Γιάννης Τσιμιτσέλης: «Δεν είμαι των κοσμικών, ούτε των δημοσίων σχέσεων»

Ο πρωταγωνιστής της σειράς του Alpha «Έλα στη θέση μου» και της παράστασης «Βαφ’ τα μαύρα» στην Αθήνα, παραμένει σέξι, όπως τότε που τον πρωτογνωρίσαμε, αν και μεσολάβησαν ένας γάμος κι ένα παιδί. Ο Γιάννης Τσιμιτσέλης μιλάει για όλα στον Αλέξανδρο Πρίφτη και το Down Town Κύπρου.

Μοιάζει πάντως σαν να έχεις το κοκαλάκι της νυχτερίδας. Σε όποια παράσταση ή σειρά κι αν πρωταγωνιστείς κάνει επιτυχία. Ήσουν εξ’ αρχής σίγουρος και για την επιτυχία του «Έλα στη θέση μου», που προβάλλεται από τον Alpha;

Ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τίποτα. Ειδικά στην αρχή. Όλα είναι ρευστά. Δεν ξέρεις αν θα αγαπήσει ο κόσμος τη δουλειά στην οποία βρίσκεσαι, αν θα ταυτιστεί κι αν τελικά θα την αποδεχτεί. Το μόνο που γνώριζα ήταν ότι πρόκειται για ένα χαρούμενο project που, όσοι το παρακολουθήσουν, θα περάσουν καλά, θα χαμογελάσουν και, κάπως, θα ξεχαστούν για μία ώρα. Αυτό είναι το αρχικό ζητούμενο. Από εκεί και πέρα, μία καθημερινή σειρά, και δη κωμωδία, είναι ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα.

Δεν φοβάσαι μήπως «καείς» από τη φθορά μιας καθημερινής σειράς;

Κάποτε ίσχυε αυτό, σήμερα όμως δεν νομίζω ότι στέκει αυτό το πράγμα. Άλλωστε, πλέον, με την καθημερινή έκθεση που έχουμε όλοι από τα social media, δίνουμε το παρών και εκτιθέμεθα. Κάποτε ίσχυε ότι ο ηθοποιός θα μπορούσε να καεί στο καθημερινό. Στις μέρες μας, δεν είναι το ίδιο. Έτσι κι αλλιώς, δεν γίνονται συχνά σειρές…

Εσύ δουλεύεις από πολύ μικρός, σε αντίθεση με τον Βλάσση που υποδύεσαι στο σίριαλ του Alpha, ο οποίος είναι τεμπέλης. Σου ήταν εύκολο να τον ενσαρκώσεις;

Κοίτα, με τον Βλάσση δεν έχω πολλά κοινά. Ωστόσο, παρόλο που δεν έχουμε κοινά, περνάνε κομμάτια δικά μου στον χαρακτήρα του, γιατί βάζω τον εαυτό μου στον ρόλο. Ειδικά στα κωμικά στοιχεία που έχει. Τα βάζω με μία δόση υπερβολής. Αποκτά παραπάνω ενδιαφέρον έτσι.

Ήσουν επιφυλακτικός στην αρχή να για να πεις το «ναι», δεδομένου ότι μία μεγάλη επιτυχία, όπως το «Κάτω Παρτάλι», σταμάτησε άδοξα και μείνατε τελικά απλήρωτοι;

Η τελευταία μου δουλειά δεν ήταν το «Παρτάλι», αλλά η «Μουρμούρα» – εκεί δεν είχα κανένα πρόβλημα. Όλα ήταν καλά. Δεν το σκέφτηκα, όμως, πολύ. Μου άρεσε το σενάριο και δεν σκέφτηκα κάτι παραπάνω. Δεν κοίταξα την ανασφάλεια των καναλιών σε σχέση με τις άδειες και το μαύρο. Μου είπαν ότι θα γίνει η σειρά, ότι θα προχωρήσει και πως δεν υπάρχει κανένα θέμα. Δεν είχα να σκεφτώ κάτι, ούτε δυσκολεύτηκα.

Δεν σκέφτεσαι πλέον ότι μπορεί να χάσεις χρήματα, όταν επιλέγεις μία δουλειά;

Όχι, γιατί αυτή την περίοδο δεν τίθεται το θέμα τού να μη χάσεις λεφτά, αλλά να πάρεις κάποια. Δεν ξεκινάω με αυτό το γνώμονα. Η αρχή μου είναι καλύτερα να έχω να περιμένω δεδουλευμένα, παρά να μην έχω δουλειά.

Σε φθείρει η συνεχής αβεβαιότητα του επαγγέλματος αυτού;

Ναι, πολύ. Είναι ψυχοφθόρο. Αλλά, πες μου κάτι: μπορείς να κάνεις κάτι διαφορετικό; Έχω συνηθίσει πια. Εμείς οι ηθοποιοί, ξέρεις, ψάχνουμε δουλειά κάθε έξι μήνες. Κάθε τόσο ψάχνουμε δουλειά! Όλο αυτό το εφήμερο, μου έχει γίνει τρόπος ζωής. Είναι στη φύση του ηθοποιού πλέον. Δεν μπορεί να αλλάξει.

Τελικά, πιστεύεις ότι το όνομα και η υστεροφημία, δεν μετρούν καθόλου;

Φυσικά και μετράνε. Ειδικά στο να βρεις πιο εύκολα δουλειά. Είσαι πιο «ορατός» σε κάποιους άνθρωπος. Από εκεί και πέρα, συντελούν άλλοι παράγοντες, όπως το timing. Το αν θα είσαι ο κατάλληλος άνθρωπος, στη σωστή στιγμή. Δεν είναι όλοι οι ρόλοι για όλους. Μπορεί να γίνονται πάρα πολλές δουλειές και να μην υπάρχει ρόλος για εμένα και να μείνω εκτός. Ή και το αντίθετο. Το να βρίσκεσαι στα πράγματα και να δουλεύεις, λειτουργεί ως πλεονέκτημα στο να σε επιλέξουν πιο εύκολα για μία επόμενη δουλειά. Επίσης, πρέπει να αξιοποιείς τις ευκαιρίες που σου δίνονται.

Λες περισσότερα «όχι» στις δουλειές σου;

Σπάνια έχω αρνηθεί. Συνήθως τυχαίνει αυτά που μου προτείνουν να είναι αρκετά αξιόλογα κι έτσι δέχομαι. Έχω δώσει περισσότερες θετικές απαντήσεις, παρά αρνητικές. Θα πρέπει να μη με αφορά καθόλου μία πρόταση για να αρνηθώ.

Είσαι ένας άνθρωπος που αποφεύγει τα κοσμικά, παρόλο που η δουλειά σου απαιτεί ένα πιο κοινωνικό προφίλ. Σου κόστισε ποτέ αυτή σου η επιλογή;

Μόνο από την άποψη ότι δεν με βλέπετε κάθε βδομάδα στα περιοδικά. Δεν είναι αυτή η δουλειά μου, άλλωστε. Έτσι έχω μάθει από τότε που ξεκίνησα. Έτσι λειτουργώ. Δεν είμαι των κοσμικών, ούτε των δημοσίων σχέσεων. Ναι, είναι κοινωνικός, ευγενικός, χαλαρός, αλλά ως εκεί. Δε γίνομαι μαϊντανός. Θέλω να κάνω παρέα με ανθρώπους που επιλέγω εγώ και θέλω να επικοινωνήσω μαζί τους. Αυτούς τους αποκαλώ «φίλους». Φυσικά και θα πάω σε μία πρεμιέρα όταν θα με καλέσουν, θα δω συναδέλφους μου, αλλά δεν είναι αυτοσκοπός μου να βγαίνω κάθε βράδυ έξω, σε κοσμικά πάρτι.

Δεν θέλησες ποτέ να μοιραστείς τα καλά στοιχεία του χαρακτήρα σου, όπως το χιούμορ σου, με τον κόσμο;

Το κάνω μέσα από τη δουλειά μου. Δεν χρειάζεται να γυρνάω από πάρτι σε πάρτι για να το κάνω και να περιφέρομαι ασκόπως. Είναι και ψυχοφθόρο. Με τον κόσμο θέλω να αισθάνομαι ασφάλεια και άνεση. Και το έχω καταφέρει γιατί επικοινωνούμε μόνο μέσα από τη δουλειά μου. Είμαι πολύ ευγενικός μαζί τους, μιλάμε στα καμαρίνια όταν έρχονται, κάνουμε πλάκα. Είναι μια χαρά όλο αυτό.

Η επαγγελματική σου ζωή επηρεάστηκε ποτέ από την οικογενειακή σου κατάσταση; Τον γάμο, το παιδί;

Όχι, δεν νομίζω. Το ένα δεν επηρεάζει το άλλο. Ή μάλλον, για να το πω πιο σωστά, η δουλειά μπορεί να επηρεάσει την κατάσταση στο σπίτι, να μη με βλέπουν τόσο συχνά, αλλά το αντίθετο δεν έχει γίνει. Είμαι αυστηρός και πειθαρχημένος στη δουλειά μου και δεν αφήνω περιθώρια να επηρεαστεί.

Πολλοί συνεχίζουν να σε θεωρούν το ίδιο ελκυστικό και σέξι, όπως ήσουν όταν ξεκίνησες. Αυτό αποδεικνύεται και από τη φωτογράφηση που έκανες για το «Down Town» – αν και επιλέγεις πλέον αν μη φωτογραφίζεσαι συχνά. Έχεις την ίδια άποψη για τον εαυτό σου;

Κοίτα, αισθάνομαι πολύ καλά με τον εαυτό μου. Με το πώς μεγαλώνω, πώς ωριμάζω. Είμαι ψύχραιμός πια με ό,τι μου συμβαίνει. Ίσως το λέω και εκ του ασφαλούς, δεδομένου ότι εμένα μου πηγαίνουν καλά τα πράγματα επαγγελματικά. Δεν έχω λόγο να έχω ανασφάλειες. Πάντα βέβαια έχεις ανασφάλειες – αυτό δεν φεύγει τελείως. Όμως είμαι σε ένα καλό επίπεδο πια. Νιώθω καλά με μένα τον ίδιο. Νιώθω πιο σίγουρος.

Υπάρχουν φορές που χάνεις την ψυχραιμία σου;

Ναι. Σπάνια βέβαια, αλλά τυχαίνει.

Πότε;

Όταν είμαι πολύ κουρασμένος. Τότε το μυαλό αδρανεί, δεν σκέφτεσαι λογικά και ξεσπάς. Δύσκολα θα τη χάσω, όμως, την ψυχραιμία μου. Δεν μου συμβαίνει συχνά και δεν μου αρέσει όταν αυτό γίνεται γιατί είμαι άνθρωπος που δεν του αρέσουν οι συγκρούσεις και οι τσακωμοί. Θέλω να είμαι ήρεμος. Στο δρόμο, όταν οδηγώ, δεν τσακώνομαι, δεν βρίζω, δεν φωνάζω. Μου έχει τύχει να αποφύγω στο παρά πέντε ένα ατύχημα. Ακόμα κι όταν δεν φταίω εγώ όμως, λέω μέσα μου «εντάξει, το απέφυγες. Εφόσον δεν έγινε κάτι άσχημο, αυτό είναι που μετράει». Γιατί να βρίσω και να φωνάξω;

Αντιδράς έτσι επειδή είσαι γνωστός και σκέφτεσαι τι θα πουν μετά;

Όχι, όχι. Έτσι είμαι και δεν το κάνω για το τι θα πουν. Δεν μου αρέσει να λογομαχώ. Αποφεύγω τους καβγάδες. Οι εντάσεις και οι συγκρούσεις, τις περισσότερες φορές, δεν υπάρχει λόγος που υπάρχουν.

Η σχέση σου με την κόρη σου, Εύα, αλλάζει όσο εκείνη μεγαλώνει;

Ναι, αλλάζει προς το καλύτερο. Είναι άλλο να έχεις ένα βρέφος κι άλλο ένα παιδί τριών, τεσσάρων χρόνων. Μιλάμε, επικοινωνούμε, κάνουμε πολλά πράγματα μαζί.

Σε αυτό το βαθμό, αλλάζει και η σχέση σου με τη Βάσω;

Η σχέση μου με τη Βάσω είναι η σχέση μου με τη Βάσω. Δενόμαστε και οι τρεις πιο πολύ, και λόγω του παιδιού, που όσο μεγαλώνει το απολαμβάνουμε.

Είσαι κι εσύ από εκείνα τα παιδιά χωρισμένων γονιών που έχουν τη φοβία ότι δεν θα κάνουν έναν γάμο και μία οικογένεια που θα κρατήσει για πάντα;

Όχι, αυτό δεν με απασχόλησε πολύ. Ειδικά όσο μεγάλωνα. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του και καθορίζει τη μοίρα του. Ποτέ δεν είχα αυτή την αγωνία, ούτε το είδα σαν «πρόβλημα».

Ο έρωτας και ο άνθρωπος που είναι δίπλα μας είναι θέμα επιλογής ή τύχης;

Είναι θέμα συγκυριών. Από εκεί και πέρα, είναι κι άλλοι παράγοντες που συντελούν για μία σωστή και υγιή σχέση. Το πώς σε πάει κάθε πράγμα, το βλέπεις με τον καιρό.

Τι σε κάνει να χαίρεσαι;

Η κόρη μου. Από εκεί και πέρα τίποτα. Είμαι σε τρελό τρέξιμο, και όλο αυτό μου δημιουργεί πλήρη εγκεφαλική αποδιοργάνωση. Τρέχω τόσα πράγματα και οι ευθύνες είναι τόσες, που ψάχνω να βρω σαν τρελός μόνο μία ώρα παραπάνω ύπνου για να ξεκουραστώ. Δεν θέλω κάτι άλλο αυτή την περίοδο! (γελάει).

Δεν κουράστηκες να δουλεύεις ακατάπαυστα όλα αυτά τα χρόνια που σε γνωρίζουμε;

Έχω κουραστεί αρκετά, αλλά η απληστία μου δεν με αφήνει να ηρεμήσω (χαμογελάει).

Η οικονομική ή η καλλιτεχνική;

Η καλλιτεχνική, εννοείται. Οι οικονομικές απολαβές είναι στριμωγμένες, έτσι κι αλλιώς.

Με ποιο ελάττωμά σου παλεύεις ακόμα;

Με την απίστευτη ανοργανωσιά μου. Από παιδί έτσι ήμουν. Να φανταστείς, κάθισα πριν και υπογράμμιζα τα λόγια του ρόλου μου από δεκαπέντε επεισόδια. Αυτό μου πήρε πάνω από ένα τέταρτο και μετά πρέπει να μελετήσω. Δεν οργανώνομαι σωστά. Δεν το ‘χω καθόλου αυτό.