Γ. Κιμούλης: “Η τηλεόραση έχει και εμετικά προϊόντα!”

Μέχρι τώρα είχαμε συνηθίσει τον Γιώργο Κιμούλη να μην μιλά πολύ και να επιλέγει να εκφράζεται μόνο μέσα από την δουλειά του. Ωστόσο, φαίνεται ότι όταν έχει απέναντί του έναν ηθοποιό κι όχι έναν δημοσιογράφο “ξεκλειδώνει” πιο εύκολα. Στο Nitro που κυκλοφορεί ο Γιώργος Κιμούλης μιλάει για όλα στον Ορφέα Αυγουστίδη και λέει πολλά για την τηλεόραση, τις οικονομικές συνήθηκες της Ελλάδας, αλλά και τον εαυτό του.

Πιο συγκεκριμένα, όταν ο Ορφέας Αυγουστίδης τον ρωτά ποιο είναι το στοιχείο εκείνο που κάνει έναν ηθοποιό αγαπητό, ο ίδιος απαντά με απόλυτη ειλικρίνεια: “Δεν νομίζω ότι είμαι μόνο αγαπητός. Δεν μπορούν να σε αγαπούν όλοι, ούτε να αρέσεις σε όλους, όπως επίσης δεν μπορούν να εγκρίνουν όλοι τις πράξεις μας. Αυτό που πρέπει να κάνει κάποιος είναι, πάνω απ’ όλα, να είναι συνεπής με την προσωπική του νομοθεσία και τον προσωπικό του πολιτισμό”.

Ποιος, όμως, είναι ο ρόλος- ψυχής που έχει στιγματίσει τον ταλαντούχο ηθοποιό; Η ίδια του η ζωή απαντα και συμπληρώνει “εκ των πραγμάτων, ο καλλιτέχνης οφείλει να βλέπει την ίδια του τη ζωή ως έργο τέχνης και να προσπαθεί να πείσει και τους άλλους να τη δουν έτσι”.

Φυσικά, εν μέσω κρίσης ο Ορφέας Αυγουστίδης δεν μπορούσε παρά να ρωτήσει τον ηθοποιό για τις συνήθηκες κάτω από τις οποίες γίνονται οι δουλειές σήμερα στο θέατρο. “Ποτέ μου δεν πίστεψα πως η ευμάρεια είναι βασική προϋπόθεση της τέχνης”, απαντά και συνεχίζει “αυτό που με ανησυχεί εμένα είναι η πεντακάθαρη πλέον διαμόρφωση μιας δεσπόζουσας τάσης, την οποία οι νεότεροι θεωρούν σχεδόν υποχρέωσή τους να ενστερνιστούν χωρίς καμία διάθεση κριτικής και ξεχνώντας ότι η ένταξη στις en vogue καταστάσεις είναι καλλιτεχνικός θάνατος“.

Έχουμε συνηθίσει αρκετούς ηθοποιούς να μιλούν απαξιωτικά για την τηλεόραση και τα προγράμματα τα οποία η τελευταία προβάλει. Ποια η άποψη του Γιώργου Κιμούλη; “Δεν πρέπει να θεωρούμε την τηλεόραση σαν ένα καλλιτεχνικό τοπίο. Την αθωώνουμε έτσι. Την εξωραϊζουμε. Η τηλεόραση είναι ένα ολόκληρο σύστημα και ως τέτοιο δεν μπορεί να μην έχει και εμετικά προϊόντα. Έτσι πρέπει να την αντιμετωπίζουμε: Σαν σύστημα! Ένα σύστημα το οποίο, με υποδόριες κινήσεις, προσπαθεί να μας αλλάξει τη ζωή και κατ’ επέκταση, να διαμορφώσει έναν καινούργιο άνθρωπο: τον άνθρωπο-θεατή».