– Η “Αλεξάνδρα” είναι και μία μητέρα δύο μεγάλων παιδιών… Αυτό πως σου φάνηκε αρχικά;
– Ηταν ένας από τους πιο βασικούς λόγους που ο συγκεκριμένος ρόλος μου κέντρισε το ενδαφέρον και με κέρδισε, γιατί μου έδινε την ευκαιρία να κάνω κάτι εντελώς διαφορετικό.
– Το φοβήθηκες αρχικά; Φοβήθηκες για το πως θα τα καταφέρεις να μας πείσεις σαν μαμά δύο μεγάλων παιδιών;
– Οχι, και σου λέω όχι, γιατί όλο αυτό το είδα σαν μία μεγάλη πρόκληση…
– Τελικά, οι καθημερινές δουλειές και σου πάνε πολύ, αλλά είναι και το… τηλεοπτικό σου πεπρωμένο. Ετσι, μετά την θρυλική πια “Βέρα στο δεξί”, έχεις βουτήξει και πάλι στα βαθιά νερά του καθημερινού…
– Μου αρέσει να δουλεύω κι ας είναι και για… 17 ώρες την ημέρα, όπως μπορεί για παράδειγμα να χρειαστεί ένα καθημερινό. Το θέμα είναι να πιστεύω πως όλο αυτό που κάνω, αξίζει τον κόπο.
– Η “Βέρα” τελικά, απενεχοποίησε για τους ηθοποιούς την έννοια “καθημερινό σήριαλ”…
– Η “Βέρα” απενεχοποίησε το καθημερινό, γιατί ήρθε και άλλαξε την έννοια του “καθημερινού”. Ηρθε και απέδειξε πως ένα καθημερινό μπορεί να γίνει και με εξωτερικά γυρίσματα και έχοντας μία ακριβή παραγωγή και με με μία φοβερή ποιότητα και αμεσότητα σεναρίου και με ηθοποιούς που ποτέ ξανά δεν είχαν τολμήσει να μπουν σε μία καθημερινή, τηλεοπτική δουλειά. Η “Βέρα” ήρθε και άλλαξε τα τηλεοπτικά δεδομένα στην καθημερινή, απογευματινή, τηλεοπτική ζώνη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ