Γιώργος Καραμίχος: “Το μεγαλύτερο κακό είναι ότι όλοι τα ξέρουμε και κάνουμε τα στραβά μάτια”

Ο Γιώργος Καραμίχος παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό 7 ΜΕΡΕΣ ΤV και τον Γιάννη Βίτσα και δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί στο θέμα των ημερών και στις αποκαλύψεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας από τον χώρο του θεάματος.

Η Ζέτα Δούκα και η Κατερίνα Γερονικολού κατήγγειλαν πρόσφατα την ψυχολογική και λεκτική βία που υπέστησαν σε θεατρική παράσταση από συνάδελφό τους ηθοποιό και σκηνοθέτη. Σας σόκαραν αυτές οι αποκαλύψεις; Έχετε βιώσει κι εσείς παρόμοια εμπειρία;

Δεν με σόκαραν υπό την έννοια ότι ήταν αναμενόμενο να συμβεί κάποια στιγμή. Είναι γνωστά εδώ και πολλά χρόνια σε όλους τα ονόματα κάποιων διαταραγμένων προσωπικοτήτων (που, δυστυχώς, συχνά κατέχουν και θέσεις εξουσίας) που προσπαθούν να ασκήσουν βία σε άλλους, προκειμένου να ξεφύγουν από τα άλυτα ψυχολογικά τους θέματα. Και είναι καιρός να ξεμπροστιάσουμε τους ανθρώπους που εκμεταλλεύονται καταστάσεις σε οποιονδήποτε επαγγελματικό στίβο. Δεν θυμάμαι να μου έχει τύχει κάποιο αντίστοιχο, αυτής της έντασης, περιστατικό αλλά ναι, κάποιοι και κάποιες ηθοποιοί είχαν προσπαθήσει στο παρελθόν να κάνουν ζημιά στην καριέρα μου κινώντας νήματα εξουσίας. Είναι σαφές ότι λειτουργούσαν λόγω προσωπικών ανασφαλειών, γι’ αυτό και τους έχω συγχωρήσει πλέον, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν πληγωνόμουν όταν συνέβαινε.

Η Ναταλία Τσαλίκη πρόσθεσε ότι άνοιξε ο ασκός του Αιόλου. Υπάρχουν τελικά τόσοι πολλοί αποδέκτες αντιστοίχων συμπεριφορών;

Ναι. Και όχι μόνο στον χώρο της υποκριτικής. Στα πανεπιστήμια, στις δημόσιες και ιδιωτικές υπηρεσίες, όπως και μέσα στα ίδια τα σπίτια, ενδοοικογενειακά, “ευδοκιμούν” πολλά δηλητήρια και βίαιες συμπεριφορές. Το μεγαλύτερο κακό είναι ότι, πολλές φορές, όλοι τα ξέρουμε και κάνουμε τα στραβά μάτια, ή δυστυχώς, επιδεικνύουμε μια αδικαιολόγητη ανοχή.

Δεχτήκατε στην επαγγελματική διαδρομή σας σεξουαλική παρενόχληση;

Όχι. Με έχουν φλερτάρει αντιεπαγγελματικά, αλλά επειδή είμαι και λίγο αφελής δεν τα πιάνω αμέσως. Μου τα έλεγαν άλλοι μετά. Απροκάλυπτα πάντως, δεν μου έχει συμβεί κάτι τέτοιο σε χώρο εργασίας. Τι να πω! Ίσως με φοβόντουσαν λίγο γιατί κατά βάθος είμαι βλάχος και αυτό μπορεί να τρομάζει τις πονηρές προθέσεις.