ΕΡΕΥΝΑ TLIFE: Ιστορίες γυναικών που νίκησαν τον καρκίνο!

Η Αργυρώ, η Μανιώ και η Μαρία, είναι τρεις από τις εκατομμύρια γυναίκες που τους χτύπησε την πόρτα ο καρκίνος του μαστού. Στη μάχη μαζί του βγήκαν νικήτριες και οι ιστορίες τους δίνουν ένα ελπιδοφόρο μήνυμα σε όλες τις γυναίκες που συμπάσχουν μαζί τους. Το μήνυμα είναι ένα. Ο καρκίνος είναι ένας μύθος. Δεν είναι ανίατη ασθένεια και μπορείς να τον ξεπεράσεις.

”Ένιωθα το στήθος μου βαρύ κι έτσι όπως το ψηλάφισα βρήκα τυχαία τρία ογκίδια. Η πρώτη μου αντίδραση ήταν η άρνηση δεν πίστευα ότι εγώ έχω κάτι. Όταν έκανα μαστογραφία βρήκαν κάτι ύποπτο αλλά εγώ δεν ήθελα να το δεχτώ κι έφυγα. Σιγά σιγά όμως κατάλαβα ότι σκεφτόμουν λάθος και πως έβλαπτα έτσι την υγεία μου γι’αυτό πήγα να αφαιρέσω τους όγκους. Βγάζοντας τα ογκίδια η βιοψία έδειξε θετικό και μετά έκανα ολική αφαίρεση μαστών και αδένων. Μετά έκανα για έναν χρόνο χημειοθεραπεία και για ενάμιση χρόνο ακτινοβολίες. Ταλαιπωρήθηκα 1 χρόνο και τρεις μήνες”, δηλώνει η 59χρονη Αργυρώ Τζιώτη στο TLIFE.

Kαι συνεχίζει: ”Γενικά η ψυχολογία μου ήταν πολύ καλή, έδειξα μεγάλη δύναμη και κουράγιο. Αυτό που με έριξε πολύ ήταν οι χημειοθεραπείες. Εκεί έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Έπεσαν τα μαλλιά μου, τα φρύδια μου, τα ματοτσίνορα, όλα. Με βοήθησαν όμως τα παιδιά μου και ο σύλλογος ΚΕΦΙ που με στήριξαν ψυχολογικά. Τώρα πια είμαι μια χαρά δόξα τω θεό. Αυτό που θέλω να πω σε όλες τις γυναίκες είναι ότι χρειάζεται δύναμη ψυχής και κουράγιο. Ο καρκίνος δεν είναι ανίατη ασθένεια, ξεπερνιέται. Κάθε χρόνο πρέπει να κάνουμε μαστογραφία και να μην το αμελούμε”.

Η Αργυρώ όταν έπασχε Η Αργυρώ σήμερα

Η Μανιώ Κορλέττη είναι 64 ετών και μας περιέγραψε την δική της ιστορία:

”Νόσησα το 2001. Είχα βαρύ ιστορικό από την μητέρα μου κι έτσι πάντα είχα την υποψία ότι μπορεί να τον κληρονομήσω. Ήμουν συνεπής στις εξετάσεις μου, τρεφόμουν σωστά και έκανα γυμναστική. Έτυχε να είμαι εθελόντρια στο ΑΓΚΑΛΙΑ-ΖΩ κι εκεί έμαθα ότι πρέπει να είμαι συνεπής με τον εαυτό μου και να αγαπώ τον μαστό μου. Γι’αυτό έκανα τακτικά εξετάσεις. Και τυχαία σε μια μαστογραφία ανακάλυψα ότι έχω έναν μικρό όγκο. Ήταν μια άσχημη περίοδος στη ζωή μου αλλά δέχτηκα τα φάρμακα σαν σύμμαχο για να επιβιώσω. Τον πρόλαβα τον καρκίνο σε αρχικό στάδιο κι έτσι ούτε το στήθος μου έχασα ούτε τα μαλλιά μου. Η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία. Έκανα ογκοκτομή και έπαιρνα φάρμακα”, λέει.

Και συνεχίζει: ”Η ψυχολογία είναι άσχημη όταν έχεις καρκίνο λες γιατί σε μένα; νιώθεις θυμό. Πρέπει όμως να δεχτείς αυτό που σου ήρθε και να μπορέσεις να βοηθήσεις τον εαυτό σου και τους γύρω σου να το ξεπεράσετε. Και τώρα που το ξεπέρασα πάντα όταν περιμένω τις εξετάσεις νιώθω έναν φόβο αλλά δεν κλαίω την μοίρα μου. Οι γυναίκες πρέπει να κάνουμε ψηλάφιση κάθε μήνα, να αγαπάμε τον μαστό μας και να τον προσέχουμε όπως προσέχουμε τα μαλλιά μας όταν πάμε κομμωτήριο, να κάνουμε την μαστογραφία μας και να καταλάβουμε πως ο καρκίνος είναι ένας μύθος! Μπορείς να γίνεις καλά και να ζήσεις πολλά χρόνια”.

Η Μαρία Μερεμέτη είναι 38 ετών. Έμαθε ότι έχει καρκίνο τη στιγμή που αποφάσισε να βάλει μπρος με τον άντρα της για να αποκτήσουν παιδάκι;

”Έμαθα ότι πάσχω το καλοκαίρι. Πήγα στο καθιερωμένο ραντεβού με τον γυναικολόγο μου και μου είπε ο γιατρός ότι μάλλον είχα ινοαδένωμα αλλά επειδή ήταν αρκετά μεγάλος ο όγκος μου χρειάστηκε να το βγάλουμε. Έκανα μαστογραφία αλλά δεν έδειξε κακοήθεια. Απευθύνθηκα σε μαστολόγο και η βιοψία έδειξε ότι δυστυχώς είναι καρκίνος. Ευτυχώς το προλάβαμε σε πολύ αρχικά στάδια κι έτσι δεν χρειάστηκε να κάνω χημειοθεραπεία. Έκανα όμως ακτινοβολίες και ορμονοθεραπεία. Δεν έχω αποκτήσει παιδιά και όταν το αποφασίσαμε με τον σύντροφό μου έμαθα ότι έχω καρκίνο. Κάτι που σήμαινε ότι λόγω των ορμονοθεραπειών θα διακόπταμε την περίοδό μου για 5 χρόνια και στην ηλικία μου υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να μην μπορέσω να κάνω ποτέ παιδί. Έτσι λοιπόν απευθύνθηκα στον κύριο Ζερβομανωλάκη και έκανα την επέμβαση της αποθήκευσης του ωοθηκικού ιστού”, περιγράφει.

Και συνεχίζει: ”Όταν βρίσκεσαι μέσα σε αυτό το χάος που λέγεται καρκίνος και ξαφνικά νομίζεις ότι τελειώνει εκεί η ζωή σου, είναι πολύ σημαντικό όταν σου δίνουν την ελπίδα πως θα αποκτήσεις παιδί μετά από αυτό. Είναι μια ευκαιρία που δεν πρέπει να χάσεις. Βέβαια είναι καινούρια μέθοδος αλλά ο κύριος Ζερβομανωλάκης είναι καταπληκτικός επιστήμονας. Πρέπει να γίνει γνωστή αυτή η διαδικασία γιατί είναι πολύ σημαντική και πάνω απ’όλα απλή. Έμεινα μόνο μια μέρα στο νοσοκομεία, ήταν μια λαπαροσκοπική μέθοδος, δεν σου ανοίγουν δηλαδή κανονικά τομή αλλά η επέμβαση γίνεται με κάμερα. Μου αφαιρέθηκαν τα 2/3 της ωοθήκης μου. Δεν πόνεσα καθόλου. Έγινε ένας ιστολογικός έλεγχος για να δουν αν η ωοθήκη μου ήταν υγιής. Ευτυχώς ήταν κι έτσι την έχουν καταψύξει μέχρι να τελειώσω την ορμονοθεραπεία μου. Στο τέλος της διαδικάσιας θα γίνει μια επαναμεταμόσχευση στο σώμα μου και έτσι θα ενεργοποιηθεί ξανά η παραγωγή ωαρίων. Έχουν ήδη γεννηθεί παιδιά με αυτη τη μέθοδο. Έχει μεγάλα ποσοστά επιτυχίας και είναι πολλή απλή”.

”Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Πρέπει να βλέπουμε αισιόδοξα τα πράγματα, να έχουμε θετική ενέργεια και να συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι οι καρκίνοι δεν είναι ίδιοι και αντιμετωπίζονται. Ο άνθρωπος έχει μεγάλη δύναμη να τα αντιμετωπίζει όλα και ειδικά σε αυτό το θέμα είναι πολύ σημαντικό να αντιμετωπίζονται έγκαιρα. Η πρόληψη και η έγκαιρη διάγνωση είναι πολύ σημαντικό πράγμα. Δεν πρέπει να αφήνουμε τίποτα στη τυχη του. Συνιστώ αυτή τη μέθοδο γιατί είναι το νόημα της ιατρικής. Να έχουμε ελπίδα και να δοκιμάζουμε τις νέες μεθόδους. Σημασία έχει να μεταδοθεί το μήνυμα ότι ο καρκίνος του μαστού μπορεί να θεραπευτεί (Οι μέθοδοι που υπάρχουν σήμερα δίνουν τη δυνατότητα της απόλυτης θεραπείας),αρκεί να έχουμε αισιοδοξία, θετική σκέψη,υπομονή και επιμονή και να μη μένουμε σε μία ιατρική γνώμη, αλλά με ψυχραιμία να “το ψάχνουμε” όσο γίνεται περισσότερο. Και να μην ξεχνάμε πως η ιατρική υπάρχει για να δίνει λύσεις σε όσους πάσχουν και σε όσους …συμπάσχουν, αλλά, το κυριότερο, πως ΥΠΑΡΧΕΙ ΖΩΗ & ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ και άνθρωποι, σαν τον κύριο Ζερβομανωλάκη βοηθούν να επιτύχεις τους στόχους σου και να φτάσεις τα όνειρά σου δίπλα και μαζί με αυτούς που αγαπάς και σε αγαπούν.”

Το TLIFE επισκέφθηκε τον μαιευτήρα – γυναικολόγο Ιωάννη Ζερβομανωλάκη ο οποίος μας μίλησε για τις μεθόδους ψύξης ωαρίων αλλά και για τη μάστιγα του καρκίνου.

”Αυτή τη στιγμή με βάση την εξέλιξη στο χώρο της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής έχουμε πραγματικά τη δυνατότητα να βοηθήσουμε τις γυναίκες που πάσχουν με καρκίνο του μαστού να αποκτήσουν παιδιά με διάφορους τρόπους. Οι δύο πιο σημαντικοί είναι οι εξής:

1.Η λήψη ωαρίων για κατάψυξη πριν το ξεκίνημα της χημειοθεραπείας.

Μία γυναίκα που διαπιστώνεται ότι έχει καρκίνο του μαστού έχει το περιθώριο 2 με 3 εβδομάδων να διαθέσει τα ωάρια της. Στις περισσότερες γυναίκες που πάσχουν εφαρμόζουμε την θεραπεία της χημειοθεραπείας η οποία έχει και θετικά αλλά και αρνητικά. Το θετικό είναι ότι αυτή τη στιγμή τα ποσοστά επιτυχίας για τις γυναίκες κάτω των 40 ετών φτάνουν το 80 με 90%. το αρνητικό όμως είναι ότι καταστρέφονται οι ωοθήκες σε ένα ποσοστό που εξαρτάται από την ηλικία και την μορφή της αρρώστιας. Άρα στο διάστημα από την διάγνωση της ασθένειας μέχρι τη στιγμή έναρξης της θεραπείας μπορούμε να προετοιμάσουμε τη γυναίκα με τα κατάλληλα φάρμακα έτσι ώστε να πάρουμε ωάρια με μια διαδικασία που είναι ίδια με αυτή της εξωσωματικής γονιμοποίησης για να μπορέσουμε να τα καταψύξουμε είτε ως ωάρια είτε ως έμβρυα εφόσον έχουν γονιμοποιηθεί με το σπέρμα του συζύγου για να μπορέσουμε να τα τοποθετήσουμε πάλι στη μήτρα της γυναίκας όταν αυτή ολοκληρώσει τη θεραπεία κι ο ογκολόγος της, της επιτρέψει να κάνει παιδιά.

2.Κατάψυξη ωοθηκικού ιστού.

Παίρνουμε ένα κομμάτι από την ωοθήκη και το τοποθετούμε στην κατάψυξη του εργαστηρίου για να μπορέσουμε να το χρησιμοποιήσουμε πάλι αργότερα αφού το τοποθετήσουμε στο σώμα της γυναίκας αφού ολοκληρώσει τη θεραπεία. Αυτή η διαδικασία είναι πραγματικά πολύ καινούρια εφαρμόζεται παγκόσμια στο χώρο της γυναικολογίας από το 2004 και μετά . Αυτή η διαδικασία έχει εφαρμοστεί σε περίπου 300 με 400 γυναίκες σε όλο τον κόσμο, έχουν γίνει επαναμεταμοσχεύσεις τουλάχιστον 40 φορές. Η πρώτη έγινε στο Βέλγιο του 2004 κι εγώ μάλιστα ήμουν αυτός που πραγματοποίησε την πρώτη στην Αυστρία. Στον κόσμο έχουν γεννηθεί ήδη 8 παιδιά με αυτή τη μέθοδο.

Είναι σημαντικό για τις γυναίκες με καρκίνο του μαστού ότι η ιστορία απόκτησης παιδιού για εκείνες δεν τελειώνει με την διάγνωση. Μετά τη θεραπεία έχουν τη δυνατότητα να είναι υγιείς αλλά και να αποκτήσουν παιδιά χωρίς να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία τους”.

ΧΡΗΣΙΜΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ:

1.Ο καρκίνος του μαστού είναι η πιο συχνή μορφή καρκίνου που πλήττει τις γυναίκες ανεξαρτήτου ηλικίας.

2.Περίπου 5000 Ελληνίδες τον χρόνο θα εμφανίσουν καρκίνο του μαστού.

3.Από όλες τις γυναίκες που θα εμφανίσουν μια μορφή καρκίνου το 1/3 θα έχει καρκίνο του μαστού.

4.Με βάση τις μελέτες που έχουν γίνει στη δυτική Ευρώπη 1 στις 8 θα εμφανίσει κάποια μορφή καρκίνου του μαστού στο μέλλον.

Κάθε κοπέλα πρέπει να κάνει κάποια βασικά πράγματα.

α) Βασικός κανόνας πρόληψης είναι η αυτεξέταση. Κάθε κοπέλα πρέπει να αυτοεξετάζεται μια φορά το μήνα έτσι ώστε μολίς παρατηρήσει κάτι να πάει κατευθείαν σε έναν ειδικό.

β)πρέπει να κάνει μαστογραφία μετά την ηλικία των 40 ετών.

γ)υπάρχει η δυνατότητα του υπερηχογραφήματος.

Αυτό που θα πρέπει να κάνει μια γυναίκα όταν μαθαίνει ότι πάσχει είναι να συμβουλευτεί έναν ειδικό στον καρκίνο του μαστού ώστε να εφαρμοστεί η σωστή θεραπεία.

Δεν υπάρχει για αυτές τις γυναίκες επιπλέον κίνδυνος να επανεμφανιστεί ο καρκίνος λόγω εγκυμοσύνης.

Η ζωή δεν τελειώνει με την διάγνωση του καρκίνου. Η ιατρική έχει εξελιχθεί πάρα πολύ και οι δυνατότητες να τις βοηθήσουμε είναι πολύ μεγάλες επομένως μετά τη θεραπεία τους θα μπορούν να έχουν μία πολύ καλή ποιότητα ζωής και να είναι υγιείς.

Πώς να κάνω αυτοεξέταση στους μαστούς μου;

ΒΗΜΑ 1ο:

Ξεκινήστε κοιτάζοντας τους μαστούς σας στον καθρέφτη. Ελέγχουμε το μέγεθος, το σχήμα και το χρώμα. Οι δύο μαστοί πρέπει να είναι συμμετρικοί και ομοιόμορφοι.

Σημεία που χρειάζονται διερεύνηση:

Εισολκή δέρματος ή θηλής
Δέρμα σαν >
Ερυθρότητα
Διόγκωση
Αποβολή υγρού ή αίματος από την θηλή
Διαγραφή των φλεβών κάτω από το δέρμα

ΒΗΜΑ 2ο:

Σηκώστε τα χέρια και παρατηρείστε τα ίδια σημεία. Ακολούθως πιέστε και τις δύο θηλές και ελέγξτε αν υπάρχει αποβολή υγρού από αυτές. Το υγρό αυτό μπορεί να είναι γαλακτώδες, κίτρινο ή αίμα.

ΒΗΜΑ 3ο:

Ξαπλώστε και εξετάσετε τους μαστούς κάνοντας μικρές κυκλικές κινήσεις με τις άκρες των δαχτύλων σας, μέχρι να καλύψετε όλη την έκταση του κάθε μαστού. Ακολουθείστε πορεία πάνω προς τα κάτω και από έξω προς τα μέσα. Προσπαθείστε να αισθανθείτε οποιαδήποτε μάζα στο εσωτερικό του μαστού. Το δεξί χέρι εξετάζει τον αριστερό μαστό και το αντίθετο.

ΒΗΜΑ 4ο:

Ακολουθείστε την ίδια διαδικασία με τα ίδια βήματα σε όρθια θέση. Πολλές γυναίκες αισθάνονται καλύτερα τον μαστό τους όταν το δέρμα τους είναι υγρό και γλιστερό, έτσι προτιμούν να κάνουν αυτό το στάδιο αυτοεξέτασης όταν κάνουν μπάνιο.

Η ψυχολογία της ασθενούς παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην σωματική της κατάσταση. Η κυρία Θεοδαρακοπούλου ως συμβουλευτική ψυχολόγος απάντησε σε όλες μας τις απορίες για το θέμα.

ΠΩΣ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΠΑΣΧΕΙ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ;

αισθάνεται ενοχές για πράγματα που είχε κάνει στο παρελθόν
έχει εκρήξεις θυμού και αυτορωτάται ”γιατί σε μένα”
κλείνεται στον εαυτό της και απομονώνεται
αποφεύγει τους άλλους γιατί φοβάται ότι θα τις κριτικάρουν
παρουσιαζουν μειωμένη σεξουαλική επιθυμία
φοβάται για το μέλλον
πενθεί για το στήθος της
αγχώνται κι έχει πολύ κακή διάθεση
αρνείται να παραδεχτεί αυτό που της συμβαίνει

ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ;

1. Πρέπει να συνεχίσει να έχει κοινωνικές συναναστροφές δηλαδή να πηγαίνει στη δουλειά της, να μιλάει με τους συναδέλφους της κτλ.
2. Επιβάλλεται να εξωτερικεύει τα συναισθήματά της στην οικογένεια και στον σύντροφό της
3. Καλό είναι να ασχολείται με πράγματα που θα γεμίζουν ευχάριστα τον χρόνο της όπως καφέ με φίλες,βόλτες, περπάτημα κτλ
4. Θα της κάνει πολύ καλό να συναναστρέφεται με γυναίκες που έπασχαν και εκείνες από καρκίνο του μαστού και τώρα το έχουν ξεπεράσει για να μπορέσει να πάρει δύναμη και κουράγιο.
5. Βοηθάει πού να γραφτεί σε κάποιους συλλόγους ώστε να έχει ψυχολογική υποστήριξη.

Ας δούμε και τις περιπτώσεις διάσημων γυναικών που έπασχαν από τη νόσο αλλά τα κατάφεραν ή προσπαθούν να τα καταφέρουν:

Kylie Minogue Anastazia