Φτωχότερο είναι το ελληνικό τραγούδι με την είδηση πως ο Γιάννης Σπανός δεν ζει πλέον ανάμεσα μας. Ο σπουδαίος μουσικοσυνθέτης, που μας έχει χαρίσει αμέτρητα όμορφα τραγούδια, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 76 ετών, όπως έκανε γνωστό η τραγουδίστρια Πέννυ Ξενάκη. Τα τραγούδια του που έχουν τραγουδηθεί από όλους σημάδεψαν γενιές και γενιές. Τον Μάιο είχε γιορτάσει τα 50 του χρόνια στην δισκογραφία.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ήταν από τους δημιουργούς του Νέου Κύματος και αξιοσημείωτο είναι ότι μπήκε στην δισκογραφία με το υπέροχο «Μια αγάπη για το Καλοκαίρι». Σε μία από τις τελευταίες του συνεντεύξεις στην εφημερίδα Espresso, ο Γιάννης Σπανός είχε αποκαλύψει το πρόβλημα που είχε στους μυς, το οποίο παραλίγο να του στοιχίσει την καριέρα του.
Πότε καθίσατε πρώτη φορά στο πιάνο;
«Τέλη Δημοτικού, αρχές Γυμνασίου. Έπαιζε η αδερφή μου και έτσι «ξύπνησε» το αυτί μου. Μετά έπαιζα τα πάντα «με το αυτί». Πήγα στο ωδείο, αλλά δεν είχα την απαραίτητη υπομονή. Δεν έκανα τις ασκήσεις που χρειάζονταν, «πήδαγα» τάξεις.»
Αντιμετωπίσατε και ένα θέμα με τα χέρια σας.
«Λόγω ανωριμότητας! Κανονικά, έπρεπε να προχωράω αργά, να δυναμώνω, να έχω υπομονή μέχρι να φτάσω να παίζω δύσκολα πράγματα. Ένα μεσημέρι, ενώ ήμουν στη μέση τάξη του ωδείου, προσπαθούσα να παίξω κοντσέρτο του Τσαϊκόφσκι από παρτιτούρα. Ήμουν πολύ ατίθασος, αλλά δεν το μετανιώνω κιόλας. Θα ήθελα, βέβαια, να συνεχίσω, να γίνω πιανίστας κλασικός.»
Αλλού σας πήγε, όμως!
«Ο πατέρας μου, ως οδοντίατρος, περίμενε κάτι από μένα. Όμως, ήθελα να του αποδείξω, προτού ακόμη τελειώσω το Γυμνάσιο, ότι μπορούσα να βγάλω λεφτά από το πιάνο. Βρήκα μια θέση, έπαιζα με τις ώρες στη σχολή χορού της Ηρώς Σισμάνη -ακόμη τη θυμάμαι αυτή την κυρία- για να χορεύουν οι μέλλουσες μπαλαρίνες. Αυτό ήταν «αντιπιανιστικό»! Τα χέρια μου ήταν ανώριμα και εμφανίστηκε πρόβλημα στους μυς και στα νεύρα. Ο γιατρός είπε πως, αν δεν σταματούσα, θα πάθαινα αγκύλωση. Είναι κάποια λάθη που έχω κάνει και τα μετανιώνω τώρα, αλλά να σου πω κάτι, έγινε!»
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ