Ένα 28χρονο παιδί κινδυνεύει…

Κάθε φορά που βλέπω μια έκκληση βοήθειας για ένα συνάνθρωπό μας να αναρτιέται στο Twitter και στο Facebook γεμίζω βαθιά θλίψη και η αγωνία για το αν θα τα καταφέρει τριγυρίζει συνεχώς στο μυαλό μου. Και ναι όλα όσα βλέπω τα κάνω retweet και τα κοινοποιώ, όπως λέγεται στη γλώσσα των social media,χωρίς να ελέγχω αν είναι γεγονός-κάτι που όλοι έχουμε ως καχυποψία στο πίσω μέρος του μυαλού μας- λέγοντας «χαλάλι σε αυτόν που το κάνει αν θέλει να με κοροϊδέψει».

Αλλά ποτέ δεν είχα μπει σε προσωπικό αγώνα δρόμου. Μέχρι χθες το μεσημέρι της Παρασκευής 27 Απριλίου που χτύπησε το τηλέφωνό μου και ήταν ο αδελφός μου, Σέργιος. «Πρέπει να βοηθήσουμε τον Γιώργο. Τον γνωρίζω προσωπικά και τίποτα από όσα θα σου πω δεν κρύβει κάτι άλλο, τίποτα δεν είναι διογκωμένο» ήταν τα πρώτα λόγια του και συνέχισε: «Ακόμα κι αν δεν βρεις κανένα άλλο διάσημο φίλο σου βοήθησε εσύ. Κάντο retweet, βάλτο στο Facebook. Πρέπει… είναι μόλις 28 χρονών!».

Ο Γιώργος Προκοπίδης, που από χθες έγινε «μέλος» της οικογένειάς μου και φίλος των φίλων μου που μαζί με εμένα προσπαθούν να τον βοηθήσουν. Eίναι ένα παλικάρι 28 χρονών, που στις 12 Σεπτέμβριου του 2011 ήρθε αντιμέτωπος με τη λευχαιμία, τη μέρα της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων των εξετάσεών του από τους γιατρούς, οι οποίοι του ανακοίνωσαν ότι πάσχει από Οξεία Μυελογενή Διφαινοτυπική Λευχαιμία. Κι άρχισε να παλεύει από εκείνη τη μέρα νοσηλευόμενος, χωρίς διακοπή, στο Λαϊκό Νοσοκομείο.

Και τώρα τον Απρίλιο του 2012 βλέπει τη διαδρομή του να τελειώνει, ανήμπορος πια να αναμετρηθεί με την αρρώστια του. Η μόνη του ελπίδα είναι να ταξιδέψει στο Ισραήλ μαζί με την αδελφή του Άννα Μαρία, η οποία έχει κριθεί από τους γιατρούς ως δότης (στο 100%) και να προβεί σε διαδικασία μεταμόσχευσης μυελού των οστών, στην κλινική Hadassah από τον γιατρό Michael Shapira. Και έπρεπε ήδη να είναι εκεί! Δεν υπάρχει χρόνος πια! Πρακτικά, όμως, δεν μπορεί γιατί δυστυχώς η σωτηρία του μετριέται σε ευρώ, όπως όλων μας.

Και, ίσως, να πείτε τώρα διαβάζοντας το: Δεν είναι ο μόνος! Ναι, δεν είναι ο μόνος, αλλά είναι αυτός που προσωπικά γνώρισα, που διαπίστωσα ότι δεν με κοροϊδεύει και με έκανε να σκεφτώ ότι μπορώ να αποδείξω πως μπορούμε να σώσουμε όλοι μαζί ένα συνάνθρωπό μας.

Πόσο πολύ θα ήθελα να ήμουν εγώ εκείνη που θα είχα τις 150 χιλιάδες ευρώ και όλα να έπαιρναν το δρόμο τους. Αλλά δεν ντρέπομαι να πω ότι δεν έχω. Μπορεί να μην χρειάστηκε να δουλέψω όπως ο Γιώργος σαν σερβιτόρος, ή να κάνω αγόγγυστα σαν εκείνον όποια άλλη δουλειά του μεροκάματου βρισκόταν, αλλά δεν ανήκω στους ανθρώπους που ο τραπεζικός λογαριασμός τους έχει τόσα μηδενικά.

Αν θέλετε να βοηθήσετε τον Γιώργο Προκοπίδη έχει ανοιχτεί λογαριασμός στο όνομά του στην Εθνική Τράπεζα: IBAN 8701100490000004975436975.

Για να ξεδιαλύνουμε οποιαδήποτε παράξενη σκέψη ακολουθούν έγγραφα που πιστοποιούν την κατάσταση του Γιώργου, από το Λαϊκό Νοσοκομείο καθώς και από τον γιατρό που θα τον αναλάβει στην Ισραηλική κλινική Hadassah.

Ευχαριστώ όλους όσοι διαβάσετε αυτό το κείμενο, ακόμα κι αν δεν καταφέρετε να βοηθήσετε για τους λόγους σας.

Χρίσλα Γεωργακοπούλου

Ευχαριστώ όλους όσοι διαβάσετε αυτό το κείμενο, ακόμα κι αν δεν καταφέρετε να βοηθήσετε για τους λόγους σας.

Χρίσλα Γεωργακοπούλου

Θέλω να πω ένα ειλικρινές ευχαριστώ, γεμάτο χαμόγελα και αγάπη στη Ζήνα Κουτσελίνη που φιλοξένησε το κείμενό μου, τα λατρεμένα παιδιά του Μες την καλή Χαρά, τη Ναταλία Γερμανού, τον Βασίλη Δρυμούση, τη Μαίρη Κούσουλα, τον Διευθυντή του Γραφείου Τύπου του ALPHA Νικόλα Γιατρομανωλάκη που ανταποκρίθηκαν και με βοήθησαν στη δημοσιοποίηση, τη Νανά Παλαιτσάκη και την Πόπη Γουόλικ που έτρεξαν να βοηθήσουν, τη Μάγδα Τσέγκου και τον Γιώργο Αυτιά που αμέσως νοιάστηκαν με ένα τηλέφωνό μου να μάθουν όλα τα στοιχεία για να κάνουν κι εκείνοι ότι μπορούν, τον φίλο και συνάδελφο του Skai.gr Δημήτρη Γιαγτζόγλου, τον Γιάννη Θεοδοσιάδη και την Άστρη Μαυρέα, και όλους εκείνους τους φίλους μου στο Twitter και στο facebook που αυτή τη φορά χρησιμοποίησαν τα social media με ανθρωπιά και αγάπη.