Φωτεινή Πιπιλή: O δήμαρχος της Αθήνας θα πρέπει να κυκλοφορεί με ψηλοτάκουνα

Επαναστάτρια με αιτία, που επιστρέφει ξανά «στον τόπο του εγκλήματος»: Αυτή είναι η Φωτεινή Πιπιλή, πρώην βουλευτής της Ν.Δ. στην Α΄ Αθηνών, που ετοιμάζει ξανά «μπαγκάζια» για τη Βουλή, σε συνεννόηση πάντοτε με τον πρόεδρο του κόμματός της Κυριάκο Μητσοτάκη.

Ως ισχυρή δημοτική σύμβουλος και δυο φορές προτεινόμενη για τον Δήμο Αθηναίων, πιστεύει ότι ο δήμαρχος πρέπει να φοράει… ψηλοτάκουνα για μια ώρα της ημέρας στα πεζοδρόμια της Αθήνας, που κόβουν σωρηδόν παραπεμπτικά για το ΚΑΤ. Ο Δήμος Αθηναίων είναι, σύμφωνα με την πρώην βουλευτή και όσα λέει στην Espresso και την Βίβιαν Μπενέκου, «ο μέγας χορηγός του Νοσοκομείου Ατυχημάτων».

Εχει γίνει γιαγιά από ανιψιό, λατρεύει τις γάτες, απεχθάνεται τον γάμο και τις δεσμεύσεις και δεν έχει χάσει ποτέ τον εαυτό της και την αυτοκυριαρχία της για έναν άντρα.

Πώς κρίνεις τη συμφωνία για τα Σκόπια;

Οταν άκουσα Τσίπρα – Κοτζιά στα διαγγέλματα, είπα: «Είμαι πολύ ικανοποιημένη από αυτή τη συμφωνία, νιώθω εθνικά υπερήφανη γιατί, επιτέλους, η Ελλάδα μετά από τόσα χρόνια αγώνων θα μπει στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ… Δηλαδή, ρε φίλε, για να μην τρελαθούμε, δεν θέλαμε εμείς να μπούμε στο ΝΑΤΟ, αλλά αυτοί… Ο,τι κόκκινη γραμμή βάλαμε την κέρδισαν οι Σκοπιανοί. Το μεγαλύτερο λάθος για μένα είναι η γλώσσα και η μακεδονική ταυτότητα.

Ο Τσίπρας σε έναν λαό, που ο ίδιος τον έχει δηλητηριάσει τόσα χρόνια τώρα, ότι η Μέρκελ και οι Αμερικανοί είναι μεγάλοι εχθροί του, έρχεται να του πει ότι αυτοί θέλουν τη λύση και πρέπει να λύσουμε το θέμα. Ελεος, ρε φίλε… Ελεος, Αλέξη».

Θα κατέβεις ξανά στις εκλογές;

Φυσικά. Υπάρχει πολιτική συνέχεια. Εχω μια αυτονόητη πορεία με το εξής δεδομένο: Εχω το μοναδικό προσόν, στο σύνολο σχεδόν των εκλεγμένων βουλευτών, να εκλέγομαι με 10.000 σταυρούς χωρίς να έχω κομματική ταυτότητα. Δεν υπήρξα ποτέ μέλος ή κομματικό στέλεχος της Ν.Δ., αν και ιδεολογικά ήμουν και θα είμαι Νέα Δημοκρατία.

Δεν υπήρξα συνδικαλίστρια να δημιουργώ πυρήνες, δεν υπήρξα ποτέ κολαούζος και γλείφτρα, λόγω χαρακτήρα, κι επειδή δεν είχα τέτοια ανάγκη, από νωρίς πέτυχα να είμαι αυτοδύναμη. Δεν είχα καν πολιτικό γραφείο. Δεν υπάρχει ψηφοφόρος που να με έχει δει να τον κερνάω καφέ και να μου ζητάει ρουσφέτια στο πολιτικό μου γραφείο. Τα κατάφερνα με τα ποδαράκια μου, κυκλοφορώντας, δρόμο δρόμο, ρούγα ρούγα, γειτονιά γειτονιά. Το ίδιο έκανα, κάνω και θα κάνω.

Στις εκλογές του 2015 ήμουν η μόνη στην Α΄ Αθηνών που δεν είχα υπάρξει ούτε δήμαρχος ούτε υπουργός. Παρ’ όλα αυτά, πήρα 22.000 σταυρούς. Δεν έχει σημασία αν δεν βγήκα, γιατί χάθηκαν τρεις έδρες στη συγκεκριμένη Περιφέρεια, αλλά ήμουν δίπλα σε θηρία και για 1.000 σταυρούς δεν βγήκα. Αυτό εμένα μου δίνει μια ακαταμάχητη δυναμική. Φυσικά, όλα αυτά τελειώνουν με τη συμπερίληψη στα ψηφοδέλτια. Δεν προκαταλαμβάνουμε τίποτε.

Ποια η σχέση σου με τον Κυριάκο Μητσοτάκη;

Η σχέση που έχω με τον Κυριάκο είναι πολύ δυνατή, αν και δεν τον ήξερα. Οταν εγώ μεσουρανούσα ως δημοσιογράφος, εκείνος ήταν στην Αμερική και σπούδαζε. Τον Κυριάκο, ως δημοσιογράφος, τον παρακολούθησα όταν πρωτοβγήκε βουλευτής και είχε αναλάβει πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος. Βλέποντάς τον τότε, κι όντας δημοσιογράφος ακόμη, έλεγα: «Ρε, συ, αυτός ασχολείται με έναν τομέα με τον οποίο δεν ασχολείται κανείς». Τον εκτίμησα για αυτό, γιατί το περιβάλλον είναι και δικό μου αγαπημένο θέμα, χωρίς να τον ξέρω προσωπικά. Ελεγε πράγματα τελείως προωθημένα, και ήταν πολύ νέος.

Μετά τον πρόσεξα, ως υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης, και ήμουν αναφανδόν υπέρ της πολιτικής του, όπως και του Κωστή Χατζηδάκη, γιατί εγώ ανήκω στην πολύ φιλελεύθερη πλευρά της Ν.Δ. και έβλεπα έναν άνθρωπο εργατικό και καθόλου δημοσιοσχεσίτη. Ο Κυριάκος είναι πολύ εργατικός και δεν είναι λαϊκιστής. Αυτό είναι πολύ μεγάλο προσόν.

Ποια η γνώμη σου για την αριστερή κυβέρνηση Τσίπρα;

Ο λαός δεν ψήφισε αριστερά. Ψήφισε ένα κομμουνιστικο-αναρχικο-ρουβικωνικό συνονθύλευμα μόνο και μόνο για να μην πληρώνει ΕΝΦΙΑ. Σε αυτό έρχεται καπέλο και κουμπώνει ο εθνικολαϊκιστής Πάνος Καμμένος, κι εδώ καίγεται η κοινή λογική. Κι όλα αυτά, για να μην πληρώνουν ΕΝΦΙΑ, διόδια, για να ανέβει ο κατώτατος μισθός και για να τους προσλάβουν στο Δημόσιο. Αυτό το κράμα δεν έχει πολιτική ιδεολογία. Δηλαδή, δεν πήγε το 36% να ψηφίσει την Αριστερά, ξεκάθαρα, οπότε εκεί θα έλεγα πάσο… Αυτό το συνονθύλευμα δεν μπορεί να κυβερνήσει κι απεδείχθη αυτά τα τριάμισι χρόνια.

Επειδή έχεις μεγάλη εμπειρία στον δήμο. Ποιος από τους φερόμενους ως υποψήφιους δημάρχους σε βρίσκει σύμφωνη;

Δεν θα μπω σε ονοματολογία γιατί δεν ξέρω. Θα σας περιγράψω, όμως, τον δήμαρχο που εγώ θα στηρίξω. Πρέπει να είναι Αθηναίος, να ξέρει πού έχει καλά σουβλάκια η Κυψέλη, πού πουλάνε κουμπιά και κλωστές στην Αθήνα, να ξέρει όλες τις γειτονιές της και να έχει παιδικές αναμνήσεις από την Αθήνα. Θα πρέπει, επίσης, να είναι ο δήμαρχος που θα περπατάει υποχρεωτικά με τακούνια, είτε άντρας είναι είτε γυναίκα. Θα φοράει ως βασανιστήριο παπούτσια με τακούνια και θα περπατάει στα πεζοδρόμια της Αθήνας για να καταλάβει τι περνάμε κάθε μέρα. Θα περπατάει με τακούνια, με καροτσάκι παιδικό, με πατερίτσες, μπαστούνια τυφλών· έτσι, για να αντιληφθεί ότι πρέπει να ξηλωθούν όλα τα πεζοδρόμια και να τοποθετηθούν σωστά τα τραπεζοκαθίσματα.

Δηλαδή, θέλεις δήμαρχο με δωδεκάποντα;

Ναι, ναι! Γιατί δεν περπατάνε να δούνε τι τραβάμε. Σπασμένα πεζοδρόμια, λακκούβες, δέντρα που βγάζουν ρίζες και έχουν σηκώσει τα πεζοδρόμια κι άλλα πολλά. Δεν θα γίνουμε ο μέγας χορηγός του ΚΑΤ επειδή το θέλουν αυτοί. Ο δήμαρχος Αθηναίων είναι ο μέγας χορηγός του ΚΑΤ.

Ποιος πληροί αυτές τις προϋποθέσεις, εν τέλει;

Θα κατέβαινα εγώ, εάν είχα τα κότσια πια, αλλά δεν τα έχω.

Ο τωρινός, ο Γιώργος Καμίνης, υπήρξε καλός;

Ο Καμίνης έκανε καλή κοινωνική πολιτική και εκεί τελείωσε η καριέρα του. Αλλά δεν είναι δουλειά του δημάρχου να υποκαταστήσει την πρόνοια, τη Θεανώ Φωτίου.

Οι γυναίκες του ΣΥΡΙΖΑ έχουν μια περίεργη αισθητική στη Βουλή. Πώς το σχολιάζεις;

Το έλεγα από τότε που ήμουν βουλευτής. Εμπαινα μέσα στο καφενείο κι έλεγα: «Ρε παιδιά, να πλενόμαστε και λίγο», αναφερόμενη γενικώς, και όχι σε συγκεκριμένα πρόσωπα. Το στιλ τους είναι ιδεολογικό, αν και τώρα έχουν αλλάξει. Αυτό, φυσικά, δεν με ενδιαφέρει, γιατί αν η άλλη δεν θέλει να πηγαίνει κομμωτήριο ή θέλει να ντύνεται σαν πατσαβούρα, αυτό είναι θέμα δικό της, και δεν το κατακρίνω. Εμένα με νοιάζει να μην κυκλοφορούν απαξιωτικά για αυτό που εκφράζει η Βουλή. Να μην μπαίνουν με πέδιλα, με νύχια βρόμικα, όπως έχουμε δει σε φωτογραφίες από συριζοανέλους βουλευτές, να μην είναι ρυπαροί, να μην καπνίζουν…

Βέβαια, τώρα που αποκτήσανε λεφτουδάκια, γιατί η πλειοψηφία στην αφραγκία ήτανε, τις βλέπεις τις κυρίες να φοράνε τα μοντελάκια. Τώρα εάν δεν έχουν γούστο, τι να κάνουμε; Γυαλίζει παιδιά, γυαλίζει πολύ…

Δημοσίως δεν σε βλέπουμε συχνά με παρέες. Πιστεύεις στις φιλίες;

Οι πραγματικοί μου φίλοι είναι πολλά χρόνια μαζί μου. Εγώ, όμως, ποτέ στη ζωή μου δεν έκανα «κολλητηλίκια», λόγω χαρακτήρα. Η καλύτερή μου φίλη εδώ και τριάντα πέντε χρόνια είναι η Λιάνα Βουράκη. Αυτή είναι η σταθερή μου, η πιο καλή μου φίλη, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι με την «κολλητή» μου θα είμαι ταυτισμένη. Ποτέ δεν το είχα αυτό.

Οταν σου συμβαίνει κάτι, σε ποιον τηλεφωνείς πρώτα;

Στα αδέλφια μου. Μόνο με την οικογένειά μου έχω «κολλητηλίκια». Εχω δυο αδέλφια και πέντε ανίψια. Η μεγάλη μου ανιψιά είναι σήμερα 43 ετών. Τώρα έχω και εγγόνι από τον ανιψιό μου. Ναι, είμαι και γιαγιά. Νόνα, που λέμε… Ο Αντώνης είναι τεσσάρων ετών.

Τα ερωτικά με ποιον τα συζητάς;

Με τον εαυτό μου. Δεν θεωρώ τους φίλους εξομολογητές. Δεν αποτελεί τον κορμό της ζωής μου αυτό.

Ο έρωτας, όμως, αποτέλεσε τον κορμό της ζωής σου;

Οχι. Τουλάχιστον φανερά, ποτέ. Δεν επηρέασε ποτέ την κανονικότητά μου. Για μένα, το μεγαλύτερο λάθος μιας γυναίκας είναι να στηρίζεται αποκλειστικά στην παρουσία του άντρα.

Εχεις κάνει έναν γάμο και χώρισες. Γιατί δεν το ξαναδοκίμασες;

Ο γάμος μου κράτησε δέκα χρόνια. Το έκανα μια φορά, αλλά κατάλαβα ότι δεν μου ταιριάζει. Δεν είχα την εικόνα της παντρεμένης. Θυμάμαι μια φορά, όντας παντρεμένη, είχα πάει για πολλοστή φορά στην Αίγυπτο, γιατί είχα φίλους διπλωμάτες και το είχα κάνει Κυψέλη Παγκράτι, κι αποφάσισα ότι πρέπει να πάω στην αρχή του Νείλου, να πάω λίγο και στο Σουδάν… Ηταν εποχές που δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα και εύκολες τηλεφωνικές επικοινωνίες. Αναγκάστηκε, λοιπόν, ο άντρας μου, όταν είδε ότι οι δέκα μέρες που του είπα έγιναν μήνας, να με ψάχνει στις πρεσβείες.

Οταν γύρισα, έγινε της τρελής· και δικαίως ο άνθρωπος.