Ελένη Ράντου: Πρεμιέρα με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου στο πλευρό της!

Eπιστροφή στο θεατρικό της σπίτι, στο θέατρο Διάνα, για την Ελένη Ράντου αυτή τη σεζόν με το Σταμάτη Φασουλή να σκηνοθετεί το ψυχολογικό θρίλερ της Ζίνι Χάρις “Για μια ανάσα…”. Το έργο που ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα μετά το Royal Court στο Λονδίνο έκανε πρεμιέρα το βράδυ της Πέμπτης και το TLIFE ήταν εκεί!

Ανάμεσα στους θεατές ήταν όμως και ένα πολύ αγαπημένο της πρόσωπο που δεν είναι άλλο από τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Στηρίζουν πάντα ο ένας στον άλλο σε κάθε βήμα και δεν θα μπορούσε ο τραγουδιστής να λείπει από μια τέτοια βραδιά. Ο φωτογραφικός φακός του TLIFE τους απαθανάτισε λίγο μετά το τέλος της παράστασης.

Εκτός από την Ελένη Ράντου παίζουν οι: Ελένη Ουζουνίδου, Αντώνης Καρυστινός, Ηλίας Μελέτης, Κρίς Ραντάνοφ, Γιώργος Ματζιάρης.

Λίγα λόγια για το έργο

Εσείς θα πουλάγατε τη ψυχή σας για 45 ευρώ;

Υπάρχει έρωτας χωρίς συναλλαγή;

Πως προσαρμόζεσαι όταν οι καιροί αλλάζουν;

Τι είσαι διατεθειμένος να κάνεις για μια ανάσα ;

Έργο γροθιά στο στομάχι η σύγχρονη αλληγορία της Ζίνι Χάρις, που ανέβηκε το 2015 στο Royal court του Λονδίνου και άγγιξε με μοναδικά πρωτότυπο τρόπο το ανυπεράσπιστο του σύγχρονου ανθρώπου μπροστά στο χρήμα και τη συναλλαγή.

Μια σύγχρονη οδύσσεια επιβίωσης, η Οδύσσεια δύο γυναικών, που η ζωή τους μετατρέπεται σε απροσδόκητο θρίλερ ταξιδεύοντας σε μια Ευρώπη που καταρρέει… Αναζητώντας τη δική τους Ιθάκη, τι θα πρέπει να κερδίσουν και τι να χάσουν;

Ο κεντρικός ρόλος, η Άννα, είναι ένας σύγχρονος Φάουστ ή ένας σύγχρονος Οδυσσέας που παλεύει με θεούς και δαίμονες σε ένα υπαρξιακό ταξίδι επιβίωσης.

Ένα ταξίδι στους φόβους του σύγχρονου «δυτικού» ανθρώπου, στους δαίμονες του, τις αξίες, τους εφιάλτες και τα όνειρά του, μια βαθιά κριτική στα σύγχρονα αδιέξοδα και συγχρόνως, ένα γοητευτικό παραμύθι με αφόρητες αλήθειες.

Διαλέξαμε αυτό το έργο γιατί είναι ένα ταξίδι. Ένα ταξίδι σε όλους τους φόβους μας αλλά κι ένα ταξίδι πέρα από την απομόνωση και την εσωστρέφεια που μας επιβάλλουν οι καιροί. Νοιώσαμε ότι ακουμπάμε σε σκέψεις που κάνουν αυτή τη στιγμή και άλλες φωνές κι ενώνονται με τις δικές μας.