Ελισάβετ Κωνσταντινίδου: Απόλαυσε την κόρη της Μαρία Χάνου στη σκηνή – Φωτογραφίες TLIFE

News

25.11.2023

Το βράδυ της Παρασκευής 24/11 πραγματοποιήθηκε στο θέατρο Τζένη Καρέζη η επίσημη πρεμιέρα της θεατρικής παράστασης November.

H εν λόγω θεατρική παράσταση βασίζεται στο ομώνυμο έργο του συγγραφέα, David Mamet και πρωταγωνιστούν οι ηθοποιοί: Σταύρος Σβήγος, Κώστας Καζανάς, Μαρία Χάνου, Νίκος Τουρνάκης, Δημήτρης Ραφαήλος.

Από την πρεμιέρα της πρεμιέρας δε θα μπορούσε να λείπει και η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, η οποία βρέθηκε εκεί για να καμαρώσει την κόρη της, Μαρία Χάνου. Η Μαρία Χάνου εδώ και χρόνια έχει επιλέξει να ακολουθήσει τα βήματα των γονιών της στο θέατρο και όπως φαίνεται, το κάνει με μεγάλη επιτυχία.

Ο Πέτρος Χόντος με τον φωτογραφικό φακό του TLIFE βρέθηκε στην πρεμιέρα της θεατρικής παράστασης και πέρα από την Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, το παρών έδωσαν οι: Σοφία Παυλίδου, Σάρα Εσκενάζι, Ελένη Δήμου και Ματίνα Νικολάου.

Σοφία Παυλίδου, Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, Μαρία Χάνου, Ματίνα Νικολάου

Ελένη Δήμου, Ελισάβετ Κωνσταντινίδου

Μαρία Χάνου, Μαριάνα Πολυχρονίδου

Ελένη Δήμου, Σταύρος Σβήγκος

Σάρα Εσκενάζυ

Λίγα λόγια για το έργο

Λευκός Οίκος, μήνα Νοέμβριο. Προεκλογική περίοδος. Ο καταφανώς αποτυχημένος εν ενεργεία πρόεδρος των ΗΠΑ Τσαρλς Π. Σμιθ θέλει να επανεκλεγεί. Η πρώτη του θητεία κρίνεται αδιαμφισβήτητα και αντικειμενικά ως ανεπιτυχής. Κατά συνέπεια, βρίσκεται αντιμέτωπος με την πιθανή του αποχώρηση από την «θέση».

Οι οικονομικοί του υποστηρικτές τον έχουν εγκαταλείψει και τα polls του δίνουν πολύ μικρές πιθανότητες επανεκλογής. Στην προσπάθειά του να μαζέψει χρήματα για να υποστηρίξει την καμπάνια του, μηχανεύεται και επιδιώκει εξωφρενικές οικονομικές συμφωνίες με εκπροσώπους της οικονομικής ελίτ.

Το έργο αποκαλύπτει την φαρσοκωμωδία που παίζεται πίσω από κλειστές πόρτες, με θύμα πάντα, τους πολίτες κάθε κοινωνικής θέσης και ταυτότητας. Ξεμπροστιάζει τις οικονομικές συμφωνίες μεγάλων λόμπι, τη διάδοση ψευδών ειδήσεων (fake news) από κυβερνήσεις προς στον λαό, την πλήρη αδιαφορία των ανθρώπων που κάνουν κουμάντο απέναντι στα ανθρώπινα δικαιώματα και τέλος, την ικανότητα του εξουσιαστή να κάνει τον πολίτη να πιστεύει ότι ο εχθρός είναι ο άλλος πολίτης και όχι η εξουσία.