Έξυπνη, δυναμική και με μια φινέτσα που ξεχωρίζει. Η ενδυματολόγος και σκηνογράφος Εύα Νάθενα βρίσκεται συνέχεια πίσω από μεγάλες θεατρικές και κινηματογραφικές επιτυχίες, έχει συνεργαστεί με μερικά από τα κορυφαία ονόματα του καλλιτεχνικού χώρου και πάντοτε ξεχωρίζει για τις κομψές εμφανίσεις της – παρόλο που εκείνη δηλώνει “συνειδητοποιημένος backstage επαγγελματίας”.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αυτήν την περίοδο συνεργάστηκε με τον Τάσο Μπουλμέτη στην ταινία “Νοτιάς”, που ήδη κάνει μεγάλη επιτυχία στις κινηματογραφικές αίθουσες και ανέλαβε να ντύσει τους ήρωες του έργου με αυθεντικά κουστούμια των 70’s και 80’s. Με αφορμή την ταινία υποδέχτηκε το TLIFE στο ατελιέ του σπιτιού της και μας μίλησε για τη δουλειά της, τη ζωή της, τον γάμο της στην όμορφη Επίδαυρο και αποκάλυψε… τις πιο κρυφές πτυχές του εαυτού της!
Το όνομά σας στο χώρο του θεάτρου και του κινηματογράφου, τόσο ως ενδυματολόγος όσο και ως σκηνογράφος, είναι πια συνώνυμο της επιτυχίας. Τι είναι αυτό όμως που σας αρέσει περισσότερο όταν ξεκινάτε μια νέα δουλειά;
Αυτό που με γοητεύει σε κάθε νέα δουλειά είναι η επαφή με τους ανθρώπους. Το εικαστικό αποτέλεσμα είναι η φυσική εξέλιξη, επειδή μου είναι οικεία η διαδικασία να επιλέξω και να υλοποιήσω την κάθε δουλειά. Το θέμα είναι πώς συνεργάζεσαι με τους ανθρώπους για να προκύψει αυτό το αποτέλεσμα. Και πάντα το λέω λίγο ρομαντικά πως οι δουλειές έρχονται και παρέρχονται, αλλά οι συνεργασίες και τα δεσίματα με τους ανθρώπους είναι αυτά που μένουν.
Ποια είναι η πηγή έμπνευσης σας όταν ξεκινάτε μια νέα δουλειά;
Τα πάντα είναι πηγή έμπνευσης. Εγώ σε κάθε νέα δουλειά τοποθετώ τον εαυτό μου εξολοκλήρου μέσα σε αυτήν, μέχρι να τελειώσει. Ψυχή και σώμα είμαι σε αυτό που κάνω και πολλές φορές κοιμάμαι και ξυπνάω με αυτήν τη σκέψη. Όχι σαν βάσανο, αλλά σαν ένας δημιουργικός πυρετός. Να φανταστείς πως αν κάνω για παράδειγμα ένα σκηνικό πράσινο και στα όνειρά μου βλέπω αυτό το χρώμα και στο περιβάλλον μου προσπαθώ να σκανάρω ό,τι πράσινο υπάρχει. Έτσι κάθε δουλειά είναι σαν να μπαίνω σε ένα νέο κόσμο και αυτό είναι μαγικό… Για εμένα αυτή η δουλειά είναι μια ευτυχία.
Έχετε συνεργαστεί με πολλά μεγάλα ονόματα των καλλιτεχνικών δρώμενων τόσο στον κινηματογράφο όσο και στο θέατρο… Πώς ήταν αυτές οι συνεργασίες;
Οι δουλειές που σου μένουν στο μυαλό και πετυχαίνουν είναι πάντα αυτές που με τους ανθρώπους που συνεργάζεσαι, νιώθεις συγγενής. Άλλοτε οι άνθρωποι μοιάζουμε και ταιριάζουμε και άλλοτε το «δέσιμο» προκύπτει από το θαυμασμό που έχεις στο πρόσωπο κάποιου. Εγώ έχω ανάγκη να θαυμάζω το σκηνοθέτη μου και γι’ αυτό στην κορυφή της πυραμίδας θα βάλω τους σκηνοθέτες με τους οποίους έχω συνεργαστεί, γιατί στιγματίζουν ωραίες περιόδους της ζωής σου. Ανάμεσά τους είναι ο Κώστας Γαβράς, ο Παντελής Βούλγαρης, ο Τάσος Μπουλμέτης, η Ρούλα Πατεράκη, η Μαρία Λυμπεροπούλου και πολλοί ακόμη. Και φυσικά ο Διονύσης Φωτόπουλος, που έχει ξεχωριστή θέση στη ζωή μου. Ξεκίνησα ως βοηθός του και τώρα είναι σαν οικογένειά μου.
Και η συνεργασία με τη νεότερη γενιά και καλλιτέχνες όπως ο Σάκης Ρουβάς, ο Δημήτρης Λιγνάδης, η Σμαράγδα Καρύδη και άλλοι πώς είναι;
Εγώ θα μιλήσω γενικότερα για τους νέους και θα πω πως όποτε εμπλέκομαι με νεώτερους καλλιτέχνες θαυμάζω το θάρρος και το θράσος τους. Μου αρέσει το πάθος τους για αυτό που κάνουν. Οι καλλιτέχνες δεν γερνούν και το πάθος με κάθε νέα δουλειά ανανεώνεται… Ειδικά πάντως με τους νέους συνεργάτες, ακόμη και αν ανήκουν σε άλλα είδη εκτός υποκριτικής, πάντα με παρασύρουν σε ένα κόσμο που με γοητεύει πολύ.
(Στα παρασκήνια του “Νοτιά”, φωτογραφία Ηώ Πάσχου)
Φέτος, ασχοληθήκατε με το ενδυματολογικό κομμάτι στην ταινία Νοτιάς. Πώς ήρθε η συνεργασία με τον Τάσο Μπουλμέτη. Τι θα δούμε από εσάς στην ταινία;
Εγώ έχω ασχοληθεί με τα κουστούμια της ταινίας. Ο “Νοτιάς” ξεκινά το 1968 με ένα δεκάχρονο παιδί, που μεγαλώνει και γίνεται έφηβος στη μεταπολίτευση. Πρόκειται για τις δεκαετίες των 70’s και 80’s. Αυτή η εποχή είχε μια πολύ ιδιαιτερότητα, όσον αφορά στη μόδα και χαρακτηρίζεται από ακραίες τάσεις. Στην ταινία λοιπόν, έντυσα τους ήρωες με αυτά που αγάπησε και μίσησε ο κόσμος εκείνη την εποχή. Κάποιοι αγάπησαν τις καμπάνες στα παντελόνια και άλλοι όχι. Το ίδιο και με τις φαβορίτες στους άντρες, που τις είχαν όλοι (και φυσικά και οι ήρωες στο Νοτιά). Αυτό που, άλλωστε, λέω πάντα, είναι πως ένα κουστούμι δεν πρέπει να ξεκινά από το λαιμό και κάτω, αλλά από την κορυφή και να είναι ένα ενιαίο σύνολο. Αλλιώς θα είναι σαν μεταμφίεση.
Και επειδή σαν εποχές, τα 70’s και τα 80’ s ήταν κοντά μας χρονικά αποφάσισα να πορευτώ μόνο με αυθεντικά ρούχα. Ό,τι υπάρχει στην ταινία -ακόμη και τα παπούτσια- είναι αυθεντικά εκείνης της εποχής. Μάλιστα, ενθάρρυνα και τους ηθοποιούς να φορέσουν κάποια από αυτά τα κομμάτια εκτός γυρισμάτων και να τα νιώσουν δικά τους…
(Τα παπουτσάκια που χρησιμοποιήθηκαν την ταινία Νοτιάς)
Είναι αλήθεια πώς προέκυψαν δωρεές με ρούχα εκείνης της εποχής για την ταινία;
Τα τελευταία χρόνια συνεργάζομαι με «Το Βεστιάριο». Πρόκειται για έναν μεγάλο και πολύ καλά οργανωμένο χώρο, στον οποίο συνεργάζομαι με δυο γυναίκες τις Γωγώ Κώνστα και Αιμιλία Σαρρή, που έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά. Όταν τους είπα πως θέλω αυθεντικά κουστούμια, δέχτηκαν να ανοίξουν τις πιο κρυφές ντουλάπες τους και να χρησιμοποιήσουμε πολύτιμα ρούχα από επώνυμες κυρίες της Αθήνας, που τα έδωσαν με δωρεές. Και τέλος, μας βοήθησαν πολύ και οι μοδίστρες που έφεραν τα ρούχα στα μέτρα του κάθε ηθοποιού. Αναφέρω την Ελένη Μελισσάρη, που χρόνια ντύνει τις παραστάσεις και τις ταινίες μας.
(Όλο το επιτελείο του Βεστιαρίου, που εργάστηκε για την ταινία “Νοτιάς”, με την ΕύαΝάθενα και τις βοηθούς της, Ε. Δαρζέντα και Δ. Κολυβά)
Τελικά τι είναι αυτό που σας αρέσει περισσότερο; Θέατρο ή κινηματογράφος
Μου αρέσουν πολύ και τα δύο. Από παιδί έπληττα πολύ και μου άρεσε να ασχολούμαι με πολλά διαφορετικά πράγματα. Και με αυτήν τη δουλειά κατάφερα να βρω αυτό που ήθελα γιατί έχει εναλλαγές, από το θέατρο στον κινηματογράφο και αντίστροφα.
Ποιες δυσκολίες μπορεί να αντιμετωπίσει στη δουλειά του ένας ενδυματολόγος και σκηνογράφος.
Είναι πολλές οι δυσκολίες, αλλά ευτυχώς τις ξεχνάς. Εμένα ο χαρακτήρας μου με βοηθά να κρατώ τα θετικά, να ωφελούμαι από αυτά και να πηγαίνω παρακάτω. Οι δουλεία μου έχει δώσει μεγάλες χαρές και νιώθω τυχερός άνθρωπος.
(Σκηνές από την ταινία “Νοτιάς”)
Η κρίση έχει επηρεάσει το χώρο σας; Αλλά και την καθημερινότητά σας;
Πάρα πολύ… Αλλά το νόμισμα έχει πάντα δυο όψεις. Στην αρχή με επηρέασε το πόσο πολύ φοβηθήκαμε όλοι και γκρινιάζαμε. Αποφάσισα να αντισταθώ και είπα θα θυμηθώ τα πρώτα χρόνια που έκανα τη δουλειά μου με ελάχιστα χρήματα και ήμουν πολύ ευχαριστημένη με το αποτέλεσμα. Όλα γίνονται. Η κρίση ήρθε, αλλά οφείλουμε να την αντιμετωπίσουμε. Έχω κάνει μεγάλες παραγωγές, που φαίνονται πολύ ακριβές χωρίς να είναι.
(Τα πέπλα που χρησιμοποιήθηκαν στην ταινία οι “Νύφες” του Παντελή Βούλγαρη)
Αν και ζείτε στην Αθήνα ξέρω πως έχετε μια μεγάλη αγάπη για την Επίδαυρο και έχετε και σπίτι εκεί. Πώς προέκυψε αυτή η σύνδεση με την περιοχή;
Εγώ ερωτεύτηκα από την αρχή το θέατρο, το τοπίο και το πώς με δέχτηκε ο κόσμος εκεί. Ήταν να συμβεί. Από τα 18 μου χρόνια που ήρθα από την Κρήτη σαν να με τράβηξε κάτι στην περιοχή. Τότε είπα πως θα αποκτήσω ένα σπίτι εκεί. Αυτήν την αγάπη μου για την Επίδαυρο την μετάδωσα και στον άντρα μου και αποφασίσαμε να το κάνουμε μαζί.
Εκεί είχατε επιλέξει να γίνει και ο πρωτότυπος για γάμο σας με τον Κώστα Λαμπρόπουλο. Τι είναι αυτό που θυμάστε με μεγαλύτερη νοσταλγία και αγάπη από εκείνη τη μέρα;
Ήταν αυτονόητο ότι εκεί θα παντρευτούμε. Μάλιστα ο γάμος έγινε σε μια αγαπημένη μας εκκλησία και στο προαύλιό της, λόγω χωροταξίας, έγινε το ανορθόδοξο που αντί ο κόσμος στο μυστήριο να σταθεί πίσω μας, στάθηκε μπροστά μας. Τη στιγμή του γάμου, βλέποντας όλα τα αγαπημένα μας πρόσωπα είπα μέσα μου και στον άντρα μου πως… αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ.
Όσο για το ότι ήταν ιδιαίτερα πρωτότυπος δεν οφείλεται σε εμάς, Είχαμε σκεφτεί μια απλή τελετή με λίγο κόσμο. Όταν κάθισα να γράψω τους καλεσμένους, βγήκαν πολύ περισσότερα πρόσωπα από ότι περιμέναμε, αλλά αυτοί ήταν οι άνθρωποί μας. Και καθ’ όλη τη διάρκεια του γάμου οι καλεσμένοι μας είχαν ετοιμάσει πολλές εκπλήξεις…
Πώς γνωριστήκατε με τον σύζυγό σας και φθάσατε ως τα σκαλιά της εκκλησίας; Είστε πολλά χρόνια μαζί;
Να πω την αλήθεια εγώ είμαι συνειδητοποιημένος backstage επιχειρηματίας και δυσκολεύομαι πολύ να μιλώ για την προσωπική μου ζωή. Να πω ότι για πέντε με έξι χρόνια δουλεύαμε μαζί στο σινεμά και ένα βράδυ ήταν σαν να μας ξανα-σύστησαν… Εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε και η σχέση μας. Μετά από 5 χρόνια συνεργασίας και φιλίας προέκυψε ένας δυνατός έρωτας που ακόμη αναρωτιέμαι πως έγινε.
Το καθημερινό σας πρόγραμμα είναι φορτωμένο με πολλές υποχρεώσεις. Οικογένεια και καριέρα μπορούν τελικά να συνδυαστούν;
Εμένα οικογένειά μου είναι ο άντρας μου, οι φίλοι μου κι κάποια πρόσωπα που συνεργάζομαι μαζί τους και είναι σαν οικογένειά μου επίσης. Το καλύτερο κομμάτι της ζωής μου το φυλάω για την ευρύτερη οικογένειά μου.
Ποια η σχέση σας με τη μόδα; Υπάρχει ένα συγκεκριμένο στυλ που σας αρέσει ή θέλετε να τολμάτε στις επίσημες εμφανίσεις σας;
Μου αρέσει να ασχολούμαι με τη μόδα… Στη δουλειά ασχολούμαι με το να φτιάχνω την εμφάνιση στους άλλους και προφανώς δεν θα γινόταν να μην ασχοληθώ και με τη δική μου. Το ρούχο είναι statement (δήλωση) και πρέπει να μπορείς να το υποστηρίξεις. Εγώ είχα και την τύχη να έχω μια γιαγιά που αγαπούσε τη μόδα, το υιοθέτησα και μεγάλωσα με αυτήν τη σκέψη σαν αν είναι κάτι αυτονόητο.
Θέλω να μου πείτε ποιο είναι το μεγαλύτερο όνειρό σας;
Να είμαι καλά με την οικογένειά μου, με την ευρύτερη οικογένεια που είπα…
Λίγα λόγια από την Εύα Νάθενα για το σπίτι της…
Ποια είναι η αγαπημένη σας γωνιά στο σπίτι;
Με τον σύζυγό μου αποφασίσαμε να μείνουμε σε ένα απλό σπίτι που έχει εκπληκτική θέα. Αυτή, όποτε προλαβαίνουμε να την βλέπουμε είναι το αντίδοτο μετά από μια κουραστική μέρα. Ουσιαστικά το εντυπωσιακό του σπιτιού είναι αυτό που υπάρχει έξω από το σπίτι.
Υπάρχει κάποιος χώρος που έχετε δημιουργήσει ως ατελιέ και για τη δουλειά σας;
Δεν τα διαχωρίζω αυτά… Και στο προηγούμενο σπίτι μου υπήρχε χώρος που χρησιμοποιούσα ως ατελιέ.
Έχετε διακοσμήσει το χώρο με το δικό σας γούστο ή με τη βοήθεια κάποιου ειδικού;
Το σπίτι της Αθήνας το διακοσμήσαμε μαζί με τον σύζυγό μου. Της Επιδαύρου, όμως, με δημοκρατικές διαδικασίες το έφτιαξα μόνη μου. Αστειεύομαι… Έχει στοιχεία και από τους δυο μας, αλλά επειδή λόγω δουλειάς και εμπειρίας αναλαμβάνω συνήθως εγώ αυτό το κομμάτι, το σπίτι έχει απόλυτα το γούστο μου.
Φωτογράφιση στο ατελιέ και το σπίτι της Εύας Νάθενα: Πέτρος Χόντος
Συνέντευξη – Επιμέλεια κειμένου: Νατάσσα Στρόβιλα
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ