Γιώργος Δασκουλίδης: Φλέρταρα έντονα με την κατάθλιψη

O Γιώργος Δασκουλίδης μιλάει στην Espresso και την Κλάρα Ασημακοπούλου για την τρέλα που είχε από παιδί για το τραγούδι, τη γνωριμία του με τη Σαμίου και την κουμπαριά με τον Σπυράκο.

Το τραγούδι πώς μπήκε στη ζωή σας;

Με το τραγούδι ξεκίνησα τυχαία, αλλά από μικρός είχα τρέλα! Ολοι ήξεραν πόσο μου άρεσε να τραγουδάω, να παίζω κιθάρα, να μαθαίνω τραγούδια. Ενα βράδυ σε μια νυχτερινή έξοδο με την παρέα μου στη Ρόδο, στο νυχτερινό κέντρο Melody, με παρότρυναν οι φίλοι μου να τραγουδήσω.

Πήρα το μικρόφωνο και είπα ένα τραγούδι. Ετσι με άκουσε ο επιχειρηματίας και ήρθε και μου είπε: «Είσαι πολύ καλός. Γιατί δεν ξεκινάς να τραγουδάς επαγγελματικά εδώ;». Με πίεσε λίγο, είναι η αλήθεια. Στη αρχή ήταν δύσκολο, αλλά τελικά νομίζω ότι ήμουν γεννημένος γι’ αυτό. Εκεί γνώρισα και την Αντζυ Σαμίου, η οποία ήταν η αιτία να έρθω στην Αθήνα. Αυτό έγινε το 1991. Είχε έρθει για δουλειά στο νησί, με άκουσε και όταν γύρισε στην Αθήνα, μίλησε για μένα στον Αργύρη Παπαργυρόπουλο.

Ενα βράδυ, λοιπόν, μου είπαν από το μαγαζί: «Σε ζητάει ο Παπαργυρόπουλος». Η έκπληξή μου ήταν μεγάλη! «Μου είπε η Αντζυ ότι τραγουδάς πολύ καλά κι ήρθα να σε ακούσω. Πράγματι, είσαι καλός και σε θέλω για τα μαγαζιά μου στην Αθήνα» μου είπε και ενθουσιάστηκα.

Είχατε μία πολυετή συνεργασία με τον Σπύρο Σπυράκο…

Ναι! Από το 1997 και για τουλάχιστον μία δεκαετία ήμασταν μαζί. Πέρα από τη συνεργασία, μας δένει μια φιλία και είμαστε και κουμπάροι. Τον στεφάνωσα και του βάφτισα και τον Ξενοφώντα. Δεν σταματήσαμε να συνεργαζόμαστε ή να είμαστε φίλοι, απλώς αποφασίσαμε να κάνουμε και κάποια πράγματα μόνοι μας.

Πάμε στην προσωπική σας ζωή τώρα…

Είμαι σε μια ηλικία που έχω ζήσει αρκετά. Με τη δουλειά που κάνουμε είναι δύσκολο να έχεις οικογενειακή ζωή, γιατί η φύση της δουλειάς έρχεται κόντρα στο να έχεις μία ομαλή οικογενειακή ζωή. Και δεν εννοώ τα γκομενικά… Δεν έχει σταθερότητα αυτή δουλειά. Κάποιοι τα έχουν καταφέρει και τους βγάζω το καπέλο, αλλά δεν είναι εύκολο.

Επίσης, λέγεται ότι οι τραγουδιστές είναι δύσκολο να μείνουν μακριά από καταχρήσεις…

Αυτό είναι κάτι που δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω! Δεν πίνω αλκοόλ, δεν έπινα ποτέ, γιατί δεν μου αρέσει. Η μοναδική κατάχρηση που κάνω είναι το τσιγάρο, κι αυτό δεν πίστευα ποτέ ότι θα το αρχίσω. Ημουν αντικαπνιστής λόγω αθλητισμού, αλλά όταν ξεκίνησα το τραγούδι, καθόμουν στα τραπέζια και αφού δεν έπινα, ήμουν αμήχανος. Πήρα ένα τσιγάρο, δύο, και κόλλησα! Με τις ουσίες δεν είχα ποτέ καμία σχέση. Κι ούτε έχει τύχει να δω γύρω μου. Αλήθεια! Κάνω 25 χρόνια αυτή τη δουλειά και δεν έχω δει κάτι τέτοιο. Αυτό ήταν και το άγχος της μητέρας μου. Μου έλεγε όταν άρχισα: «Αφού θέλεις να κάνεις αυτή τη δουλειά, κάν’ την, αλλά μακριά από αυτά, σε παρακαλώ!»

Πόσους γάμους έχετε κάνει;

Δεν θυμάμαι! Δεν ασχολούμαι με αυτά! (γέλια)

Πόσα παιδιά έχετε κάνει;

Παιδιά, ένα, τον Κωνσταντίνο. Σε αυτό είμαι σίγουρος! Είμαι πολύ προσεκτικός! (γέλια)

Πόσους μεγάλους έρωτες έχετε ζήσει;

Είχα τρεις μεγάλες σχέσεις στη ζωή μου. Η μία κράτησε οχτώ χρόνια, η άλλη εννιά και η τωρινή μου σχέση με τη σύντροφό μου, Εύη, διαρκεί ήδη οχτώ χρόνια.

Θα παντρευτείτε;

Δεν είμαι αρνητικός… Αν έρθει η κατάλληλη στιγμή, ναι.

Αλλο παιδάκι θέλετε να κάνετε;

Ούτε σε αυτό είμαι αρνητικός.

Αν μπορούσατε, τι θα αλλάζατε στη ζωή και την καριέρα σας;

Πολλά! Εχω κάνει σίγουρα πολλές λάθος επιλογές και είναι λογικό, όταν κάνεις έντονη ζωή. Τα έχω δει, τα έχω καταλάβει και τα έχω πληρώσει τα λάθη μου. Τις μεγάλες καριέρες λένε ότι τις χτίζουν τα «όχι»… Να μπορείς να αρνηθείς κάποιες προτάσεις. Εγώ πολλές φορές δεν είπα τα «όχι» που έπρεπε να πω και το πλήρωσα.

Φλερτάρατε ποτέ με την κατάθλιψη; 

Ναι. Εχει τύχει κι αυτό. Μου έτυχε κάτι πολύ έντονο πριν από λίγα χρόνια. Το 2014, έπειτα από παρότρυνση ενός φίλου, πήρα μια απόφαση ζωής.

Τα παράτησα όλα εδώ και πήγα στη Ζάμπια, στην Αφρική, να αρχίσουμε μία πολύ καλή δουλειά εκεί. Πάνω που πήγε να ξεκινήσει, έμεινα μετέωρος! Ολα αυτά που μου είχαν υποσχεθεί δεν έγιναν. Επέστρεψα στην Ελλάδα με κομμένα τα φτερά… Εμεινα οχτώ μήνες.

Οσο βρισκόμουν εκεί, με επηρέασε πολύ. Οταν πάτησα το πόδι μου στην Ελλάδα όμως, ένιωσα δέκα χρόνια νεότερος… Ενιωσα ότι κέρδισα δέκα χρόνια από τη ζωή μου! Είπα: «Τι βλακεία ήταν αυτή που έκανα;»