Σε μια σπάνια εξομολόγηση για τη μητέρα της Μαριάννα Λάτση, προχώρησε η Εριέττα Κούρκουλου σε πρόσφατη συνέντευξη που παραχώρησε στο oveyourselfmagazine.com και στην Νίκη Χάγια.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η 29χρονη, η οποία πριν λίγες εβδομάδες έφερε στον κόσμο το πρώτο της παιδί μίλησε με τα πιο όμορφα λόγια για τη γυναίκα που την μεγάλωσε και την βοήθησε στο να γίνει ο άνθρωπος που είναι σήμερα.
Διάβασε ένα απόσπασμα από τη συνέντευξη που παραχώρησε η Εριέττα Κούρκουλου:
Ποια ήταν η στιγμή εκείνη που σε άλλαξε και σε μεταμόρφωσε στον άνθρωπο που είσαι σήμερα;
Οι στιγμές ήταν πολλές και η εξέλιξή μου ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί. Ελπίζω να μην ολοκληρωθεί ποτέ. Είμαι της άποψης ότι θα πρέπει κάθε μέρα, κάθε μήνα, κάθε χρόνο, να γινόμαστε καλύτεροι. Αυτό που βοήθησε εμένα είναι ότι είχα καλές βάσεις. Προέρχομαι από δύο υπέροχους γονείς που μου μετέδωσαν σημαντικές αξίες, όπως είναι η προσφορά, η ειλικρίνεια, η ενσυναίσθηση και ο σεβασμός για τον κόσμο γύρω μου. Έχω και είχα πάντα λίγους και αληθινούς φίλους, που δεν φοβόντουσαν να μου πουν την άποψή τους, και βέβαια τα ζώα, που αποτέλεσαν το μεγαλύτερο πάθος μου και μου υπενθύμιζαν πάντα το ποια είμαι πραγματικά.
Έχεις διαλέξει ένα διαφορετικό μονοπάτι από εκείνο που θα περίμενε κανείς με βάση το όνομά σου – θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ένας κόντρα ρόλος. Έχεις αντιμετωπίσει δυσκολίες ή κριτική γι’ αυτή σου την απόφαση;
Κάθε άλλο. Νομίζω ότι ο κόσμος εκπλήσσεται θετικά βλέποντας κάτι διαφορετικό από αυτό που περιμένει. Βέβαια, θα ήταν λάθος να μην παραδεχτώ ότι την αρχή του «κόντρα ρόλου» στον οποίο αναφέρεστε την έκαναν οι γονείς μου. Η μητέρα μου πάντα περιτριγυριζόταν από απλούς ανθρώπους και ποτέ δεν υπέκυπτε στα στερεότυπα της υψηλής κοινωνίας (ακόμα δεν ξέρω ποιος αποφάσισε ότι αυτή η κοινωνική τάξη είναι υψηλή).
Πάντα απεχθανόταν οτιδήποτε δήθεν και επέμενε στο να χαράσσει τη δική της πορεία, αποδεικνύοντας ότι δεν μπορούμε να κατηγοριοποιούμε τους ανθρώπους με βάση την οικονομική τους κατάσταση. Όπως είχε πει και ο πατέρας μου σε μία από τις πιο χαρακτηριστικές συνεντεύξεις του, «υπάρχουν πλούσιοι και πλούσιοι και υπάρχουν φτωχοί και φτωχοί».
Ο πατέρας μου, επίσης, έχοντας ιδιαίτερο άγχος για τις ανέσεις με τις οποίες μεγαλώναμε, μου υπενθύμιζε συνέχεια ότι εμείς είμαστε η εξαίρεση και ότι βρισκόμαστε σε μια φούσκα, την οποία οφείλουμε να αναγνωρίζουμε, όπως οφείλουμε να αναγνωρίζουμε και την πραγματικότητα στην οποία ζει ο υπόλοιπος κόσμος. Μπορεί λοιπόν ο χαρακτήρας μου και η προσέγγισή μου σε διάφορα πράγματα να είναι διαφορετική, αλλά ένα μεγάλο μέρος της δικής μου προσωπικότητας οφείλεται στους καταπληκτικούς γονείς με τους οποίους είχα την τύχη να μεγαλώσω.
Όταν γνώρισες τον σύντροφό σου ήσουν ολόκληρη η Εριέττα ή έλειπαν κάποια κομμάτια που εκείνος ήρθε και τα συμπλήρωσε;
Δεν νομίζω ότι ήμουν ολόκληρη η Εριέττα όταν γνώρισα τον άντρα μου, αλλά σίγουρα ολοκληρώθηκα μέσα στα πρώτα χρόνια που ήμασταν μαζί. Δεν πιστεύω ότι μπορεί κανένας πέρα από τον εαυτό μας να μας ολοκληρώσει. Μπορεί όμως να συμβάλει σε αυτή την ολοκλήρωση, όπως έκανε και ο Βύρωνας στη δική μου περίπτωση.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι όταν έχουμε έναν άνθρωπο υποστηρικτικό, τον οποίο δεν τον φοβίζει η δική μας εξέλιξη (όπως ισχύει σε πολλές περιπτώσεις), αυτό λειτουργεί σαν ώθηση στο να καταλάβουμε ποιοι είμαστε και τι θέλουμε από τη ζωή. Τότε και μόνο τότε, όντας δύο ολοκληρωμένοι άνθρωποι που αποφασίζουν να πορευτούν μαζί (από επιλογή και όχι από ανασφάλεια), μπορούμε να έχουμε μια σχέση που είναι υγιής και λειτουργεί υπό ίσους όρους.
Ποιοι είναι οι άνθρωποι στους οποίους θέλεις να πεις ένα ευχαριστώ γιατί έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην Εριέττα που είσαι σήμερα;
Όλοι οι άνθρωποι που περνούν από τη ζωή μας συμβάλουν με κάποιον τρόπο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και τις προσωπικότητάς μας, ακόμα και οι άνθρωποι στους οποίους αποφασίσαμε πολύ γρήγορα ότι δεν θα θέλαμε ποτέ να μοιάσουμε. Δεν χωράνε όλοι σε αυτό το κείμενο, οπότε θα προσπαθήσω να συμπεριλάβω τους σημαντικότερους. Είναι ο πατέρας μου, που μου έμαθε να μη φοβάμαι ποτέ να πω την αλήθεια, όσο κι αν πονάει, και επέμενε να διατηρήσω πάση θυσία την αυθεντικότητά μου. Είναι η μαμά μου, η οποία είναι ο ήρωάς μου και έκανε υπομονή όταν περνούσα την πιο δύσκολή μου φάση.
Η γυναίκα που μου στάθηκε σαν μητέρα, πατέρας αλλά και φίλη σε όλη μου τη ζωή και δίπλα στην οποία αισθάνομαι ακόμα ότι τίποτα κακό δεν μπορεί να μου συμβεί. Είναι ο αδερφός μου ο Φίλιππος, που εκπέμπει ένα φως που σπανίζει στις μέρες μας και που με κάθε σφιχτή αγκαλιά που μου δίνει αισθάνομαι να κολλάνε όλα τα σπασμένα κομμάτια μου. Είναι η κολλητή μου φίλη, αδερφή μου και πλέον κουμπάρα μου Μαριάννα, η οποία στάθηκε βράχος δίπλα μου όλα αυτά τα χρόνια και ήταν ο άνθρωπός μου, ακόμα και τις στιγμές που αισθανόμουν ότι όλος ο κόσμος ήταν εναντίον μου.
Είναι η άλλη μου κολλητή η Τζέλλς, η οποία μας στάθηκε όσο κανείς στην προσπάθειά μας να γίνουμε γονείς και που θα έχουμε την τιμή να μας βαφτίσει τον Νίκο μας. Είναι ο ξάδερφός μου ο Βαγγέλης, ο πιο όμορφος και αυθεντικός άνθρωπος που έχω γνωρίσει ποτέ μου, ο οποίος μου υπενθυμίζει να μη μετριάζω τις αξίες μου και να μην καταπιέζω τα θέλω μου για κανέναν.
Είναι ο άντρας μου, ο Βύρωνας, αυτός ο άνθρωπος που έχει γίνει όλη μου η ζωή και με τον οποίο έχω χτίσει μια οικογένεια πιο όμορφη απ’ ό,τι θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ. Είναι αυτός που, παρά τις άπειρες δυσκολίες που του έχει φέρει η ζωή, εξακολουθεί να θριαμβεύει σε όλους του τους στόχους. Είναι αυτός που με υποστηρίζει στα πάντα και με εξελίσσει καθημερινά. Είναι αυτός που ξέρει να αγαπάει όπως κανένας άλλος και να συγχωρεί πραγματικά. Είναι ο άνθρωπος που θαυμάζω περισσότερο από όλους και που μιλώντας (ή γράφοντας) για αυτόν αισθάνομαι να γεμίζει η καρδιά μου αγάπη και ευτυχία. Είναι το για πάντα μου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ