Η Ευρυδίκη Βαλαβάνη ποζάρει για το εξώφυλλο του περιοδικού Shape και μιλά για το Survivor, το Dancing with the Stars, το pole dancing, τον Κωνσταντίνο Βασάλο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ασχολείται με τον αθλητισμό από τότε που θυμάται τον εαυτό της κάνοντας μπαλέτο. Ένας τραυματισμός όμως την ανάγκασε να το σταματήσει και να ξεκινήσει ως θεραπεία την κολύμβηση. Και όπως σε όλα όσα καταπιάνεται, σαν να πείσμωσε, έτσι και ο αθλητισμός μετατράπηκε για εκείνη σε πρωταθλητισμό.
«Δε θα ξεχάσω αυτό το φριχτό για ένα παιδί πρόγραμμα, που πρέπει να κάνει προπονήσεις παράλληλα με το σχολείο και όλες τις υπόλοιπες υποχρεώσεις. Θυμάμαι ότι το πρωί έπρεπε να πίνω έναν τοματοχυμό, το μεσημέρι να τρώω κάτι αβγά που δε μου άρεσαν καθόλου και να πρέπει να βουτάω ακόμα και το καταχείμωνο στο νερό. Αλλά δε μετανιώνω καθόλου», λέει.
Πόσο έχει καθορίσει το χαρακτήρα σου η ενασχόληση με τον πρωταθλητισμό;
Το γεγονός ότι είναι ατομικό άθλημα με έκανε πολύ δυναμική, γιατί ήθελα να ξεπερνάω διαρκώς τον ίδιο μου τον εαυτό. Αυτό με ακολούθησε και στη μετέπειτα ζωή, με βοήθησε να πατάω σταθερά στα πόδια μου και να σκέφτομαι ότι είμαι μόνη μου και πρέπει να τα καταφέρνω σε κάθε συνθήκη.
Πώς μπήκε το pole dancing στη ζωή σου;
Ξεκίνησε να κάνει η κολλητή μου ως γυμναστική. Εγώ βέβαια τη συμβούλευα να επιλέξει κάποιο άθλημα για να ασκηθεί, μέχρι που πήγα να τη δω σε μια προπόνηση και ενθουσιάστηκα. Μόλις τελείωσε της είπα ότι θέλω να ασχοληθώ κι εγώ με το pole dancing. Κι αυτό ήταν, κόλλησα. Είδα θεαματικά αποτελέσματα στο σώμα μου, γιατί είναι πολύ σκληρή προπόνηση, ακόμα περισσότερο και από την κολύμβηση, καθώς πρέπει να φτιάξεις πολύ δυνατό κορμό για να σηκώνεις όλο σου το σώμα με τα χέρια. Δεν υπάρχει σημείο του σώματος που δε γυμνάζεται.
Πόσο σου άλλαξε τη ζωή το ριάλιτι επιβίωσης;
Ήταν μια τρομερή εμπειρία την οποία θα ξαναζούσα ευχαρίστως, γιατί μου έμαθε να εκτιμάω τα πιο απλά και αυτό δε θα ήθελα να το ξεχάσω ποτέ. Για εμένα το πιο δύσκολο πράγμα εκεί ήταν η έλλειψη επικοινωνίας. Έκτοτε δε θεωρώ τίποτα δεδομένο και δεν παραλείπω να δείχνω τα συναισθήματά μου. Μπορεί να ακούγεται αστείο, αλλά θα στείλω χωρίς λόγο μήνυμα στους γονείς μου ότι τους αγαπώ. Και βασικά μετά το Survivor μ’ έπιασε ένα κατοχικό σύνδρομο με το φαγητό: μαγειρεύω πάρα πολύ λιτά, δεν πετάω τίποτα, δεν αφήνω φαγητό να χαλάσει και σερβίρω πάντα μικρότερη μερίδα ώστε να έχω και για επόμενο γεύμα.
Πώς ένιωσες όταν συνειδητοποίησες πόσο δημοφιλείς, είτε για θετικούς είτε για αρνητικούς λόγους, είχατε γίνει όλοι οι παίκτες;
Κανείς δεν περίμενε όλη αυτή τη δημοσιότητα. Νομίζω ότι αυτό ήταν ένα κοινωνικό φαινόμενο. Ήταν ακριβώς το ίδιο σαν να παίζει ποδόσφαιρο ο Ολυμπιακός με τον Παναθηναϊκό: υπάρχουν οι φανατισμένοι, οι haters και οι φίλαθλοι. Εμένα προσωπικά δε μου έτυχε ποτέ κάτι αρνητικό στο δρόμο. Αντίθετα, έχω λάβει πολλή αγάπη.
Στο παιχνίδι γνώρισες και τον Κωσταντίνο Βασάλο. Πότε κατάλαβες ότι σου αρέσει;
Έχω πει άπειρες φορές ότι δεν τον είχα παρατηρήσει, δε μου έκανε το «κλικ» από την αρχή. Μετά την ένωση ήρθα κοντά με αρκετά παιδιά των Μαχητών, όχι μόνο μ’ εκείνον. Μου άρεσε πάρα πολύ ο τρόπος που σκεφτόταν, που ενεργούσε, ότι ήταν πολύ δοτικός, αλλά δεν είχε περάσει ούτε από το δικό μου το μυαλό ούτε από το δικό του ότι θα είμαστε μαζί. Αυτό καλλιεργήθηκε εκτός παιχνιδιού, γιατί κάναμε πολλές δουλειές μαζί όλο το καλοκαίρι. Έτσι, περάσαμε πολύ χρόνο μαζί ως φίλοι και στη συνέχεια συνειδητοποιήσαμε ότι θέλουμε να είμαστε μαζί.
Πότε ήταν η στιγμή που το συνειδητοποίησες;
Ο Κωνσταντίνος με προσέγγισε πάρα πολύ διακριτικά, πολύ κολακευτικά και γοητευτικά, χωρίς πίεση. Θυμάμαι την ημέρα, αλλά δε θα ήθελα να το μοιραστώ.
Πώς πήρες την απόφαση να συμμετέχεις στο Dancing with the Stars;
Επειδή είμαι λίγο αγοροκόριτσο, σκέφτηκα ότι θα μου άρεσε να δω την Ευρυδίκη λίγο πιο γυναίκα. Γενικότερα μου αρέσει να προκαλώ τον εαυτό μου και να δοκιμάζω καινούρια πράγματα. Τώρα που έχουν περάσει λίγα live ξέρω ότι θα προτιμούσα να κυλιέμαι στις λάσπες, να τρέχω στο στίβο μάχης και να προσπαθώ να βρω το στόχο παρά να χορεύω στο Dancing with the Stars, γιατί είναι πάρα πολύ απαιτητικό. Πρέπει να πατήσεις πάνω στο ρυθμό, να έχεις σωστή στάση σώματος, να μάθεις τη χορογραφία και ένα σωρό άλλα πράγματα.
Αλήθεια σε έχει δυσκολέψει τόσο πολύ;
Πάρα πολύ. Προπονούμαι 8 ώρες κάθε μέρα, ξεθεώνομαι. Τώρα βλέπω περισσότερες ώρες τον παρτενέρ μου, τον Παύλο, παρά τον Κωνσταντίνο.
Διάβασε όλη τη συνέντευξη στο Shape που κυκλοφορεί
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ