Η καθιέρωση της Μ. Τεσσαρακοστής ως περιόδου αυστηρής νηστείας και πνευματικής προπαρασκευής των πιστών πριν από το σταυραναστάσιμο Πάσχα οφείλεται αναμφίβολα στην ανάγκη των πρώτων χριστιανών να ακολουθήσουν το παράδειγμα του ίδιου του Ιησού Χριστού, ο οποίος πριν αρχίσει τη δημόσια δράση Του προετοιμάσθηκε στην έρημο και νήστευσε για σαράντα ημέρες για να αντιμετωπίσει τους πειρασμούς του διαβόλου (Ματθ. δ´ 11).
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Γι’ αυτόν τον λόγο οι Πατέρες της Εκκλησίας παρομοιάζουν την περίοδο της Μ. Τεσσαρακοστής ως πνευματική έρημο, κατά τη διάρκεια της οποίας ο πιστός, ακολουθώντας το παράδειγμα του Κυρίου μας, οφείλει να τηρήσει αυστηρή νηστεία, λατρεύοντας ταυτόχρονα αδιάλειπτα τον Τριαδικό Θεό σε πνεύμα πλήρους ταπείνωσης.
Ως περίοδος νηστείας θα πρέπει να είχε καθιερωθεί από τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους, με διαφορές στις κατά τόπους εκκλησίες, αναλόγως των τοπικών εθίμων. Για πρώτη φορά αναφέρεται στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο (325), ενώ σε κανόνες μεταγενέστερων τοπικών συνόδων καταφαίνεται και η αυστηρότητα της νηστείας.
Διάβασε το εκτενές άρθρο για τη νηστεία στην Ορθόδοξη εκκλησία με ένα κλικ στο dogma.gr
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ