Έλενα Τοπαλίδου: Τα νέα δεδομένα στη ζωή της μετά τον χωρισμό από τον Νίκο Κουρή και ο τρόπος που «τιμωρεί» τον εαυτό της

Αποκαλυπτική και με εξομολογητική διάθεση ήταν η Έλενα Τοπαλίδου στη νέα της συνέντευξη.

Η ηθοποιός που τους τελευταίους μήνες έχει βρεθεί στο επίκεντρο λόγω των αλλαγών στην προσωπική της ζωή, και που κατά καιρούς έχει δεχτεί αρκετά αρνητικά σχόλια για την εξωτερική της εμφάνιση, μίλησε στο περιοδικό ΟΚ! και στον Μιχάλη Ροδόπουλο. Στη συνέντευξη αυτή η Έλενα Τοπαλίδου αναφέρθηκε στο πως διαχειρίζεται τα αρνητικά σχόλια για την εμφάνισή της και δηλώνει πως με τον Νίκο Κουρή – που όπως όλα δείχνουν έχουν χωρίσει – συνεργάστηκαν μια φορά το 2023 και μετά, “έπαιξαν γάμο”.

Ακόμα, αναφέρεται στα νέα δεδομένα της ζωής της μετά το χωρισμό λέγοντας πως “ο ένας βρίσκεται στους Εσκιμώους, ο άλλος στους Ινδιάνους” και ταυτόχρονα παραδέχεται πως λειτουργεί τιμωριτικά απέναντι στον εαυτό της.

Ήταν Μάιος του 2005 όταν ξεκίνησε η σχέση σου με τον Νίκο Κουρή.

Ναι, είχε κερδίσει τότε η Ελλάδα στη Eurovision. Εκείνη τη χρονιά έκανε και την πρώτη του εμφάνιση στην τηλεόραση, στο “Γη και Ουρανός” στο Mega. Τότε, λοιπόν γνώρισα πρώτη φορά στη ζωή μου τη βία της δημοσιότητας. “Πως είναι έτσι αυτή;”. “Είναι άσχημη”. Και στον δρόμο ακόμα. Αυτό μας σόκαρε και τους δυο. Ο άλλος όμως σε βλέπει με τα δικά του μάτια. Θα έπρεπε να τον είχα προστατεύσει, γιατί δεν είχε ανάγκη να δικαιολογήσει κάτι για μένα.

Τους τελευταίους μήνες βέβαια τα όρια της χυδαιότητας και της λεκτικής κακοποίησής σου νομίζω ξεπεράστηκαν κατά πολύ από τους
διαδικτυακούς «εισαγγελείς» της ομορφιάς. Γι’ αυτό και βρέθηκες να απαντάς με αναρτήσεις σου στο Instagram.

Κάποια στιγμή το παράτησα το Facebook γιατί έμπαιναν και τσακώνονταν κάτω από τη σελίδα μου, αν ας πούμε η πλάτη μου είναι ωραία. Οι τοξικοί άνθρωποι με ξέσκιζαν στα social media. «Μα δεν τη βλέπεις πώς είναι;». «Τέρας». «Γριά». «Τι της βρίσκει;»… Όταν ερχόταν όλος αυτός ο εμετός πάνω μου, βγήκε πρώτα η Ελένη Ψυχούλη και έγραψε ένα ολόκληρο κείμενο. Είχε πλάκα αυτό. Εννοώ ότι δεν κάθεται εύκολα ο άλλος να ασχοληθεί μαζί σου επειδή σε βρίζει ο κόσμος. Και άλλους βρίζουν.

Είμαι άνθρωπος που θέλει να αρέσει και να νιώθει αγάπη. Το έχω μεγάλη ανάγκη και στην προσωπική μου ζωή και στη δουλειά μου. Και ξαφνικά βγαίνει και η Κατερίνα Καινούργιου μια μέρα και λέει: «Αυτή είναι κούκλα, θέλω να την αγκαλιάσω». Λέω «να με αγκαλιάσει λοιπόν και να με χρίσει όμορφη», έτσι έγινε και πήγα στην εκπομπή της.

Και με σεβάστηκε πάρα πολύ στον αέρα, είχε αληθινή απορία για όλο αυτό το bullying πραγματικά. Νομίζω ότι τώρα έχω εμπιστευτεί πάρα πολύ τον τρόπο που σκέφτομαι, που διεκδικώ να συνεννοηθώ και να κατανοήσω αυτό τον χώρο, ο οποίος με κοιτάει λίγο πίσω από τους θάμνους.

Πριν μου είπες, “εξακολουθεί με κάποιο τρόπο να συμβαίνει αυτό που συνέβαινε τόσα χρόνια”. Δηλαδή;

Όλη αυτή η ζωή διανύθηκε χωρίς καμία σύμβαση, καμία στιγμή πλήξης ή συμβιβασμού. Το δικό μου όνειρο πάντα, από παιδί, ήταν να έχω την άδεια του χρόνο για να ομολογήσω ότι λατρεύω κάποιον, ότι ανήκω στα κύτταρά του. Θυμάμαι ότι έλεγα μικρότερη, “Είμαι τρεις μήνες με αυτόν τον νεαρό; Πω, πω. Παναγιά μου, μέχρι τα τρία χρόνια δε θα μπορέσω”. Συνήθως βαριόμουν ή έφευγα. Γιατί ο χρόνος σου επιτρέπει να δώσεις το παράσημο στον εαυτό σου ότι το πέτυχες.

Η μητρότητα δεν υπήρχε καν στο μυαλό μου. Δεν πληρούσα τις βιολογικές προϋποθέσεις της γυναίκας. Αδιαθετούσα μια φορά στα τέσσερα χρόνια. Τη μισή μου ζωή την έζησα ως χορεύτρια. Δεν προλάβαινα να ονειρευτώ κάτι για την Πέμπτη, έπρεπε να τα βγάλω πέρα με το μπαλέτο μου για την Τετάρτη. Ήμουν 21 χρόνων και το σώμα μου αρνιόταν να γίνει γυναικείο.

Οι διατροφικές διαταραχές και ο χορός, εννοείται μου τα προκάλεσαν αυτά. Σαν να μην πέρασα προεφηβεία. Ήμουν συνέχεια παιδί. Τώρα νιώθω γυναίκα.

Πιστεύεις ότι σε μια ιστορία αγάπης, ο έρωτας και ο πόλεμος μπορούν να συνυπάρξουν;

Απόλυτα. Και δεν το φοβάμαι καθόλου. Μια σχέση που χαρακτηρίζεται μοναδική δεν έχει συμβιβασμούς αλλά κορυφώσεις και γκρεμοτσακίσματα, είναι σαν ενεργό ηφαίστειο. Αν μπορέσουμε να παρατηρήσουμε τον εαυτό μας μέσα στη σχέση, θα δούμε ότι υπάρχουν στιγμές απόλυτης ηδονής, ευχαρίστησης, συγκίνησης, επικοινωνίας με το ταίρι μας, αλλά και στιγμές φρίκης, πόνου, αντιπαράθεσης και παρεξήγησης.

Τότε οφείλουμε να αποδεχτούμε ότι και ο σύντροφός μας θα μας λατρέψει τη μια στιγμή και την άλλη έχει το δικαίωμα να μας περιφρονήσει, να μας σιχαθεί. Αυτό είναι γενναίο και σημαίνει ότι δεχόμαστε να αφανιστούμε για τον άνθρωπο που ονειρευόμαστε να πεθάνουμε μαζί. Γιατί αν πραγματικά θες να υπάρχεις σε μια ζωντανή σχέση που να κρατήσει για πάντα, υπογράφεις με τον θεό του Έρωτα συμβόλαιο αφανισμού της ύπαρξής σου.

Κοιμάσαι εύκολα τα βράδια;

Δυσκολεύομαι γιατί δε μπορώ να επιλέξω το όνειρό μου. Κοιμάμαι μόνο όταν ο ύπνος καταφέρει να με ρίξει στο κρεβάτι. Αλλά υπάρχουν και μέρες που βυθίζομαι σε έναν ύπνο σαν επούλωση. Είμαι ένας άνθρωπος που μπορεί να οδηγήσει τον εαυτό του σε πάρα πολλές συμφορές. Δηλαδή, μου στερώ τον ύπνο, το φαγητό, υπερισχύει η τιμωρία που επιβάλλω στον εαυτό μου.

Πάντως από την τελευταία μας συνέντευξη στο ΟΚ! το 2022, νιώθω ότι έχουν μετακινηθεί τα πιόνια στη σκακιέρα της ζωής σου.

Ναι. Είμαι μια άλλη πια. Έχει μετακινηθεί το σύμπαν μου. Από τη μέρα που έφυγε ο μπαμπάς μου, μετράω απώλειες. Τώρα ωριμάζω πραγματικά. Η “αποδοχή” ήταν μια λέξη που δεν ήξερα. Τολμάω να κοιτάξω στα μάτια αυτά που μου φέρνει η ζωή. Είμαι ευγνώμων για τις χαρές και μαθαίνω να πενθώ.